«Ποσό όμορφο είναι τα όνειρα που κάνουμε να παίρνουν σάρκα και οστά κάποια μέρα; Είμαι στην ευχάριστη θέση να μοιραστώ μαζί σας φίλοι μου την χαρά μου αφού από πάντα είχα ένα όνειρο. Να ηχογραφήσω ένα δίσκο με σόλο σαντούρι, να το εντάξω αυτό το όργανο σε “άλλες” μουσικές, διαφορετικές από αυτές που έχουμε, έχετε… συνηθίσει να ακούτε (από το σαντούρι)… να το μεταφέρω σε μια άλλη διάσταση ξεχωριστή, διαφορετική από αυτή που οι ακροατές της χώρας μας έχουν κατά νου.
Πριν από μήνες είχα ανακοινώσει στην εκπομπή “100 μικρές ανάσες” στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης πως ένα από τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να κάνω αυτόν τον δίσκο, ανέφερα μάλιστα και τα ειδή μουσικής στα όποια θέλω να εντάξω το αγαπημένο μου μουσικό όργανο, αλλά και στο κανάλι Πόντος στην εκπομπή του Δημήτρη Πιπερίδη και στο Ράδιο Ήλιος πριν ένα χρόνο… είχα εκφράσει και πάλι την επιθυμία μου αυτή, το όνειρο μου, την σκέψη μου …πόσες φορές μοιράστηκα με τους ανθρώπους μου πέρα από τα ΜΜΕ αυτό το άπιαστο τότε όνειρο και να …που τώρα είμαι στο στούντιο και ηχογραφώ, καταγράφω ηχητικά το όνειρο μου, την αγάπη μου, αυτά που έχει μέσα η ψυχή μου και που από μικρό παιδί ονειρεύεται.
Εδώ και 17 μέρες ξεκίνησε η εργασία αυτή να καταγράφεται, να παίρνει σιγά σιγά σάρκα και οστά, δόξα τω Θεώ όλα πάνε τόσο καλά! Το σαντούρι μου είναι σαν τα μπαχάρια της Ανατολής μέσα απ τη ματιά μου κι όταν συναντά τη Δύση η αίσθηση γίνεται ξεχωριστή, σπουδαία…
Αγαπώ τους ανθρώπους που αγαπούν και σέβονται τη μουσική που αγαπώ να παίζω, η μουσική το διαβατήριό μου στα σπίτια όλου του κόσμου και ευχαριστώ όλους όσους με βάζετε στα σπίτια σας ακούγοντας το σαντούρι μέσα από την δική μου ματιά. Τα χέρια μου νιώθω να χορεύουν πάνω στις χορδές και όλο μου το σώμα συμμετέχει σ αυτό το μελωδικό θαύμα που προκαλούν τα μουσικά όργανα και ιδιαίτερα το δικό μου σαντούρι, που είναι μια νέα πατέντα…
Αρχικά έμαθα να παίζω σε ηλικία πέντε ετών σαντούρι περσικό και έπειτα ελληνικό. Τώρα όμως έχω στα χέρια μου ένα διαφορετικό σαντούρι. Είμαι περήφανη που το έχω μόνον εγώ στην Ελλάδα αφού δεν κατασκευάστηκε εδώ αλλά στο Ιράν.
Με το ελληνικό μπορείς να παίξεις μόνο ευρωπαϊκούς ρυθμούς. Με το περσικό μόνο περσικούς. Σκεφτείτε πόσο σημαντικό είναι για χιλιάδες μουσικούς στην Περσία των 90.000.000 κατοίκων, να μπορούν πλέον να παίζουν με μια απλή μετατροπή και ευρωπαϊκή μουσική από ένα τόσο διαδεδομένο εκεί όργανο. Είναι η διαμόρφωσή του έτσι, η εικόνα του… όπως είναι και τα πλήκτρα στο πιάνο. Όποιος ξέρει πιάνο, μπορεί να παίξει κι αυτό το σαντούρι.
Η γλώσσα της μουσικής όπως το αισθάνομαι είναι το καλύτερο μέσο επικοινωνίας. Είναι η γλώσσα που ενώνει λαούς και ανθρώπους δίχως να χρειάζεται διερμηνέα και διαβατήριο, γιατί μιλάει κατευθείαν στην καρδιά!
Κλασσική – Ηλεκτρονική Μουσική – Ήχοι από την Περσία …Δύση κι Ανατολή, με το σαντούρι μου, σόλο… σε ένα δίσκο με αγάπη από τα χέρια μου και με το πινέλο της φαντασίας άρχισα να ζωγραφίζω σιγά σιγά κι εύχομαι το συντομότερο να φθάσει στα χέρια σας η εργασία μου αυτή! Δεν έχει ακουστεί στην Ελλάδα το σαντούρι σε αυτά τα είδη μουσικής και οι μουσικοί που παίζουν σαντούρι στη χώρα μας όπως βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν πειραματιστεί στην δισκογραφία σε άλλα είδη μουσικής, ούτε έχουμε ακούσει κάποιο δίσκο με σόλο σαντούρι, δίσκο με σαντούρι στην ηλεκτρονική, κλασσική μουσική… Χαίρομαι που είμαι η πρώτη που είχα την ιδέα αυτή και εύχομαι να ανοίξουν οι δρόμοι στην χώρα μας για νέους πειραματισμούς σε σχέση με τι σαντούρι και την ευρωπαϊκή και όχι μόνον μουσική.
Σας αγαπώ πολύ όλους και να είστε σίγουροι
πως τα καλύτερα έρχονται..!!!
Κυριακή Δερέμπεη,
Νοέμβριος 2016»
