Ιστορία-Πολιτισμός-Προοπτική
Το κτίριο αυτό συνιστά ακόμη ένα κομμάτι μιας γεωγραφικής ενότητας διά την οποίαν αναγράφω πολύ καιρό και επί της ουσίας είναι η Ιστορική διάσταση της Πόλεως, με όλες τις συνιστώσες που την διαπερνούν.
Σε άρθρο του κυρίου Θεόδωρου Πασσαλίδη στις 02/07/2015, στον Πτολεμαίο https://e-ptolemeos.gr/odiporiko-sta-mnimia-tis-eordeas-to-ktirio-tis-agrotikis-trapezas-stin-ptolema%CE%90da/ (εκλεκτού τέκνου της περιοχής μας) διαβάζουμε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα διά αυτό το κτίριο.
Αναφέρει λοιπόν ότι η ανέγερσις έγινε το 1952.
Το οικόπεδο αγοράστηκε από την Αγροτική το 1951 (ανήκε στον Δήμο της Πτολεμαΐδας).
Η κεντρική είσοδος βρισκόταν περίπου τρία με τέσσερα μέτρα ανατολικότερα από την σημερινή και περιστοιχιζόταν από τοξοειδείς καμάρες.
Ήταν βαμμένο λευκό και σε συνδυασμό με την αρχιτεκτονική του έδινε την εντύπωση νησιώτικης αύρας.
Σήμερα η κεντρική είσοδος βρίσκεται πάνω στο πεζοδρόμιο, οι καμάρες έχουν χτιστεί δημιουργώντας τον προθάλαμο του κτιρίου και ένα γραφείο.
Τον Ιούλιο του 2012 η Αγροτική Τράπεζα πέρασε στην ιδιοκτησία της Τραπέζας Πειραιώς και ως εκ τούτου άλλαξε και η ονομασία του τοπικού υποκαταστήματος.
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας η Αγροτική Τράπεζα αποφάσισε να παραχωρήσει το κτίριο για αντιπαροχή. Βρέθηκε ντόπιος εργολάβος ο οποίος σχεδίαζε να γκρεμίσει το κτίριο και στη θέση του να υψώσει ακαλαίσθητο πολυόροφο δημιούργημα το οποίο θα περιελάμβανε πέρα από το υποκατάστημα της Τράπεζας και άλλα εμπορικά καταστήματα καθώς και υπόγειο χώρο στάθμευσης.
Ευτυχώς ο Δήμος κινήθηκε γρήγορα και το 2005 το Υπουργείο Πολιτισμού κήρυξε το κτίριο διατηρητέο.
Είναι πολύ όμορφα γραμμένο το άρθρο και να το διαβάσετε.
Θέλω να τροποποιήσω, να προσθέσω και ίσως να διορθώσω ορισμένα σημεία επί του θέματος.
Στο κτίριο κατά προσέγγιση, το βασικό φιλέτο είναι περί τα 230 τετραγωνικά μέτρα. Είναι υπολογισμός από Δορυφόρο θα το δείτε στις φωτογραφίες που επισυνάπτω.
Υπάρχει εκ δεξιών άλλη μια προσθήκη (τσόντα < (άμεσο δάνειο) βενετική zonta < ιταλική giunta (ένωση, προσθήκη)), η οποία είναι περί τα 60 τ.μ. και επίσης υπάρχει ακόμη μία τσόντα στο πίσω μέρος του κτιρίου η οποία το κακοποιεί και προφανώς είναι οι τουαλέτες του.
Πολλές οι παρατηρήσεις.
- Εάν κοιτάξει κάποιος από πίσω θα δει να υπάρχει στο πίσω αριστερό μέρος του κτιρίου, κάτι σαν ένα μικρό υπόγειο, δεν ξέρω εάν επεκτείνεται σε όλο το κτίριο.
- Στο εσωτερικό του κτιρίου η ψευδοροφή κατεβάζει το ύψος του κατά δύο μέτρα περίπου. Εδώ έχουμε την ισοπεδωτική μοντέρνα διαρρύθμιση κτιρίων όπου ένα Νεοκλασικό το μετατρέπουμε και το μεταποιούμε εσωτερικά με σύγχρονες μορφές διαρρύθμισης και διακόσμησης.
- Ας πάμε στις παρατηρήσεις του κυρίου Πασσαλίδη. Το σημείο του κειμένου που αναφέρεται για την κεντρική είσοδο νομίζω είναι λάθος, κεντρική είσοδος ήταν αυτή που είναι και σήμερα, στην προσθήκη εκεί που βλέπουμε τις αψίδες είναι η πλαϊνή. Χρησιμοποιούνταν κατά την διάρκεια του σκληρού Χειμώνα για ευνόητους λόγους, σας παραθέτω φωτογραφία εποχής με ολόιδιο κτίριο σε άλλη Πόλη.
- Η αισθητική της προσθήκης είναι εντελώς διαφορετική από την Αρχιτεκτονική του κεντρικού κτιρίου.
Να παντρεύτηκαν δυο διαφορετικές αρχιτεκτονικές σε ένα κτίριο είναι απίθανο, θεωρώ κτίστηκε αρχικά το Νεοκλασικό κεντρικό κτίριο και σε μεταγενέστερο χρόνο εκτίσθη η τσόντα.
Η προσθήκη έχει πράγματι στοιχεία και αύρα νησιώτικης Αρχιτεκτονικής, επικαθήμενης στον Νεοκλασικισμό.
Ας ανακεφαλαιώσουμε βάζοντας όλα τα στοιχεία εις την θέσιν τους.
Εχτίσθη το 1952. Ο ρυθμός Αρχιτεκτονικής είναι αυτός που κυριάρχησε στα Δημόσια κτίρια από τη δεκαετία του 1930 δηλαδή Νεοκλασικισμός.
Υπήρξε κατά την γνώμη μου μεταγενέστερη προσθήκη, αυτό το διατυπώνω διότι το κτιριάκι με τις καμάρες είναι άλλης Αρχιτεκτονικής.
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας η Πόλις ήτο σε οικονομικό οργασμό, κάποιοι πονηροί επιχείρησαν να κεφαλαιοποιήσουν την θέση του ακινήτου γκρεμίζοντας το, έχοντας κατά νου να φτιάξουν μια κακότεχνη κατασκευή από μπετό αλουμίνιο και γυαλί, το αποτέλεσμα θα ήταν να διαλύσουν την αισθητική ενός τεραστίου τμήματος της Πόλεως που είναι και το Ωραιότερο κομμάτι της. Η Δημοτική Αρχή αφού δεν μερίμνησε διά τα ιστορικά κτίρια που έχουμε, να τα χαρακτηρίσει διατηρητέα, έτρεχε αλαφιασμένη πίσω από τα γεγονότα και με την γλώσσα έξω.
Η προσθήκη (κατά την γνώμη μου) με τις εν λόγω καμάρες, αποτελούσε τον προθάλαμο της τράπεζας Φθινοπωρινούς και Χειμωνιάτικους μήνες και την είσοδο εντός του Καταστήματος αυτήν την περίοδο.
Αγαπητοί φίλοι προσέξτε, υπάρχουν όταν κοιτάμε την προσθήκη από την μεριά της Αστυνομίας τρεις αψίδες, εάν κοιτάξουμε από την μεριά της Περδίκκα το κτίριο, βλέπουμε άλλη μια αψίδα και 3 παράθυρα ορθογώνια.
Πως ερμηνεύεται αυτό…. Ο προθάλαμος είχε άλλη μια πόρτα-αψιδωτή στο πλάι της Περδίκκα. Αυτή έβγαζε σε ένα μπαλκονάκι, αυτό το μπαλκονάκι υπάρχει και σήμερα, απλά η αψιδωτή πόρτα χτίστηκε και έμεινε το άνω μέρος της ως παράθυρο, το μπαλκονάκι έμεινε τυφλό και 3 ακόμη αδέσποτα ορθογώνια παράθυρα. Εδώ είναι Ελλάς, δεν είναι παίξε- γέλασε και ο καθείς τενεκές πράττει όπως θέλει!!!
Επίσης στην δεύτερη φωτογραφία που παραθέτω, δεν υπάρχει κεραμοσκεπή, ένα ακόμη θέμα προβληματισμού.
Τέλος, ο αύλιος χώρος του κτιρίου βλέπει σε δύο δρόμους (Περδίκκα και Φιλλίπου), εάν “Δημευτεί”, κοπούν τα τοιχία και ενσωματωθεί σε όλο το κομμάτι πέριξ του Ανθόκηπου (αυτή είναι η επίσημη ονομασία του Παλαιού Πάρκου, στο σχέδιο πόλεως) φαντάζεστε πόσο θα μεταβληθεί η εικόνα της Πόλεως.
Υ.Γ.
Αγαπητοί φίλοι δεν τα αναγράφω όλα αυτά από ρομαντική διάθεση, αναζητώ τις χαμένες ευκαιρίες της Πόλεως. Οι οποίες ήταν υπέρμετρα πολλές.
Το Μέλλον βρίσκεται στο παρελθόν, όπως αυτό λειάνθηκε από ανθρώπους που έβλεπαν μπροστά ή από ακαμάτηδες.
Οι ακαμάτηδες ήτο το Εθνικό προϊόν της ιδιαίτερης Πατρίδας μας.
Σιτηρά, καπνό, κηπευτικά καρβουνιάρηδες, λιγνίτη και πολιτικούς χωρίς πολιτικό ορίζοντα παρήγαγε η περιοχή μας.
Είναι γνωστά τα προβλήματα της Τράπεζας Πειραιώς, επίσης είναι γνωστό πως αυτή η Τράπεζα μυρμήγκι κατάπιε τον γίγαντα που λεγόταν Αγροτική Τράπεζα. Φυσικά και πάλι “μέσα οικονομικά είναι” και αναζητείται τρόπος διάσωσης της.
Συνυπολογιζόμενης και της ηλεκτρονικής εποχής με το κλείσιμο καταστημάτων το κτίριο περισσεύει.
Είναι άκρως σοβαρό το θέμα διά την Πόλιν και τους “εν υπνώσει” πολιτευτές της.
Το κτίριο αυτό έχει Εθνικήν σημασία δια την περιοχή μας, διότι είναι αυτό που λείπει εις την Πόλιν.
Δηλαδή ένα κτίριο Δημοτικό, Μεγάλου μεγέθους, ακριβώς στο κέντρο που ακουμπά η μύτη του διαβήτη και εγγράφεται ο κύκλος της Πόλεως, με πολιτιστική αμιγώς λειτουργία.
Να στεγαστούν πάσης φύσεως Πολιτιστικές εκδηλώσεις. Εκδηλώσεις λόγου, θεατρικά δρώμενα, ημερίδες, μέχρι και πολιτικές συζητήσεις.
Λείπει από την Πόλη και το έχουμε μπροστά μας , έτοιμο, με την φυσιογνωμία κοσμήματος.
Ο Εθνοδιδάσκαλος, ο κύριος Ζουράρις πάντα ανέφερε την ηγεσία του τραπεζικού τομέα ως «Τραπεζομαφιόζους» , δεν ξέρω τι εννοεί να τον ρωτήσουμε…
Γνωρίζω όμως ως περιουσιακό στοιχείο μιας καταρρέουσας τράπεζας, θα περάσει σε εκποιητικούς Διεθνείς Οργανισμούς.
Να τους προλάβουμε κύριοι του Δ.Σ. Εορδαίας.
Να σηκώσουμε τα μανίκια για καυγά.
Και ο Δήμαρχος να πάρει μεγάλη μαγκούρα, ο στύλος με τα πούπουλα δεν αρμόζει στον ηγέτη μια τέτοιας Πόλης.
Όπου δεν πίπτει ο λόγος, πίπτει η ράβδος.
Λίγα λόγια χρειαζόμαστε και μακριά μαγκούρα.
Τέλος, η χρήση της μεθόδου που ονομάζεται μαγκουροπρακτική είναι ισχυρότατον, αγχολυτικόν φάρμακο διά κάθε χρήση και φέρνει αποτελέσματα.
Να τα βάλουμε ως ζητήματα αυτά, ο θερισμός των καρπών τους θέλει χρόνο ασφαλώς.
Συγγράφει διά την παρακμήν της Πόλεως
Ο Πολιτίδης Χρήστος
