Τι είχες Γιάννη-Τι είχα πάντα… Ερώτηση και απάντηση ταυτόσημες έννοιες, που απλά ο Γιάννης τις επιβεβαιώνει. Και μιλάμε για έναν κανονικό Γιάννη ορθογραφημένο από κάθε άποψη, που δεν διστάζει να ομολογήσει αυτά που ακολουθούν τη μοίρα του αφού και ίδιος την ακολουθεί.
Μοιραίο πρόσωπο ο Γιάννης στην Ελληνική πραγματικότητα, που διανθίζει η αναφορά του πάρα πολλές πτυχές της καθημερινότητάς μας που έγιναν παροιμιώδεις.
Όμως η απάντηση «τι είχα πάντα» είναι καταλυτική και εκφράζει συνολικά όλους μας, αφού ακολουθούμε την πεπατημένη(σικ)πορεία της μοίρας μας που μας χαρακτηρίζει ως Εθνικό «σύμπτωμα».
Αυτή η στωικότητα, που αντιμετωπίζουμε χρόνια τώρα τα καυτά μας ζητήματα που επηρέασαν τη ζωή μας, την Εθνική μας υπόσταση, την θεσμική μας ακεραιότητα, την οικονομία μας, την αξία μας ως σκεπτόμενα όντα, έχει εξελιχθεί- επαναλαμβάνω- σε «σύμπτωμα», που μας διαμορφώνει σε άτομα τυφλής ανεκτικότητας, αμελητέα υπολογισμού που δεν τα λογαριάζουν.
Και πώς να μας λογαριάσουν, όταν η ανοχή μας τους επιτρέπει να μας αγνοούν και να αποφασίζουν παρά τις μεγαλόστομες δεσμεύσεις τους, ερήμην μας.
Ερήμην ενός Λαού που πληρώνει τα πολιτικά λάθη αδιαμαρτύρητα, εθισμένος στο «σύμπτωμα» του παραδομένου άνευ όρων στην ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΜΑΛΟΤΗΤΑ όπως λένε.
Αυτή η δήθεν πολιτική ομαλότητα χάριν της οποίας έχουν μείνει όχι απλά ατιμώρητα, αλλά εντελώς αδιερεύνητα «εγκλήματα» που πλήγωσαν τον Λαό και τον Τόπο, έχει γίνει η απαρχή κάθε αυθαιρεσίας που δεν ορρωδεί προ ουδενός, αφού είναι δεδομένη η ατιμωρησία. Έτσι αυτό που μας μένει είναι να εξαντλούμε το Δίκαιό μας στο μικροεγκληματία που παρήγαγε το σύστημα, αφήνοντας τις αιτίες της παραβατικότητας που τον δημιούργησαν ή τον παρέσυραν, στο απυρόβλητο.
Μ’ αυτή τη δικαιϊκή αντίληψη ανακυκλώνουμε την ικανότητά μας να εμπιστευόμαστε την πολιτική ρελάνς, αντί του φυσικού μας Δικαστή. Εκχωρούμε υποτελειακά το δικαίωμά μας να μάθουμε το πώς, το γιατί και το ποιοι, αυθαιρέτησαν εις βάρος μας, στην ομάδα εξουσίας που οι συγκυρίες και η ψήφος μας ως «σύμπτωμα» τους ανέδειξε.
Αποτέλεσμα αυτής της αφαιρετικής μοιρολατρίας που λειτουργεί ως ΚΕΛΥΦΟΣ στους παράγοντες εξουσίας, μένουν αναπάντητα ερωτήματα σε τραγωδίες με αδικαίωτα θύματα, που τέλειωσαν στο «Τι είχα πάντα…».
Ποιος θυμάται το Φάκελο Της Κυπριακής Τραγωδίας; Γράφτηκαν τόμοι ολόκληροι με το δράμα των αδελφών Κυπρίων. Ασχολήθηκε το κοινοβούλιο σε ατέρμονες συζητήσεις χωρίς συμπέρασμα. Βρέθηκαν οι ένοχοι(έστω κι’ αν τους ξέρουμε); Αποδόθηκε Δικαιοσύνη; Αλλά μην πάμε τόσο μακριά. Έγιναν οι Ολυμπιακοί αγώνες. Μας γνωστοποίησαν τα κοστολόγια και τα αποτελέσματα που περιήλθαν στο κοινό όφελος ή απλά πληρώσαμε το λογαριασμό;
Χρεοκόπησε η Χώρα μας. Διαλύθηκε η οικονομία μας. Βούλιαξε ο κοινωνικός μας ιστός. Σύρθηκε ένας Λαός στην απαξίωση και στη χλεύη της Διεθνούς Κοινότητας. Εξαντλήθηκε η δραστηριότητα του στις ουρές των ΑΤΜ, των συσσιτίων και των ανέργων. Υποτάχθηκε η Πατρίδα μας για δεκαετίες στους δανειστές. Υποθηκεύτηκαν περιουσίες και τα ιερά μας κειμήλια. Απολογήθηκε κάποιος για την κατάντια μας; Κάποιος που να έχει το θάρρος των ευθυνών του;
Και μη μου πείτε τα μνημόνια έφεραν το χρέος, γιατί η αφέλεια επιστρέφεται ως δείκτης ευφυΐας σας.
Άσε που στην αμηχανία τους προκειμένου να θολώσουν τα νερά παρουσιάσθηκαν κάτι λίστες Λαγκάρντ, κάτι λογαριασμοί σε υπεράκτιες εταιρίες, κάτι Ελβετικές τράπεζες που ρούφηξαν τον πλούτο της Χώρας μας, αλλά που ποτέ δεν εθίγησαν οι λογαριασμοί τους.
Ήρθε η πρώτη φορά Αριστερά(λέμε τώρα) με εγκαυματική(Μαρφίν-Να καεί- να καεί το … η Βουλή) ανατρεπτική δύναμη, που θα αποδομούσε το παλιό πολιτικό σύστημα και θα μας απελευθέρωνε από τα δεινά.
Ήρθε και αφού μας φόρτωσε όπως λένε οι πολιτικοί τους αντίπαλοι και οι οικονομολόγοι(γιατί εμείς από εισαγγελική έρευνα ενημέρωση δεν έχουμε) καμιά ογδονταριά δις, ανακάλυψε το φως το αληθινό και έγινε η πιο ευπειθής παρέα των δανειστών μας.
Ανοίγει από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ ο ΦΑΚΕΛΟΣ NOVARTIS για το σκάνδαλο των φαρμάκων και αντί να κατηγορούνται οι φυσικοί διαχειριστές του και ενδεχομένως και πολιτικά πρόσωπα, βλέπουμε στο κάδρο δέκα πολιτικούς. Ανάμεσά τους και δύο πρώην πρωθυπουργούς, ο ένας μάλιστα ο κ. Πικραμένος, ανώτατος Δικαστής που ολιγοήμερα υπηρέτησε ως πρωθυπουργός για τη διεξαγωγή των εκλογών. Οι κατηγορίες στηρίζονται σε προστατευόμενους μάρτυρες, λες και τα πολιτικά πρόσωπα που είχε εμπιστευτεί ο Ελληνικός Λαός με την ψήφο του ήταν επικίνδυνα για τέλεση αδικημάτων κατά ζωής.
Αποτέλεσμα; Με ελάχιστες εξαιρέσεις οι φάκελοι των πολιτικών προσώπων μπήκαν στο αρχείο κάνοντας λόγο για ΣΚΕΥΩΡΙΑ.
ΣΚΑΝΔΑΛΟ η ΣΚΕΥΩΡΙΑ; Δύο τρία χρόνια ταλανίζεται η Βουλή, η Δικαιοσύνη και ο Ελληνικός Λαός να καταλάβει τι είναι;
Ώσπου έρχεται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που διακήρυσσε σε όλους τους τόνους και τους χρόνους ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ… Όμως επιλεκτικά χάριν της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΜΑΛΟΤΗΤΑΣ απαλλάσσει κάθε πολιτικό πρόσωπο και παραπέμπει τον κ. Παπαγγελόπουλο ως τον μόνο υπεύθυνο.
Μόνος του δηλαδή κατάλαβε «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως Ελληνικού κράτους» ότι είναι η υπόθεση Novartis, oι άλλοι αθώοι του αίματος…
Έτσι είναι Γιάννη, οι χειραγωγημένοι δεν χρειάζονται περισσότερα πειστήρια στο ΛΟΓΙΚΟ τους, μένουν σ το «σύμπτωμα» που τους κατατρέχει και απλά απαντάνε «Τι είχα πάντα». Μαγκλάρας Βασίλης [email protected]
