Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης Πτολεμαΐδα 11-11-2020
Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Αλέξης Τσίπρας επιμένει στην πρότασή του για κοινής αποδοχής Υπουργό Υγείας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν απάντησε στην πρόταση του.
Παράλληλα ο κ Τσίπρας εντείνει τις περιοδείες του, με επίκεντρο τελευταία τη Θεσσαλονίκη (με 32% δείκτη θετικότητας στον κορονοιό) και χθες τα Γιάννινα. Επισκέπτεται Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία-Διοικήσεις και εργαζόμενους, επιμελητήρια κ.α. τονίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ, των επιχειρηματιών κ.λπ.
Είναι σημαντικές οι διαφορές που παρουσιάζει το δεύτερο lockdown από το πρώτο. Οι μεγάλοι αριθμοί νοσούντων, νοσηλευόμενων σε κλίνες εντατικής θεραπείας και θανόντων, καθώς και τα στοιχεία του Π.Ο.Υ. για την δραματική επιδείνωση της πανδημίας από τον περασμένο Ιούνιο μέχρι σήμερα ανά εκατομμύριο πολιτών σε Ευρώπη και Ελλάδα, αφήνουν στην άκρη την ήπια αντιμετώπιση της πρώτης φάσης του Covid 19 και δίνουν το δικαίωμα στην αξιωματική αντιπολίτευση για μια διαφορετική πολιτική αντιμετώπιση.
Η κυβέρνηση σε κάθε ευκαιρία υποστηρίζει πως οι προτάσεις για το σχεδιασμό αντιμετώπισης του Covid 19 ανήκουν αποκλειστικά στην αρμόδια ομάδα των λοιμοξιολόγων και ο ίδιος ο πρωθυπουργός με αλλεπάλληλα διαγγέλματά του ανέλαβε την ευθύνη να καθοδηγεί τον Ελληνικό λαό βάση των επιστημονικών υποδείξεων. Δεν είναι ευδιάκριτη η τόσο μεγάλη ευθύνη του ΥΠ.ΥΓ. Βασίλη Κικίλια.
Πριν μερικές ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έκανε πρόταση μομφής στον ΥΠ.ΟΙΚ. κ Σταικούρα για τον πτωχευτικό νόμο και απώλεσε τη δυνατότητα επανάληψης μομφής στην κυβέρνηση για έξι μήνες.
Ίσως η πρόταση Τσίπρα για κοινό ΥΠ.ΥΓ. να αποτελεί μια καλή ευκαιρία για συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων στην αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού προβλήματος όπως η πανδημία.
Αν πάλι (υποθετικά) προκύψουν σοβαρά εθνικά θέματα που άπτονται της αρμοδιότητας του ΥΠ.ΕΞ. ή του ΥΕΘΑ λ.χ. γιατί και τότε να μην έχουμε Υπουργούς κοινής αποδοχής;
Μήπως πάλι (υπόθεση εργασίας) η πρόταση Τσίπρα για Υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής και συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων, προοιωνίζει οικουμενική κυβέρνηση ;;;;
Ανόητε Βασίλη Κικίλια, μην αγχώνεσαι και επιδίδεσαι σε ανώφελες συνεντεύξεις, ίσως δεν έχει να κάνει με τις επιδώσεις σου, δώσε προσοχή τι γράφει στην ούγια (ρώτα τη Τζένη) «άνωθεν πολιτικές κατευθύνσεις» και σε γραφή Braille …..
Κύριε Ραμπίδη, οφείλω να ζητήσω μια συγνώμη, διότι προέβημεν εις την κατάληψιν της αυλής σας.
Σας παρακαλώ να την δεχτείτε.
Κύριε Αράπη! Εάν κρίνω από την Σεβαστή ποσότητα του οίνου μου που κατανάλωσες, με οίστρο, βουλιμία, και ηδυπάθεια, θα δηλώσω ευθαρσώς ότι είναι ανειλικρινής η δήλωσις που έκανες.
Είναι οίνος ποιότητος, “απαράμιλλου κάλλους” και όχι ξυνίτης σαν τον δικό σου, ο οποίος προσφάτως αναβαθμίστηκε εις ξυδίτην.
Προς επίρρωσιν αυτών (διά τον οίνον μου αναφέρομαι), αναφέρω το χαμογελαστό, γαλήνιο, οργασμικό και ωκεάνιο βλέμμα του κυρίου Λόφτσαλη που σε συντρόφευε την στιγμήν εκείνην.
Σε ασπάζομαι.
Ο φίλος σου, ο Πολιτίδης Χρήστος.
Ας αρχίσουμε με τις ρήσεις μεγάλων ανδρών μιάς και είναι τις μόδας.
“Καλύτερα μιας ώρας σκλαβιά και φυλακή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή ” (Ξάδελφος του Ρήγα Φεραίου).
Για το που εμπλέκεται ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι γνωμικό. “Θέλει η πουτ@ν@ να κρυφτεί η χαρά δεν την αφήνει”
Τέλος για την “φαμίλια” είσαι εκτός γραμμής. Η γραμμή είναι “Ακροδεξιός”, “Ομοφοβικός” , κλπ. Αυτοί είναι οι όροι που χρησιμοποιούν οι “δημοκρατικές δυνάμεις” για όσους δεν συμφωνούν μαζί τους.
Τέλος τις παρωπίδες τις έχω χάσει εδώ και κάτι δεκαετίες. Κάπου θα τις ξέχασα, και δεν θυμάμαι που, και αυτές. Όταν η φαμίλια αρχίσει τα λάθη ο πρώτος που θα την κράξει θα είμαι εγώ.
Άσε που το κρασί σου για ακόμα μια χρονιά δεν πίνεται (άντε πίνεται με το ζόρι). (Συγνώμη για το τελευταίο. Ξέρω ότι είναι πολύ σκληρό και δεν θα πρεπε να το πω, αλλά οι φίλοι πρέπει να είναι ειλικρινείς).
Ινδιάνικη παροιμία: “Ποτέ ο άνεμος δεν έχασε τόσο χρόνο, όσο τότε που υποτάχθηκε στο κοράκι”
Τζιμ Τζάρμους “Dead Man”
Και επίσης τα του ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς στον ΣΥΡΙΖΑ!! Δεν καταλαβαίνω που εμπλέκεται στην συζήτηση και στο σχόλιο που έκανα, προφανώς από κεκτημένη Μητσοτακική ταχύτητα ομιλείς.
Άλλωστε είσαι δεδηλωμένος οπαδός της “ΦΑΜΙΛΙΑΣ” (φαμίλια!! Κάτι μου θυμίζει αυτό, μάλλον κάποιο film).
Δεν φταίω εγώ ρε Χρήστο.
Είναι που εσείς στις “δημοκρατικές δυνάμεις τα λέτε κάπως και μας μπερδεύετε εμάς τους κοινούς θνητούς.
Και απ΄την άλλη μπορεί να ‘χεις και δίκαιο. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να προτείνει κάτι επαναστατικό που δεν πέρασε από το μυαλό των ειδικών και που θα λύσε το πρόβλημα. Καμιά στροφή 360 μοιρών πχ.
Αγαπητέ φίλε και Οινοσυνοδοιπόρε! Γεώργιε Αράπη ( και Πρόεδρε του Πολιτιστικού Συλλόγου Πτολεμαΐδος η “Παράγκα”)!!
Οφείλεις ασφαλώς να είσαι πιο προσεκτικός εις την ανάγνωσιν κειμένων (έστω και αν αυτά συνιστούν μία κρίση, επί κάποιου άρθρου σεβαστού Συμπολίτη μας)!!!
Σε πνίγει το Πολιτικό δίκιο φαντάζομαι!!!!
Αλλά να είσαι προσεκτικός στο τι διατυπώνει ο συνδαιτημών σου…
Η οικοδόμησις συμπερασμάτων στην βάση του μηδενός, το μηδέν εμπεριέχει.
Σε ασπάζομαι.
Ο φίλος σου, ο Πολιτίδης Χρήστος.
Αν θυμάμαι καλά φίλε μου Χρήστο και επί ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν πολύ μεγάλα προβλήματα. Οικονομία, Μεταναστευτικό, Τουρκία, Μακεδονικό κλπ. Δεν θυμάμαι όμως να έκανε ο Κ. Τσίπρας κανένα συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ή να δημιουργήσει Εθνικά Συμβούλια .
Καλά υπουργός κοινής αποδοχής ούτε με σφαίρες. Στον ΣΥΡΙΖΑ όλοι θεωρούσαν τον εαυτό τους τέλειο !!!
Ενδεχομένως να παρεκκλίνω λιγάκι από την θεματική του άρθρου του κυρίου Ραμπίδη, όμως εμμένω στο σημείο που αναδεικνύει ένα μείζον ζήτημα.
Η νοσο-κρίσις ήρθε και θα φύγει, ήδη υπάρχουν ενθαρρυντικά νέα, η Τουρκία και τα προβλήματα που αυτή δημιουργεί, υπάρχουν και θα μείνουν.
Είναι δραματικές οι στιγμές που διέρχεται η χώρα, όποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις και όπως αυτές συνυφαίνουν στον ιστό τους και την μοίρα της Ελλάδος, απαιτούν μια διαφορετική οπτική.
Τέτοια που θα δημιουργήσει νέα δεδομένα και διαφορετική δυναμική.
Ήρθε ίσως η ώρα για την Δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου, όργανο συναποφάσισης και όχι ενημέρωσης από την μεριά της εκάστοτε κυβερνήσεως.
Και για να κάνω χρήση του λεκτικού ύφους του Γεωργίου Σεφέρη, αυτό πλέον είναι Εθνική επιταγή.
Οι εξελίξεις με την Αρμενία προς επίρρωσιν “αυτών”.