Το μεγάλο μυστικό της οικογένειας του Δημήτρη Βέργου ήταν καλά κρυμμένο όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Η μητέρα του νεαρού δεν παραδέχτηκε ποτέ -ίσως και να μην τόλμησε να διαβάσει- το πόρισμα των ψυχιάτρων που υπέγραφαν την έκθεση που αφορούσε την υγεία του γιου της.

Η ιατρική γνωμάτευση ήταν καταπέλτης. Ο νεαρός Δημήτρης Βέργος διαγνώστηκε με διπολική διαταραχή και του δόθηκε ειδική φαρμακευτική θεραπεία. Το στενό του οικογενειακό περιβάλλον και ιδιαίτερα η μητέρα του δεν συμφιλιώθηκαν ποτέ με αυτή την πραγματικότητα. Δεν το συζήτησαν και δεν το διαχειρίστηκαν. Από την πρώτη μέρα του φονικού στη Φολέγανδρο, η ρεπόρτερ της «Ζούγκλας» Δώρα Μεθενίτη μίλησε με κατοίκους του χωριού, οι οποίοι επιβεβαίωσαν πως τα τελευταία χρόνια κάτι σοβαρό έτρεχε με τον νεαρό Δημήτρη Βέργο. Άλλοι το απέδιδαν σε ψυχολογικά προβλήματα και άλλοι σε χρήση ναρκωτικών ουσιών. Προφανώς η τοπική κοινωνία είχε διαγνώσει μια περίεργη -ενδεχομένως και ακατανόητη- συμπεριφορά του Δημήτρη.

Η μάνα το είχε κρατήσει μυστικό και προσπαθούσε να προστατεύσει τη φήμη της οικογένειας από τα κουτσομπολιά της τοπικής κοινωνίας. Η μικροαστική καταγωγή της οικογένειας του Δημήτρη Βέργου δεν επέτρεπε την αποδοχή της ασθένειάς του.

Για την ακρίβεια, της βαριάς ασθένειάς του, και άρα της αναγκαιότητας της λήψης με χρονική ακρίβεια ωρών της θεραπευτικής του αγωγής. Όσοι γνωρίζουν τι σημαίνει «διπολική διαταραχή» ξέρουν ότι οι ασθενείς αυτοί, εάν λαμβάνουν τακτικά τη θεραπεία τους, συμπεριφέρονται ομαλά και περνούν μια ζωή κανονική. Γνωρίζουν όμως επίσης πως, εάν διακοπεί η θεραπεία αυτή, τότε οι επιπτώσεις είναι δραματικές. Τις περισσότερες φορές για τον ίδιο τον ασθενή. Κάποιες φορές και για τους άλλους.

Ο Δημήτρης Βέργος είχε εγκαταλείψει τη θεραπεία του και δεν έπαιρνε πια τα φάρμακά του. Αναχώρησε με την κοπέλα του για τη Φολέγανδρο χωρίς τα σκευάσματα που θα του επέτρεπαν να έχει μια ομαλή συμπεριφορά. Η οικογένειά του, η μάνα του, δεν ασχολήθηκαν. Δεν επιχείρησαν να καταλάβουν εάν ο γιος, που έφευγε διακοπές, είχε όλα τα απαραίτητα μαζί του. Δεν θέλησαν να διαπιστώσουν εάν το παιδί θα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα εκεί που πάει. Η οικογένεια και κυρίως η μάνα πάντα ξέρουν σε τέτοιες περιπτώσεις.

Ο Δημήτρης Βέργος και η Γαρυφαλλιά πήγαν στη Φολέγανδρο για άγριο camping σε ένα νησί δύσβατο και βραχώδες και δύσκολα προσπελάσιμο. Η «Ζούγκλα» έχει την πληροφορία πως ο Δημήτρη Βέργος, στην προσπάθειά του να εξηγήσει τι συνέβη, είπε ότι είδε ξαφνικά μπροστά του «μαύρο». Τότε έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, που πήγε να πέσει στον γκρεμό, αλλά ένα αυλάκι συγκράτησε τους τροχούς και το όχημα δεν κατακρημνίστηκε.

Στη συνέχεια ο Δημήτρης Βέργος δεν ασκούσε πια κανέναν έλεγχο στον εαυτό του. Ήταν σε θέση να κάνει το οτιδήποτε. Να γρονθοκοπήσει την κοπέλα, να την πετάξει στα βράχια, να την γκρεμίσει στη θάλασσα, χωρίς να καταλαβαίνει τι κάνει. Στη συνέχεια άρχισε να περιπλανιέται. Οι αστυνομικοί τον βρήκαν με ματωμένα πόδια από τις πέτρες και τα αγκάθια. Άρχισε να τους πετάει πέτρες σαν αγρίμι λες και θα κατάφερνε κάτι. Έτσι αντιδρούν οι άνθρωποι όταν βρίσκονται σε κρίση διπολικής διαταραχής.

Η «Ζούγκλα» έχει την πληροφορία πως ο συνήγορος του Δημήτρη Βέργου κρατά στα χέρια του όλες τις ιατρικές γνωματεύσεις και όλες τις εξετάσεις στις οποίες κατά καιρούς υποβλήθηκε ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος της Γαρυφαλλιάς. Αυτά τα έγγραφα πρέπει αμέσως να κατατεθούν ώστε να γνωρίζει η κοινωνία τι ακριβώς έχει συμβεί. Διότι, εάν η υπεράσπιση του Δημήτρη Βέργου παίζει παιχνίδια, τότε δυστυχώς όλη αυτή η υπόθεση θα γυρίσει μπούμερανγκ και θα είναι ακόμα πιο επιβαρυντική για τον δολοφόνο της Γαρυφαλλιάς. Όσον αφορά την ίδια την κοπέλα, τι θα μπορούσε να πει κανείς… Πως πλήρωσε τη μικροαστική νοοτροπία της οικογένειας που ποτέ δεν θέλησε να παραδεχτεί την ασθένεια του γιου αλλά και την αναγκαιότητα της παρακολούθησης από κοντά και σε καθημερινή βάση της φαρμακευτικής αγωγής που του είχε παρασχεθεί. Όχι, δεν φταίει η κακιά  στιγμή, ούτε η τύχη για την τραγωδία της Φολεγάνδρου. Φταίει ότι κάποιοι αγνόησαν το γεγονός ότι ένας ασθενής με διπολική διαταραχή μπορεί να εξελιχθεί σε κινούμενη βόμβα. Κάποιοι δεν θέλησαν να προστατεύσουν τον ίδιο τον ασθενή.

Όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να μειώσουν ούτε στο ελάχιστο τον πόνο της οικογένειας της Γαρυφαλλιάς, αλλά ούτε απαντούν στο αμείλικτο ερώτημα «Μα γιατί συνέβη αυτό στη δική μας κόρη;», ένα ερώτημα που δεν θα απαντηθεί ποτέ.

Η Γαρυφαλλιά είναι ένα ακόμα θύμα που προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των φονικών που έχουν πραγματικά συγκλονίσει την ελληνική κοινωνία. Είναι αρχή της Εγκληματολογίας πως για κάθε φονικό, όσο παράλογο κι αν φαίνεται, όσο και δυσεξήγητο κι αν είναι, υπάρχει πάντα μια λογική εξήγηση, η οποία αργά η γρήγορα έρχεται στην επιφάνεια.

Σε αναζήτηση αυτής της λογικής εξήγησης που όπλισε τα χέρια του καθ’ ομολογίαν δολοφόνου βρίσκονται οι Αρχές αυτή τη στιγμή, καθώς και οι εκατέρωθεν νομικοί σύμβουλοι. Πόσο δύσκολο όμως είναι να παραδεχτεί κάποιος πως μια νεαρή κοπέλα βρήκε τραγικό θάνατο σε ένα πανέμορφο νησί από τα χέρια ενός ανθρώπου ο οποίος, σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει η έρευνα, εκείνη τη στιγμή είχε χάσει τα λογικά του και ο οποίος εδώ και χρόνια αντιμετώπιζε ένα σοβαρότατο και ανίατο νόσημα..