Κάνοντας έναν απολογισμό από συμβάντα που διαδραματίστηκαν στην συγκέντρωση για την υποστήριξη της Ελληνικότητας της Μακεδονίας μας στην Θεσσαλονίκη το Σάββατο 8 Σεπτέμβρη 2018, σημειώνονται κάποια θετικά και κάποια αρνητικά, κάποια σωστά και κάποια λάθη, κάποια άσχημα και κάποια ωραία που συνέβησαν και που και με τα μάτια της ψυχής γίναν αντιληπτά, όπως τα κάτωθι:
Άσχημα-λάθη-αρνητικά
– Διχασμός. Κάποιοι συγκεντρώθηκαν αλλού και αγωνιούσαν να φωνάξουν και ακουστούν άλλα συνθήματα-αιτήματα! Πόσο δύσκολο αλήθεια είναι να δουν-βλέπουν όλοι απ’το ίδιο πρίσμα; Επιπλέον, αυτοί που δεν ήταν στους διαδηλωτές αλλά στους ενόπλους και προστατεύαν τους υψηλά ιστάμενους, υπακούοντας στην εντολή «βαρέστε χωρίς έλεος όποιον πάει να πλησιάσει» αυτομάτως μπαίναν σε ένα αντίθετο στρατόπεδο και χτυπούσαν στο ψαχνό αδέρφια, όταν βέβαια οι των σωμάτων ήταν Έλληνες κι όχι άλλης εθνικότητας μισθοφόροι, υποστηριχτές του παράνομου συστήματος!
– Επιθυμία συντριβής της ελευθερίας του άλλου. Δηλαδή ο καθένας είναι ελεύθερος να ακολουθήσει κατά συνείδηση το που πιστεύει σωστό και δίκαιο και δεν πρέπει να καταλαμβάνεται από διάθεση να πιέσει τους άλλους να ακολουθήσουν τα δικά του θέλω. Ο ίδιος ο Χριστός είπε όποιος θέλει να με ακολουθήσει ας το κάνει, με το ζόρι δεν γίνεται τίποτα. Ο δάσκαλος Λυγερός Νικόλαος συνέχεια το λέει: όσοι θέλουν να αγωνιστούν για τα δίκαια της ανθρωπότητας ας το κάνουν, δεν πιέζουμε κανέναν κι ας είμαστε και λίγοι, αγωνιζόμενοι εμείς, κατά της βαρβαρότητας, θα ωφελήσουμε κι αυτούς κι ίσως κάποια στιγμή να καταλάβουν και να επιστρέψουν, είμαστε ανοιχτοί, τους περιμένουμε.
Λάθος μεγάλο λοιπόν ήταν αυτό που μερικοί κάναν φωνάζοντας σε κάποιους που στέκαν έξω της πορείας «ελάτε και’σεις, για σας ήρθαμε, για σας το κάνουμε». Λάθος, δεν το κάναμε για κανέναν άλλον, ότι κάναμε, το κάναμε για μας, γιατί το πιστεύαμε και το υπερασπιζόμασταν σώμα-ψυχή!
-Εκδικητικότητα και καταστροφή ανήλεη. Είναι πολύ επικίνδυνο το να περνάς κάποιους φραγμούς προστατευτικούς και να υπονομεύεις την συνείδηση σου που έχει τεθεί ως ελεγκτής πολλές φορές και αμείλιχτος, για να σε κρατά σταθερά στο επίπεδο του ανθρώπου και να μην κατρακυλάς σε κτηνώδη κατάσταση-αποκτήνωση!!! Όλοι εκείνοι που προχώρησαν σε καταστροφές περιουσιών και μεροκαματιάρηδων συμπολιτών (π.χ. μαγαζιά), καταστροφές δημοσίων έργων (π.χ. δρόμους), γίναν αιτία για να τραυματιστούν συνάνθρωποι, με λίγα λόγια ξέφυγαν της ηθικής, πέρασαν στην ανηθικότητα, προφανώς το’χουν ξανακάνει, εθίστηκαν να ξεδιψούν μ’αυτό, θα το ξανακάνουν χωρίς ενοχές, έχουν πωρώσει την καρδιά τους!!!.
Πώρωση καρδιάς όμως, κάνουν και τα σώματα που προστατεύουν το παράνομο σύστημα και πρέπει να προσέξουν πολύ! Όταν μπήκαν στις σχολές τους ορκιζόντουσαν να προστατεύουν τους πολίτες- τα πρόβατα αυτής της χώρας. Όλο και πιο πολύ όμως παίρνουν εντολές να χτυπούν τους πολίτες (γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένους και όλους τους υπόλοιπους φυσικά)-πρόβατα και μάλιστα ανήλεα, στο ψαχνό! Όταν το κάνουν, αφού το κάνουν, περνούν κάποιους φραγμούς της συνείδησης που αν την πρώτη φορά τους ελέγξουν πολύ, την δεύτερη θα τους ελέγξουν λιγότερο, την τρίτη καθόλου! Θα’χουν δυστυχώς αποκτηνωθεί!!!
– Εγωϊσμός και διάθεση ανυπακοής. Η κεντρική επιτροπή συντονισμού του Συλλαλητηρίου είχε ένα σχέδιο δράσης που θα προστάτευε όσο το δυνατόν τον κόσμο και την διαδικασία. Αυτά που όριζε ωστόσο, δεν γινόταν ευπρόσδεκτα και πολλοί παράκουαν αψηφώντας τα. Εκ των υστέρων γινόταν φανερό, πως έτσι έπρεπε να γίνουν κι όχι διαφορετικά οι διαδικασίες.
– Υποχρέωση κάποιων λεωφορείων να σταθμεύσουν μακριά απ’το σημείο συνάντησης, μιλάμε για χιλιόμετρα διαδρομής, που ο κόσμος έπρεπε να διανύσει εξοντωτικά στο πάνε και στο έλα. Και κόσμος όλων των ηλικιών!
Ωραία-σωστά-θετικά
– Για μια ημέρα, η πόλη της Θεσσαλονίκης ντύθηκε στα γαλανόλευκα! Σημαίες, μπλουζάκια, καπέλα, φουλάρια, πανό, μουσική όλα μιλούσαν Ελληνικά! Η καρδιά της Ελλάδας χτυπούσε περήφανα και δυνατά!
– Άνθρωποι όλων των ηλικιών ήταν εκεί! Παρόντες και οι ηλικιωμένοι! Ήταν να απορείς, π.χ. με κάποιον ηλικιωμένο κύριο που κούτσαινε κιόλας απ’το ένα του πόδι, κρατούσε μπαστούνι, ωστόσο δεν το’βαζε κάτω! Κατέβηκε στην Θεσσαλονίκη κι αυτός από την επαρχία με ένα λεωφορείο, χιλιόμετρα μακριά απ’τον Λευκό Πύργο, έπιασε αδιαμαρτύρητα στο ένα του χέρι το μπαστούνι του, στ’άλλο του χέρι την τίμια Ελληνική Σημαία και με σταθερό βήμα προχώρησε μαζί μ’όλους τους υπόλοιπους αγόγγυστα, αμίλητα, εντυπωσιακά αποφασιστικά κι έκανε την ίδια ακριβώς απόσταση χιλιομέτρων για να φτάσει στον Λευκό πύργο μαζί μ’όλους τους άλλους, χωρίς να μειώνει μάλιστα το βήμα του, χωρίς να ζητήσει να μειώσουν οι υπόλοιποι τον βηματισμό τους, οι υπόλοιποι που ήταν κατά βάσην νέοι!!! Άξιος ο σεβάσμιος αυτός κύριος, ένα καλό πρότυπο, ένα παράδειγμα προς προβολή και μίμηση, αθάνατης περήφανης, αλύγιστης, λεβέντικης καρδιάς-ψυχής, γενιάς!!!
– Ο καιρός ευνόησε, ήταν μαζί μας! Υπήρχε συννεφιά, για να μην καίει ο ήλιος τους οδοιπορούντες και για καλό λόγο εκεί συγκεντρωθέντες και μάλιστα και ένα ανεπαίσθητο ψιλόβροχο κάποια στιγμή σαν δάκρυ έπεσε, μαζί και ένα δροσερό αεράκι βγήκε!
– Η Εκκλησία ήταν εκεί με κλήρο και μοναχούς και άλλα Χριστιανικά Σωματεία, επιβεβαιώνοντας αυτό που τόσο λυσσαλέα πάνε να παραποιήσουν και σβήσουν οι λύκοι, δηλαδή το ότι πάντοτε υπήρξε στήριγμα και βοηθός και στα θέματα του Έθνους, δες π.χ. Κρυφό Σχολειό (πόσο σκυλιάζουν να μας πείσουν πως δεν υπήρξε και πόσο όμως πάντα θα διαψεύδονται)!
– Υπήρχε μια ευφυής χιουμοριστική έμπνευση που την έβλεπες στα γραφέντα, στα συνθήματα π,χ. το σύνθημα που φώναζε ο κόσμος «ο Λαός δεν ξεχνά τους προδότες τους κρεμά» συνοδευόταν από κάποιον που κρατούσε κατασκευή που μιμούνταν πιστά μια κανονική κρεμάλα μαζί με το σκοινί της! Ο ευθυμογράφος, κωμωδιογράφος, θεατρικός μας συγγραφέας Ψαθάς Δημήτριος σίγουρα θα χειροκροτούσε!
Κάνοντας έναν απολογισμό τα άσχημα φαίνονται πως ισοφαρίζουν με τα ωραία ωστόσο, αν παραλείψουμε τα δεδομένα των αριθμών-της ποσότητας και εξετάσουμε την ποιότητα θα πούμε πως τα ωραία κερδίζουν στην ποιότητα, ήταν πιο δυνατά, πιο ισχυρά, πιο ζωντανά, πιο μυροβόλα-μυρίπνοα!!!
