Μια φορά κι ένα καιρό ζούσε σε ένα μικρό χωριό ένα ανδρόγυνο. Ο άντρας ήταν κυνηγός. Μια μέρα πήγε στο κυνήγι, αλλά δεν έπιασε λαγό.
-Σήμερα δεν έφερα λαγό, αλλά έκανα κάτι άλλο. Θα σου το πω, αλλά δεν θα το πεις σε κανένα. Θα το θάψεις μέσα σου μυστικό, γιατί πρέπει να το πω κάπου, αλλιώς θα σκάσω! είπε στη γυναίκα του.
-Μα, τι έκανες; τον ρώτησε εκείνη.
-Θα σου το πω, αλλά πρόσεχε! Μη το πεις σε κανέναν! Μόνο εμείς οι δυο θα το ξέρουμε, αλλιώς αν το πεις, θα με χαντακώσεις.
-Αααα…. Εγώ να πω το δικό σου μυστικό; Ο Θεός να με κάψει! του είπε.
-Σήμερα, γυναίκα, αντί για λαγό, σκότωσα άνθρωπο, δίχως να το θέλω.
-Τι έκανες;
-Αυτό που άκουσες! Τον έθαψα κατά κει στα αμπέλια μέσα στις κοπριές! της είπε και ξέσκασε.
Την άλλη μέρα ο άντρας πήγε στο κυνήγι. Η γυναίκα του αμέσως πρόλαβε και πήγε στη γειτονιά για να κουτσομπολέψει τον άντρα της. Είπε το μυστικό του στην κουμπάρα της.
-Κουμπάρα, σου έχω εμπιστοσύνη. Δεν θα το πεις πουθενά! της είπε.
-Πως θα το πω; Αυτό δεν λέγεται! Ο άντρας σου άνθρωπο σκότωσε. Δεν σκότωσε κανένα κουνούπι! την διαβεβαίωσε η κουμπάρα της κι έκανε τα χέρια της σταυρό και τον φίλησε.
Μόλις έφυγε η γυναίκα, η κουμπάρα της αμέσως έτρεξε στην δική της κουμπάρα και το είπε. Έτσι διαδόθηκε σε όλο το χωριό. Έφτασε και στης αστυνομίας τα αυτιά. Την άλλη μέρα, πριν ξημερώσει καλά – καλά, έφτασε η αστυνομία στην πόρτα τους. Μόλις τους είδε ο κυνηγός, αμέσως κατάλαβε ότι τον πρόδωσε η γυναίκα του. Του έδεσαν τα χέρια και τον πήραν στην αστυνομία.
-Μάθαμε από τους χωριανούς ότι σκότωσες άνθρωπο! του είπαν.
-Ναι! Σκότωσα άθελά μου έναν άνθρωπο! παραδέχτηκε εκείνος.
-Τι τον έκανες μετά; τον ρώτησαν.
-Τον έθαψα κατά κει στα αμπέλια μέσα στις κοπριές! τους είπε.
-Πάμε να μας δείξεις που κοντά τον έθαψες! του είπαν.
-Πάμε! Αφού πρόδωσε η γυναίκα μου, τι να κάνω; Πρέπει να πληρώσω!
Ξεκίνησαν λοιπόν κι έφτασαν στο σημείο που ήταν ο άνθρωπος θαμμένος. Η αστυνομία τότε του είπε:
-Όπως τον έθαψες, τώρα πάρε τον κασμά, σκάψε και βγάλ’ τον.
Έσκαβε… έσκαβε και δεν τελείωνε ποτέ…Του είπαν ότι τον έβαλε πολύ βαθιά κι έπρεπε να επιμείνει στο σκάψιμο. Εκείνος ξανά έσκαβε…έσκαβε….ώσπου τελικά φάνηκε ένα γαϊδουρινό πόδι, δυο πόδια κι ύστερα σιγά-σιγά ένας γάϊδαρος. Είχε και μια μεγάλη βρώμα…πίφι!…όλοι έκαναν πίσω και κρατούσαν τις μύτες τους.
-Γάϊδαρο έθαψες; τον ρώτησε η αστυνομία.
-Ναι! τους είπε. Τον βρήκα ψόφιο και για να μη βρωμάει, τον έθαψα. Είπα να δοκιμάσω την γυναίκα μου, να δω αν θα κρατήσει το μυστικό μου και της είπα ότι σκότωσα άνθρωπο. Αλλά αν θα πεις το μυστικό σου στην γυναίκα σου, είναι σαν να το λες στης εκκλησίας την πόρτα.
Κι έτσι, αθώος ο κατηγορούμενος. Έσκασαν όλοι στα γέλια και βγάλανε αυτούς τους στίχους:
Τον εχθρό σου να μην ακούς
τα λόγια που σου λέει
ούτε της γυναίκας σου ποτέ
που σε μιλά και κλαίει.
φίλε, στον φίλο σου μην το πεις
ποτέ το μυστικό σου
φίλος στον φίλο θα το πει
κι είναι κακό δικό σου.
