«Βρισκόμαστε στη σύγχρονη Αθήνα, την πρωτεύουσα μιας χώρας σε παρακμή. Μιας χώρας που άλλοτε άκμασε χάριν της λατρείας των ιδεών και της ελεύθερης σκέψης. Σε έναν κόσμο που όλα μοιάζουν τόσο παράλογα φυσιολογικά, οι πρωταγωνιστές μας θα κληθούν να ερευνήσουν την πηγή της φυσιολογικότητας του είδους μας.
Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές, η ζωή ανακατευθύνεται από τη μια μέρα στην άλλη, κι ο χρόνος, ως μεταφορέας φωτός, αποστέλλει με την ακτίνα του τις πληροφορίες εκείνες που θα αποκαλύψουν ένα καλά κρυμμένο κι αιώνιο μυστικό. Ο δρόμος των πληροφοριών παραπλανά συνεχώς τις αισθήσεις, Η στιγμή της αποκάλυψης πλησιάζει. Μένει η σκέψη να μειώσει ταχύτητα, επιτρέποντας στο φως να την πλησιάσει, ώστε να αποκωδικοποιήσει σωστά τις πληροφορίες.
Θα καταφέρουν, τελικά, οι πρωταγωνιστές να παραμείνουν ανεπηρέαστα προσκολλημένοι στη δική τους έρευνα, στη δική τους Φολόη ή μήπως θα καταφέρει ο Ασπροντυμένος να κρατήσει ενεργό το πέπλο απόκρυψης της ιστορίας; Οι δαίμονες των αμφιβολιών χτυπούν ανελέητα τον νεαρό αρχαιολόγο. Δαίμονες που τείνουν να πάρουν σάρκα και οστά, εάν ο ίδιος δεν κερδίσει τα δεκάδες αναπάντητα ερωτήματά του.
Θα γίνουν οι δικαιολογίες τα επιχειρήματα της ανικανότητας ή μήπως η σοφία της δικής του Ιφιγένειας θα του χαράξει πάνω στον έναστρο ουρανό της Ελλάδας δρόμο φωτεινό προς τα αινίγματα του σύμπαντος;» (από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
“Οι Χαμένοι Θεοί” ανήκουν στην κατηγορία της επιστημονικής φαντασίας. Βέβαια, αν θα μπορούσαμε να προτείνουμε τον όρο ρεαλιστική φαντασία γι’ αυτό το μυθ-ιστόρημα, θα ήμασταν σίγουρα περισσότερο εύστοχοι. Πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι 13 φοιτητές της Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών οι οποίοι συνενώνονται, ύστερα από την πρωτοβουλία του καθηγητή τους, κ. Αντωνιάδη, προκειμένου να ερευνήσουν… ένα μύθο. Συχνά, όταν οι άνθρωποι ακούμε ή αναφερόμαστε σε ένα μύθο, έχουμε στο νου μας μια διάσταση υπερφυσική και φανταστική. Οι μελετητές της μυθολογίας από την άλλη θεωρούν το μύθο ως ένα ιδιαίτερο είδος ιστορίας, το οποίο προσπαθεί να ερμηνεύσει κάποιες όψεις του πραγματικού κόσμου (Wikipedia, Μάιος 2017). Τι θα συμβεί, ωστόσο, αν αποδειχθεί ότι ένας μύθος είναι ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός;
Η ερευνητική ομάδα μεταφέρεται στη Δυτική Πελοπόννησο, στο δάσος της Φολόης, με σκοπό να μελετήσει το μύθο του Φόλου, σύμφωνα με τον οποίο ο Ηρακλής σκότωσε τους Κενταύρους. Δεν θα δώσουμε περισσότερα μυθολογικά στοιχεία εδώ. Ο αναγνώστης θα τα συναντήσει μέσα στο κείμενο του βιβλίου, δεμένα άριστα με την αφήγηση και τοποθετημένα ακριβώς στα σημεία που πρέπει. Αφηγητής της ιστορίας είναι ένας από τους 13 φοιτητές, ο οποίος και παραμένει ανώνυμος μέχρι το τέλος. Εξίσου σημαντικό πρόσωπο στην ιστορία είναι η κοπέλα του, η Ιφιγένεια. Συμπαραστάτρια και συναγωστρία στον ερευνητικό τους εγχείρημα, η Ιφιγένεια συμπληρώνει τα κενά του ήρωα ή, μάλλον, τον ίδιο τον ήρωα.
«Τότε, μέσα από την ομίχλη ξεπρόβαλε η Ιφιγένεια. Είχε αντιληφθεί εκείνες τις μέρες τον εσωτερικό μου διχασμό, αλλά έμενε διακριτικά σε απόσταση από εμένα. Ήξερε, αν και δεν της το ομολογούσα, ότι ανυπομονούσα να ακούσω την άποψη της για το τι μέλλει γενέσθαι και ίσως τελικά, να περπατούσα εκεί έξω αναμένοντας την να στεγανοποιήσει τη σκέψη μου. «Η σκέψη σου βγήκε προς τα έξω και έγινε ομίχλη;» ρώτησε με νόημα καθώς με πλησίαζε.
Μια της και μόνο φράση στάθηκε ικανή να με ταρακουνήσει, γεγονός που δε μου κάνει καμιά εντύπωση, το χρειαζόμουν και το ανέμενα. Έφτασε δίπλα μου και συνέχισε, λέγοντας:
«Είμαστε σαν τις εποχές κι εμείς οι άνθρωποι. Άλλοτε ζέστη, άλλοτε βροχή, άλλοτε Χειμώνας και μετά ξανά Άνοιξη. Ποιος είναι σε θέση να κρίνει αν έχει μεγαλύτερη αξία για τη ζωή η βροχή ή ο ήλιος, αν χωρίς το χιόνι, που σε λίγο θα πέσει, θα ήταν τόσο όμορφη η Άνοιξη που ζωγραφίζει με τα χρώματα της στον μουντό καμβά της φύσης;»
Και καθώς μου ‘πιανε το χέρι, εκείνο το απόγευμα ένιωσα την Ιφιγένεια ως το δικό μου από μηχανής θεό να μου λέει πως η αρμονία και η ισορροπία απαιτούν και όλες τις άλλες ψυχικές καταστάσεις σε λειτουργία, πως χωρίς αυτές θα ήμασταν μονόπλευροι και δεν θα υπήρχε λόγος για καμιά αναζήτηση ή έρευνα, στο βουνό ή στις ψυχές μας. Εκεί λοιπόν, μέσα στην ομίχλη όπου η δικιά μου θεά Αθηνά ξεπρόβαλε και μου χάρισε ένα κομμάτι από τη σοφία της, είχα πάρει την απόφαση»…
Τα μυθολογικά στοιχεία, οι περιγραφές και οι εσωτερικοί μονόλογοι αφομοιώνονται με τέτοιο τρόπο στην αφήγηση, που δεν αντικαθιστούν τη δράση, κάτι που πιθανώς θα προκαλούσε τον αποπροσανατολισμό ή την ανία του αναγνώστη. Με λίγα λόγια, ο συγγραφέας δεν μακρηγορεί, ούτε ρίχνει την εστίαση της αφήγησης σε λάθος πλευρές. Εξίσου θετικό στοιχείο είναι η λυρικότητα που αποκτά η γραφή σε διάφορα σημεία του κειμένου, χωρίς ωστόσο να μοιάζει επιτηδευμένη.
Γενικότερα, η αφήγηση κυλά ωραία και ρυθμικά. Καθώς οι σελίδες προχωρούν διεισδύουμε όλο και περισσότερο στο δάσος της Φολόης, στα μυστικά που αυτό κρύβει για αιώνες. Τα σκοτεινά σημεία της ιστορίας άλλοτε φωτίζονται από τις γνώσεις και το ένστικτο του ίδιου του ήρωα, μαζί με τη συμβολή της ομάδας, άλλοτε από τη σοφία της αγαπημένης του Ιφιγένειας κι άλλοτε από την ίδια τη φύση. Ανατροπές κι ερωτήματα γεννιούνται συνεχώς, ενώ ο αναγνώστης πιάνει τον εαυτό του να αμφιβάλει γι’ αυτά που έχουν ήδη απαντηθεί. Η πάλη του ήρωα ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, το φαίνεσθαι και το είναι, τη σκέψη και το συναίσθημα, τη λογική και το ένστικτο, θα συνεχιστεί μέχρι και την τελευταία σελίδα. Τις απαντήσεις όμως δεν αναζητά μόνο ο ήρωας, αλλά και ο ίδιος ο αναγνώστης.
Θα καταφέρει τελικά η αλήθεια να υπερισχύσει; Κι αν αυτό συμβεί, πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι κάποιοι δεν θα την καταχραστούν; Ποιους μπορούμε να εμπιστευτούμε;
Λίγα λόγια τον συγγραφέα
Ο Μακαρίου Ι. Βασίλειος είναι γεννημένος το 1976 στην Πτολεμαΐδα, κάτοικος, πλέον, Θεσσαλονίκης, με κύρια ενασχόλησή του τη διαφήμιση και επικοινωνία. Είναι ιδιοκτήτης της εταιρείας «Τρισδιάστατα Εμπορικά Κέντρα Ελλάδος» (www.hellenicshoppingcenters.gr). Σπουδές του η σκέψη, που συνεχίζει έως και σήμερα να αναπτύσσει και χόμπι του τα ταξίδια σε άγνωστους και χαμένους προορισμούς.
Οι Χαμένοι Θεοί κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πηγή.
maxmag.gr
