Λοιπόν για να μην αναρωτιέστε για τον τίτλο του άρθρου. Το γεφύριζα είναι αδόκιμος όρος για τη σύνθετη λέξη που προέρχεται από τη «Γέφυρα» που θέλει να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας στο Τόπο μας και το «Σύριζα» που συνεργάζεται εδώ και τέσσερα χρόνια -μπορεί και παραπάνω-με τη ΔΕΞΙΑ των ΑΝΕΛ.
Δηλαδή τώρα που Του έμαθε ο κ. Καμένος να οδηγεί με το δεξί χέρι το τραινάκι της Πρώτης Φορά Αριστεράς, θυμήθηκε το ιδεολογικό του πρόσημο λίγο πριν το τερματίσει και ψάχνει για πρόθυμους «συντρόφους» που θα του μακιγιάρουν το αριστερό προφίλ.
Αφού εξασφάλισε βέβαια για την ώρα τον ποιητικό λόγο της κυρίας που τραγουδιστά τον εξυμνεί και το πολιτικό απόσταγμα που κράτησε από τον κ. Καμένο προκειμένου να διατηρηθεί η «εμπιστοσύνη» του Ελληνικού Λαού στην Κυβέρνησή του, απευθύνει-από το απευθύνω- πρόσκληση προς ναυτιλλομένους για τη συνέχεια του ταξιδιού του.
Και έσπευσαν οι συνήθεις πρόθυμοι, που περιηγούνται τα πολιτικά κόμματα της ενδοχώρας, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα για το Αριστερό Προφίλ που προαναφέραμε.
Και συνάντησαν εκεί και άλλους πρόθυμους που περιπλανήθηκαν πολιτικά, αλλά τους συγκλόνισε ο Ιδεολογικός ορίζοντας των ΣΥΡΙΖ-ΑΝΕΛ (όσων απόμειναν) τόσο, ώστε απόθεσαν το πολιτικό τους βάρος για τη στήριξη αυτής της προσπάθειας.
Και μαζεύτηκαν πολλοί, δηλαδή κάμποσοι. Δεν ξέρω αν είναι αρκετοί για το εγχείρημα της «Γέφυρας», αλλά έγινε ένας «συνωστισμός», όχι βέβαια σαν αυτόν της Σμύρνης αλλά για κλειστό χώρο είχε μια παρουσία.
Και ήταν εκεί όλο το πολιτικό πλεόνασμα που δεν το χωρούσε ο μέχρι τότε πολιτικός τους φορέας. Ποιόν να πεις και ποιόν να αφήσεις. Τον σύντροφο που κατά τα γραφόμενα της Αυγής «όπου πατάει δεν φυτρώνει χορτάρι»; Την συντρόφισσα που κοσμεί με τις ιστορικές της αναφορές-«Το Ζάλογγο ήταν ένας Εθνικός μύθος»- την Πατριωτική μας συνείδηση; Τον περιπλανώμενο Ταξιδευτή; Τον..Την.. Μόνο ο πολυμήχανος Οδυσσέας έλειπε από το πάρτι των μνηστήρων της Αριστεράς.
Και όπως διδάσκει η πείρα αν θέλεις να κερδίσεις πόντους στο όραμα της Σοσιαλδημοκρατίας, βάλε και ένα «Γερμανό» στη μηχανή σου.
Έτσι μας προέκυψε ο κ. Μπούλμαν, Γερμανός Σοσιαλδημοκράτης. Δεν ξέρω αν ανήκει σε ευγενική χορηγία της κ. Μέρκελ για τις εξυπηρετήσεις μας στο Πρόγραμμα, ή αποτελεί μέρος των Κατοχικών αποζημιώσεων της χώρας τους στην Ελλάδα. Όπως και νάχει έδειξε την πολιτική του «αγένεια» στον κύριο εκφραστή του Σοσιαλισμού στον Τόπο μας που είναι το Κίνημα Αλλαγής.
Και… Δεν έχει άλλα και. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και δεν οδηγούν πουθενά. Οι ρητορικές πιρουέτες του ΣΥΡΙΖΑ απλά ανακυκλώνουν το μπερδεμένο κουβάρι της πολιτικής του σύνθεσης.
Στο χωριό μου λένε «με ευχές αυγά δεν βάφονται». Αν πράγματι ο κ. Τσίπρας ήθελε να προσεγγίσει το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας θα έπρεπε πρώτα να απαλλαγεί από τα δεξιά του βαρίδια που εξακολουθούν να τον στηρίζουν. Να κάνει την αυτοκριτική του και την πολιτική του αυτοκάθαρση. Να ζητήσει ένα μεγάλο συγνώμη από τον Ελληνικό Λαό για όσα του διεμήνυε με κάθε τρόπο και δεν τήρησε και τότε μόνο να επιχειρούσε άνοιγμα στη σοσιαλδημοκρατία.
Άνοιγμα- αν όντως το πιστεύει- δεν γίνεται σε πρόσωπα αλλά σε πολιτικούς φορείς κάτω από συγκεκριμένες θέσεις-δεσμεύσεις και προγραμματικές συγκλίσεις.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η πολιτική έννοια του αδόκιμου όρου «Γεφύριζα».
Τώρα όσον αφορά την «απεύθυνση» από τον τίτλο του κειμένου, καλύτερα να ερωτηθεί ο κ. Τσίπρας τι εννοούσε με την «απεύθυνση ενός πλατιού καλέσματος…». Πρόκειται για δόκιμο Μαρξιστικό όρο Αριστερού λόγου και πως προσδιορίζεται;
Εγώ δεν είμαι τίποτα περισσότερο από ένας ταπεινός γραφιάς με πολλές αδυναμίες στη γλώσσα μας, που στα 3-4 λεξικά που διαθέτω δεν τη βρήκα τη λέξη και πολύ περισσότερο δεν μπορώ να αντιληφθώ και το νόημά της. Για αυτό προσπαθώ όσο μπορώ να ακολουθώ την ρήση του Σωκράτη: «Δεν χρειάζεται να λες τι ξέρεις, αλλά να ξέρεις τι λες». Μαγκλάρας Βασίλης [email protected]
