Δασικοί χάρτες: ακόμα ένα πεδίο προχειρότητας ( άρθρο της κ. Καλλιόπης Βέττα στην Εφημερίδα τον Συντακτών)
Είναι γνωστό ότι η σύνταξη των δασικών χαρτών, του Δασολογίου και του Κτηματολογίου αποτελεί ένα δύσκολο στοίχημα, καθώς άπτεται μιας σειράς ιδιοκτησιακών, περιβαλλοντικών και αγροτικών θεμάτων, που αγγίζουν, αφενός, τον στενό πυρήνα του Συντάγματος και, αφετέρου, τις αυξανόμενες ανάγκες παραγωγής, κατοικίας και ψυχαγωγίας.
Οι δασωμένοι και εκχερσωμένοι αγροί, τα αγροτεμάχια, τα δικαιώματα σε επιδοτήσεις που προκύπτουν από αυτά, αλλά και οι οικιστικές πυκνώσεις αποτελούν μέρη της σύνθετης εξίσωσης.
Το τελευταίο διάστημα, οι ιδιοκτήτες αγροτικών ακινήτων γίνονται δέκτες αιτημάτων από τις Διευθύνσεις Δασών, ώστε να καταθέσουν αίτηση διόρθωσης για κάθε έκταση ή τμήμα της ιδιοκτησίας τους που χαρακτηρίστηκε δασικό, στους χάρτες που είχαν αναρτηθεί.
Ωστόσο, πέρα από την αναγκαία αυτή διαδικασία, προκύπτουν απαιτήσεις που εκφεύγουν των συνήθων δικαιολογητικών. Το φαινόμενο, όπως αναφέρουν οι συμβολαιογραφικοί σύλλογοι της χώρας, είναι ογκούμενο, ενώ αφορά και ακίνητα χαμηλής αξίας, υποδεέστερης του κόστους για τη συλλογή των δικαιολογητικών.
Παράλληλα, προκύπτει μία ακόμη στρέβλωση που οφείλεται στην προχειρότητα των αρμόδιων υπουργείων: με την υπ’ αριθ. 54730/2468/3-9-2020 εγκύκλιο της Δνσης Προστασίας Δασών, οριζόταν ότι δεν απαιτούνταν η υποχρέωση κατάρτισης τοπογραφικού διαγράμματος στις συμβολαιογραφικές πράξεις αποδοχής κληρονομιάς.
Ωστόσο, με το υπ’ αριθ. πρωτ. 20303/18-5-2021 έγγραφο του υπουργείου Δικαιοσύνης, διαμηνύεται ότι «δεν επιτρέπεται να μετεγγράφονται πράξεις στα οικεία υποθηκοφυλακεία χωρίς τη συνοδεία των προαναφερόμενων διατυπώσεων». Απερίγραπτη έλλειψη σχεδιασμού και ικανότητας επίλυσης προβλημάτων.
Η κυβέρνηση, με τον ν. 4685/2020, πάγωσε τη διαδικασία ανάρτησης δασικών χαρτών, καυχώμενη ότι έλυσε το πρόβλημα, ενώ υποχρεώνει τις υπηρεσίες να ταλαιπωρούν τους πολίτες, απαιτώντας –πολλές φορές καθ’ υπερβολήν– έγγραφα και τοπογραφικά για κάθε συμβολαιογραφική πράξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με αναρτημένους χάρτες στο 45% και το υπόλοιπο δρομολογημένο, είχε προχωρήσει στην επίλυση του ζητήματος, όταν το 2015 η ανάρτηση είχε οριστικοποιηθεί μόνο για το 1%!
Η αλλαγή της κυβέρνησης έφερε το πάγωμα, την προπαγάνδα της «διαχείρισης» του ζητήματος και το κλείσιμο του ματιού στο εκλογικό ακροατήριο.
Με το στρεβλό επιχείρημα της ύπαρξης αντιρρήσεων –που θα μπορούσαν να υπερκεραστούν, καθώς αντιστοιχούσαν σε μικρό ποσοστό των αναρτημένων χαρτών– και της έλλειψης προσωπικού στις δασικές υπηρεσίες –ομοίως, παραπειστικά, μια και είχαν δρομολογηθεί οι προσλήψεις 550 δασολόγων και δασοπόνων– η Ν.Δ. σταμάτησε τις αναρτήσεις των δασικών χαρτών, στοχεύοντας εκεί που ήταν το προνομιακό της πεδίο: εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ημετέρων, λαϊκισμός, πελατειακή σχέση.
Το αποτέλεσμα; Οι παλινδρομήσεις, σε συνδυασμό με την έλλειψη σχεδίου για την υλοποίηση των σημαντικών μεταρρυθμίσεων δημιουργούν ένα χαοτικό περιβάλλον που αποβαίνει σε βάρος των πολιτών, οι οποίοι στρέφονται με απόγνωση κατά των υπηρεσιών, χάνουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και τη δημοκρατία, καταφεύγουν στους παράγοντες, οι οποίοι τους υπόσχονται μεσολαβήσεις με αντάλλαγμα την, πάσης φύσεως, κερδοσκοπία.
Παράλληλα, η κατάσταση αυτή επιδρά αρνητικά σε κάθε προσπάθεια για τη βιωσιμότητα και ανάπτυξη της υπαίθρου καθώς η έλλειψη ενός θεμελιώδους κτηματογραφικού υποβάθρου αποτελεί τη βασική αιτία για την εμφάνιση μιας σειράς παθογενειών σε ολόκληρη την κοινωνία.
Πρέπει να δοθεί μια οριστική λύση, σύννομη και επωφελής για τους καλλιεργητές, ειδικά των απομακρυσμένων και μειονεκτικών περιοχών. Ισως είναι χρήσιμη η διέξοδος που προτείνει η Γεωτεχνική Ενωτική Κίνηση περί επαναπόδοσης των δασωμένων αγρών, στοχευμένα και με σχεδιασμό, εντός συνταγματικού πλαισίου, για σκοπούς ύψιστης εθνικής ωφέλειας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τον εξορθολογισμό και τη βιώσιμη ανάπτυξη δεν μπορούν να τον εγγυηθούν οι δυνάμεις που φροντίζουν να συντηρούν αξεπέραστα εμπόδια, για να μπορούν στη συνέχεια να κερδοσκοπούν εκλογικά, όπως με τον πλέον επαίσχυντο τρόπο αποδείχτηκε και στην περίπτωση της πυρκαγιάς στην Ηλεία το 2007.
Η υπόθεση με τους δασικούς χάρτες απέδειξε το μικροπολιτικό, αντιαναπτυξιακό και στρεβλό χαρακτήρα της πολιτικής της Ν.Δ. Οι πολίτες της χώρας, ακόμη μια φορά, το αντιλήφθηκαν πλήρως.
*Βουλευτίνα ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Π.Ε. Κοζάνης
