Ο ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΟΨΥΧΟ ΚΥΡΙΟ ΑΜΒΡΟΣΙΟ
Συγγράφει, ιστορεί ο Πολιτίδης Χρήστος
Ξέρετε, το οργανόγραμμα εξουσίας ή αν θέλετε η διοικητική οργάνωση της Εκκλησίας της Ελλάδος, έχει μια ιδιαιτερότητα, παράδοξη.
Αυτή συνίσταται, στο ότι είναι ΙΣΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟ, τι σημαίνει αυτό; Ότι όλοι είναι ίσοι, μεταξύ ίσων, στην ανώτατη βαθμίδα αυτή των επισκόπων και ο τίτλος του Αρχιεπίσκοπου ή προκαθήμενου της Εκκλησίας είναι τιμητικός, με άλλα λόγια διακοσμητικός.
Το αποτέλεσμα; Ατελείωτα φέουδα, τοπάρχες, καπετανάτα, μια πολυαρχία που δημιουργεί μύρια προβλήματα και διαμάχες, τόσο στο εσωτερικό της Εκκλησίας, όσο και στο νοσηρό κλίμα στην σχέση της με την πολιτεία.
Ο αφορισμός άλλον στόχευε τόσα χρόνια(για τον κύριο Τσίπρα αναφέρομαι), αλλά “έκατσε η μπίλια τελικά στον πρωθυπουργό Κύριο Μητσοτάκη”.
Η απεχθής αυτή πράξη, ανοίγει και το κεφαλαιώδες ζήτημα, της “ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”.
Ασφαλώς αυτή δεν μπορεί να γίνει με εσωτερικό τρόπο, υπάρχει αδράνεια δεκαετιών και η φοβία της ηγεσίας για την επόμενη ημέρα, βέβαια ούτε μπορεί να επιβληθεί από την Πολιτεία.
Οι προσπάθειες διαλόγου, στο παρελθόν ήταν ένας “αγάπης, αγώνας, άγονος” άλλα αυτή είναι η μόνη μέθοδος για να βγει από τον μεσαίωνα η Εκκλησία της Ελλάδος και να δει μπροστά στο μέλλον, σαν πνευματική ηγεσία του Ελληνισμού να μπορέσει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Ο αφορισμός δεν προσβάλει τον κύριο Μητσοτάκη απλά, αλλά τον αρχηγό της χώρας.
Για την Ελληνική Πολιτεία, η Εκκλησία είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, αναγνωρίζεται από το Ελληνικό Σύνταγμα ως επικρατούσα θρησκεία της Ελλάδας και ο καταστατικός της χάρτης αποτελεί νόμο του κράτους (Ν 590/1977).
Επειδή η Εκκλησία αποτελεί μέρος του κράτους, συνιστά απόπειρα ανατροπής του πολιτεύματος ο αφορισμός (από μισθοδοτούμενο Δημόσιο λειτουργό) της “Ανώτατης Αρχής της Πολιτείας” και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Ο ακροδεξιός, σκοταδιστικός, Μεσαιωνικός λόγος του κυρίου Αμβρόσιου, είναι ατελείωτος.
Διαβάζουμε λοιπόν (μία των περιπτώσεων) το ναζιστικό παραλήρημα για τους ομοφυλόφιλους: «Ε, λοιπόν, αυτούς τους ξεφτυλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Μαυρίστε τους! Δεν είναι άνθρωποι! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με νοητική διαταραχή! Δυστυχώς, αυτοί είναι τρις-χει-ρότεροι και πολύ πιό επικίνδυνοι από κάποιους, που ζούν στα τρελλοκομεία!».
Τα παραπάνω λόγια “αγάπης” διατυπώθηκαν τον Δεκέμβριο του 2015.
Για τις διατυπώσεις αυτές, ο Μητροπολίτης δικάστηκε στο Αίγιο και αθωώθηκε σε πρώτο βαθμό.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αιγίου, εκδικάζοντας σε δεύτερο βαθμό την υπόθεση, έκρινε ένοχο τον Μητροπολίτη για τις δυο κατηγορίες (ρατσιστικές αναφορές και κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος), αποφασίζοντας την καταδίκη του, σε ποινή φυλάκισης 7 μηνών με τριετή αναστολή.
Στην απολογία του, ισχυρίστηκε τότε, πως “κανείς δεν έφτυσε κανέναν και κανείς δεν επιτέθηκε σε κανέναν επειδή το είπα εγώ”. Ενώπιον του δικαστηρίου εμφανίστηκε αμετανόητος, εμμένοντας στις θέσεις του. Με αφορμή τα Pride και μία χαρακτηριστική φωτογραφία που έφερε μαζί του, η οποία απεικόνιζε έναν νεαρό ντυμένο ιερέα, είχε πει: “Αν είχα όπλο και με άφηνε ο νόμος θα το χρησιμοποιούσα να ξεμπερδεύουμε. Όλους αυτούς ο Θεός τους σιχαίνεται”.
Η ανώτατη βαθμίδα της Εκκλησίας (ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ) οφείλει να τον στείλει σπίτι του.
Ως εκπρόσωπος ατελείωτων κηρυγμάτων μίσους, είναι αιρετικός.
Η Χριστιανική θρησκεία διδάσκει το αντίθετο, την Αγάπη και την Αλληλεγγύη.
.Η Εκκλησία της Ελλάδος περιλαμβάνει 81 μητροπόλεις. Έχει 8.515 ιερείς, 7.945 ενοριακούς ναούς, ανδρικά μοναστήρια 216, γυναικεία 259 και 66 ησυχαστήρια, καθώς και 1.041 μοναχούς και 2.500 μοναχές.
Διοικείται από την Ιερά Σύνοδο, το Σώμα δηλαδή των εν ενεργεία Μητροπολιτών, που αποτελεί και την ανώτατη εκκλησιαστική αρχή. Η Ιερά Σύνοδος αποτελείται από 81 Μητροπολίτες, 36 από τους οποίους ποιμαίνουν τις Μητροπόλεις των Νέων Χωρών. Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου είναι ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, ο οποίος σε σχέση με τους λοιπούς Μητροπολίτες θεωρείται ως «Πρώτος μεταξύ ίσων», ενώ οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά πλειοψηφία.
Διαρκές διοικητικό όργανο, το οποίο αποφασίζει για τα τρέχοντα ζητήματα είναι η ΔΙΑΡΚΗΣ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ, η οποία εκλέγεται κάθε χρόνο και αποτελείται από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος ως πρόεδρο και 12 Μητροπολίτες (6 από τις Παλαιές Χώρες και 6 από τις Νέες Χώρες).
Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι μία από τις δεκατέσσερις αυτοκέφαλες Εκκλησίες που συναποτελούν την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ως ιδρυτές της, θεωρούνται οι μαθητές του Απόστολου Παύλου.
Η διοικητική της μορφή αποτελεί συνδυασμό του Μητροπολιτικού και του Πατριαρχικού συστήματος σε αναφορά στον παλαιό αποστολικό τρόπο διοίκησης με κεφαλή της Σύνοδο Ιεραρχών και τιμητικά πρόεδρο της Συνόδου, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Η ποιμαντική της περιφέρεια υπαγόταν αρχικά στον επίσκοπο Ρώμης και από τον 8ο αιώνα έως και το 1833 στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Το 1833 η Αντιβασιλεία του Όθωνα του Α΄ διακήρυξε την ανεξαρτησία της ελλαδικής Εκκλησίας ακολουθώντας τη γραμμή του λόγιου κληρικού Θεόκλητου Φαρμακίδη.
Ο Οικουμενικός Θρόνος αρνήθηκε να αποδεχτεί αυτή την κίνηση απόσχισης κανονικών του εδαφών και μόνο το 1850 εξέδωσε Τόμο Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Τα ορθόδοξα πατριαρχεία είναι εννέα: Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως
Πατριαρχείο Αλεξανδρείας
Πατριαρχείο Αντιοχείας
Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
Πατριαρχείο της Ρωσίας
Πατριαρχείον Σερβίας
Πατριαρχείον Ρουμανίας
Πατριαρχείον Βουλγαρίας
Έπειτα από δύο καθοριστικής σημασίας νίκες εναντίον των Βυζαντινών στον Αχελώο (πλησίον της σημερινής πόλεως του Μπουργκάς) και τους Κατασύρτες (πλησίον της Κωνσταντινούπολης), η αυτόνομη Βουλγαρική Αρχιεπισκοπή διακηρύχθηκε αυτοκέφαλη και αναβαθμίστηκε στον βαθμό του Πατριαρχείου στην διάρκεια εκκλησιαστικής και εθνικής συνόδου η οποία έλαβε χώρα το 918 ή το 919. Ως συνέπεια της Συνθήκης του 927, η οποία επικύρωνε τη νίκη των Βουλγάρων στον Βυζαντινό-Βουλγαρικό Πόλεμο του 913-927, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αναγνώρισε την αυτοκεφαλία της Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και το πατριαρχικό της αξίωμα
Πατριαρχείον Γεωργίας
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ
Γιατί τα σκαλίζουμε και τι νόημα έχει να αναφερόμαστε σε αυτά; ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΔΑΙΔΑΛΩΔΕΙΣ ΠΟΛΥΛΕΚΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ….
Ο λόγος είναι, ότι αυτή είναι η ιστορία μας και ΑΥΤΗ πρέπει να αποτελεί ένα διαρκές προϊόν διαλόγου.
Καθυστερήσαμε ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ: Η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, έπρεπε να είναι πάγιο αίτημα της Πολιτείας να αναβαθμιστεί σε ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Δεν θα αποτελούσε μόνον αναβάθμιση της Ελληνικής Εκκλησίας, Αλλά και του Κύρους και της διαπραγματευτικής ικανότητας της Ελληνικής Πολιτείας.
Ο Αρχιεπίσκοπος, θα είχε διαφορετικό βάρος ως Πατριάρχης και ως Πατριαρχείο επίσης θα είχε διαφορετικό βάρος, αποθαρρύνοντας, καπετανάτα και οπλαρχηγούς οι οποίοι ζουν σε βάρος της Εκκλησίας, μιλούν και ασχημονούν εξ ονόματος της, ενώ η συμπαγής πλειοψηφία σιωπαίνει.
Η Ελληνική Επικράτεια, είναι ενιαία, ασφαλώς πρέπει να ενταχθεί η ημιαυτόνομη Εκκλησία της Κρήτης και οι Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου ΣΤΗΝ ΕΝΙΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Ο κύριος ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, είναι φασιστικό σταγονίδιο, που δρα εις βάρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κρύβεται εντός της εκμεταλλευόμενος την ανοχή της ηγεσίας της Εκκλησίας.
Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία πρέπει να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις.
Μέσα στις οφειλόμενες μεταρρυθμίσεις ασφαλώς είναι και ο καθαρμός της, από τα ακραία στοιχεία, που δρουν εντός της και στο όνομα της.
