Πτολεμαΐδα: Αράπης Γεώργιος-Βίος και Πολιτεία. Ποια ψυχή να φεύγει και μυρίζει .Τόσο δυνατά ο αέρας

Αράπης Γεώργιος-Βίος και Πολιτεία.

Ποια ψυχή να φεύγει και μυρίζει .Τόσο δυνατά ο αέρας Ο. Ελύτης

Ο άχαρος ρόλος να καταγράψω για την ζωή και την Δημόσια παρουσία του, πέφτει σε εμένα.

Την προσωπική του ζωή  ασφαλώς την διεκδικεί η πολυπληθής και σεβαστή οικογένεια του και ίσως κάποιοι φίλοι του.

Η Δημόσια εικόνα και η προσφορά του εις την Πόλιν, αφορά όλους μας.

“Ποτέ στο παρελθόν δεν οφείλονταν τόσα πολλά από τόσους πολλούς σε τόσους λίγους (Winston Churchill)” 

Ο κύριος Αράπης διετέλεσε επί πολλά Έτη, ως Γραμματέας του συλλόγου και ως Πρόεδρος.

Υπήρξε μια λαμπρή διαδρομή, πρότυπο των Συλλόγων, ειδικά αυτών που εκφράζουν Υγειονομικά θέματα ή όπως ορθώς το ονομάζει ο κύριος Στυλιανός Αντωναρίδης ως “Αναπηρικό Κίνημα”, η πολιτικοποιημένη έκφραση, αυτή είναι.

Το 2009 ο Σύλλογος βρίσκεται σε οργασμό, υπήρχε έντονη κινητικότητα, κάθοδος στην Αθήνα, Πρόεδρος του Συλλόγου είναι ο Καραπίντσιος Βασίλειος και  Γραμματέας ο Γεώργιος Αράπης.

Από εκείνη την κάθοδο “Εκτίσθη” σχεδόν ήμισυ Νοσοκομείο ακόμη, ως προέκτασις του Μποδοσάκειου, με σκοπό Δημιουργία Ογκολογικής.

Να σταθούμε εδώ, το γνωρίζω το ζήτημα και δεν θα πάει στις καλένδες από κανέναν.

Ογκολογική, αυτό ζήτησε ο Σύλλογος από τον Υπουργό, Αυτό υποσχέθηκε ο Υπουργός, όπως και το υλοποίησε.

Και αυτό οφείλεται, στην τρέλα, στον ενθουσιασμό και στο ενδόμυχο συναίσθημα του οικείου προς συνανθρώπους μας πάσχοντες, από τον ενεργότερο των τότε Συλλόγων της Πτολεμαΐδος!!!.

Η Ογκολογική δυστυχώς κατέληξε υποτμήμα, με συνεχείς υποβιβασμούς της. Βέβαια με παιάνες (παραπλανητικούς ) του στυλ, φέραμε μια Νοσοκόμα ή είμαστε κοντά  στο να βρούμε έναν Ιατρό οδηγούμεθα εις πλάνην.

5-6 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα (η νέα πτέρυξ), εκατομμύρια ευρώ, έντονες οι ανάγκες εξυπηρέτησης των Καρκινοπαθών στην Δυτική Μακεδονία και εμείς λέμε θα φέρουμε δυο Νοσοκόμες, στο Ογκολογικό υποτμήμα.

6 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα, 3000 διά κάθε Νοσοκόμα!!! Μεταφέρω την άποψη του κυρίου Αράπη ως έχει, μέσα από άπειρες συζητήσεις που έχουμε κάνει ατελείωτα Έτη.

Ο κύριος Αράπης , ήταν πεπαιδευμένος άνθρωπος, οξυδερκής με Πολιτική σκέψη, ιδιαίτερα ευφυής, ετοιμόλογος, με ιδιόμορφο χιούμορ Αγγλικό, χαμηλού προφίλ αλλά ιδιαίτερα αιχμηρό, ακέραιος ως χαρακτήρ, άνθρωπος με ήθος, χωρίς κυβιστήσεις και με ένα σπανιότατο επικοινωνιακό χάρισμα.

Είχε ιδιαίτερη άνεση στις συναλλαγές του και στην επικοινωνία του, ανάβλυζε μια κινηματογραφική αρχοντιά, η οποία ήταν ιδιαίτερα αισθητή και σε μαγνήτιζε, θύμιζε πρωταγωνιστή του Κλασικού κινηματογράφου έφερε κάτι σε  “Cary Grant, James Stewart και Garry Cooper”.

Ήταν απάγκιο για κάθε πικραμένο, η αναγνωρισιμότητα που είχε τον έβαζε σε μπελάδες, πολλές φορές, φορτωνόταν την πίκρα, την μοναξιά, τα αδιέξοδα και την δυστυχία όλων, πάντα έβρισκε χρόνο να κάνει παρέα κάποιον που τον είχε ανάγκη, να τον ακούσει ή και να κάνει τον εξομολογητή.

Ήταν πολυσχιδής άνθρωπος, με σεβαστή ολοκληρωμένη άποψη για την Πολιτική, τα Δημοτικά πράγματα, τον Πολιτισμό την Μουσική, μάθαινες σε διαλόγους μαζί του, πάντοτε σε διακατείχε σεβασμός.

Ήταν γόνος μιας αξιοπρεπούς οικογένειας με μεγάλο σεβασμό εις την Πόλιν, ήταν το επίκεντρο της Οικογένειας, θα είναι δύσκολη η διαχείριση αυτής της απώλειας.

Με τον θάνατο του υπάρχει Τέλος Εποχής, για πολλά εκ των πεπραγμένων της Πόλεως!

Ήτο τόσο εμβληματικός με την παρουσία του, που σφράγιζε ένα μέρος του γίγνεσθαι της Πόλεως.

“Ποτέ στο παρελθόν δεν οφείλονταν τόσα πολλά από τόσους πολλούς σε τόσους λίγους”

Υ.Γ.

Ο κύριος Αράπης, άφησε μια σπουδαία παρακαταθήκη στην ταλαίπωρη Πόλη μας με την δράση του, αυτήν για την Ογκολογική!!!Δυστυχώς κοιμώμεθα….

Αυτή εστί το μέλλον της Πόλεως.

Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά

Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς

‘Ημουν τυχερός!!!

Που με θεωρούσε φίλο του.

Πολιτίδης Χρήστος