Προς τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη
Κύριε Υπουργέ,
Ένας πρώην Πρωθυπουργός, όχι τόσο ως πολιτική προσωπικότητα αλλά όσο οι λόγοι του, έρχονται να μας υπενθυμίσουν ότι είναι ίσως η καλύτερη απάντηση επί των δικών σας δηλώσεων για την μείωση των ωρών της αρχαίας γλώσσας, ιδιαιτέρως όμως ως προς την επικράτηση της ελληνικής παγκοσμίως.
Ο πρώην Πρωθυπουργός και Καθηγητής κ. Ξενοφώντας Ζολώτας, είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον στις 26 Σεπτεμβρίου και στις 2 Οκτωβρίου 1959, οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Η αιτία δεν ήταν μόνο το περιεχόμενο αλλά και η γλώσσα τους. Με την αφαίρεση ορισμένων συνδέσμων, άρθρων αλλά και προθέσεων, ο λόγος του είχε ως αποτέλεσμα να στρέψει το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινής γνώμης προκαλώντας τον ενθουσιασμό κι όπως αποδείχτηκε ήταν εξαιρετικά εύστοχο και αντάξιο μιας πολιτικής προσωπικότητας της εποχής εκείνης.
Στο ακροατήριο ήταν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης οι οποίοι δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα στην κατανόηση του προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο τότε Έλληνας Καθηγητής.
Παραθέτω το δεύτερο λόγο (της 2ας Οκτωβρίου 1959) και την ελληνική του «μεταγραφή»…
“Kyrie,
It is Zeus’ anathema on our epoch and the heres of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.
In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.
Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices
will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.
Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers”.
(Μετάφραση σύμφωνα με τις λέξεις και όχι το νόημα)
“Κύριοι,
Είναι “Διός ανάθεμα” στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.
Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.
Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.
Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι αλκυονίδων ημερών αίθρια.
Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές.
Γι’ αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογο μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι”.
Σε μια ταραγμένη χρονικά περίοδο για όλους τους Έλληνες και προς γνώση και συμμόρφωση θα πρέπει να μην δημιουργούνται λανθασμένες εντυπώσεις στον ελληνικό λαό που με πόνο ψυχής παλεύει να αντεπεξέλθει στις οικονομικές και όχι μόνο δυσκολίες της εποχής. Η Δ/βάθμια εκπαίδευση πάσχει ιδιαιτέρως. Το Γυμνάσιο πρέπει να αποτελεί βασικός πυλώνας εκμάθησης της αρχαιοελληνικής γλώσσας (γνώσεις γενικής παιδείας), ενώ στο Λύκειο αναλόγως τον τομέα που επιθυμούν να ακολουθήσουν οι μαθητές, θα μπορούσαν να ενταχθούν σε κατευθύνσεις από την αρχή της ένταξης τους (Α΄Λυκείου). Οι Πανελλήνιες εξετάσεις, σε τέσσερα ή πέντε μαθήματα δεν μπορεί να αποτελεί σωστή πρακτική εισόδου των μαθητών σε τριτοβάθμια ιδρύματα και παράλληλα να ζητάμε να υπάρχει υψηλό επίπεδο γνώσεων στα ελληνικά ΑΕΙ.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και όχι μόνο, καλό θα ήταν οι πολιτικές πρακτικές του παρελθόντος να αποτελέσουν κινητήριο δύναμη ως προς την προσπάθεια επίλυσης των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην παιδεία και στην οικονομία.
Κι όπως λέει ένα αρχαίο γνωμικό κ. Υπουργέ, “μη προτρεχέτω η γλώττα της διανοίας”.
Τίτλος: “Βακτήρια εστί παιδεία βίου” (μτφρ: Η μόρφωση είναι στήριγμα της ζωής)
(Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής)
Νούλα Χρυσοχοϊδου
Οικονομολόγος
BA of Accounting-BA of Finance
MsC in Banking
