Γράφω ως μνημόσυνο για τα άμοιρα θύματα, τα αδέρφια θα πω, που κολάσεως μακελάρηδες τα αφάνισαν άνανδρα και με τρόπο φρικιαστικό. Έτσι είναι πάντα, αυτό θέλουν πάντα τα αιμοδιψή, τα παράνομα συμφέροντα: ως οδοστρωτήρας να περνούν και να χαλούν, να αφανίζουν ότι μες τα πόδια τους εμπόδιο βρεθεί, σταθεί και τα σχέδια τους χαλάσει…
Στριφογυρνώ απ’την οδύνη και προσπαθώ κάπου να βρω μια, λίγη γαλήνη για το έγκλημα-τα απεχθή εγκλήματα. Και τότε ακούω για τυφώνες που «θερίζουν», «κατακλυσμιαίες» βροχές, κ.α. Θέλετε το πιστεύετε, θέλετε όχι, κάτι σαν να φωνάζει και να λέει, πως όλα αυτά, είναι τιμωρίες!!!
Και πραγματικά, αν και οι τιμωρίες προκαλούν θλίψη, ωστόσο ο αποτροπιασμός απ’τα φρικιαστικά εγκλήματα είναι μεγαλύτερος και δεν αργεί και σε επιθυμία και παράκληση να οδηγεί για έλευση της τιμωρίας και σκληρής, προκειμένου να ξεπλυθεί το ανήλεο κακό –ως όποιο βαθμό- που προκάλεσαν με τα ακατονόμαστα εγκλήματα τους δίποδα θηρία! Ακούω λοιπόν για τυφώνες, κυκλώνες, τσουνάμια, σεισμούς, καταποντισμούς, κατακλυσμιαίες βροχές και γνωρίζω πως είναι τιμωρίες για στυγερά εγκλήματα! Σπείρανε κακό, δολοφονίες, γενοκτονήσεις, μακελεύματα Φύσης δίποδα στοιχειά, θερίζουνε οδύνες, θλίψεις, κακά από οργισμένα στοιχεία που ξύπνησαν της Φύσης!!! Τελικά ως λέει κι ο Λαός: «Όλα εδώ πληρώνονται, αργά ή γρήγορα»!!!
