Σχεδόν 5.000 Έλληνες χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους εξαιτίας του διαβήτη, με τους περίπου 700 από αυτούς να μην έχουν καν φτάσει τα 60 τους χρόνια.
Την συνταρακτική αυτή αποκάλυψη κάνει η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF) στον 7ο Παγκόσμιο Άτλαντα για τη νόσο που εξέδωσε στις αρχές του χρόνου.
Ο Άτλας βασίζεται στην συνδυαστική ανάλυση των στοιχείων από όλες τις έρευνες για τον διαβήτη ανά τον κόσμο και στόχος του είναι να αποτυπώσει την τρέχουσα κατάσταση και να κάνει προβλέψεις για το μέλλον.
Σύμφωνα με όσα γράφει για τη χώρα μας, ένα στα 13 άτομα ηλικίας 20-79 ετών (σχεδόν 609.000 άνθρωποι) πάσχει από διαβήτη, αλλά το 38% (οι 229.000) δεν το ξέρει ενώ πολλοί, παρότι το ξέρουν, μένουν αρρύθμιστοι. Σχεδόν μοιραία, λοιπόν, ο διαβήτης κοστίζει κάθε χρόνο τη ζωή σε 4.900 Έλληνες, το 13,6% εκ των οποίων (ή σχεδόν 670 άνθρωποι) έχουν ηλικία κάτω των 50 ετών.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, άλλο ένα 7,2% των ατόμων της ίδιας ηλικιακής ομάδας (658.000 άνθρωποι) έχει διαταραγμένη αντοχή στη γλυκόζη, δηλαδή είναι προδιαβητικοί και κινδυνεύουν ανά πάσαν στιγμή να εξελιχθούν σε πλήρη διαβήτη – κάτι που, σύμφωνα με τα στοιχεία του Άτλαντα, θα συμβεί αργά ή γρήγορα τουλάχιστον στις μισές περιπτώσεις.
Και για να ολοκληρωθούν τα καλά νέα, οι ιθύνοντες του IDF υπολογίζουν ότι η συχνότητα του διαβήτη στην Ελλάδα θα αυξηθεί από το 7,5% (πάντα στις ηλικίες 20-79 ετών) που ήταν το 2015, σε 9,3% το 2040.
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ο διαβήτης κόστισε το 2015 τη ζωή σε 627.000 ανθρώπους ηλικίας 20-79 ετών, το σχεδόν ένα τέταρτο των οποίων (το 26,3%) είχαν ηλικία κάτω των 60 ετών όταν έχασαν τη ζωή τους. Οι θάνατοι στις γυναίκες ήταν λίγο περισσότεροι απ’ ό,τι στους άνδρες (315.000 έναντι 312.000 αντιστοίχως).
Σύμφωνα με τον Άτλαντα, που τιτλοφορείται «IDF Diabetes Atlas – 7th edition», ο διαβήτης καθυστερεί πολύ να διαγνωστεί, με συνέπεια τουλάχιστον ο ένας στους δύο ασθενείς να έχει ήδη κάποια επιπλοκή κατά την εποχή της διάγνωσης. Καθώς περνούν τα χρόνια και δεδομένου ότι πάρα πολλοί ασθενείς παραμένουν αρρύθμιστοι, εκδηλώνονται απειλητικές επιπλοκές όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα που αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου των ασθενών.
«Είναι η πρώτη φορά που αποκομίζουμε από αξιόπιστες, αντικειμενικές, επιδημιολογικές παρατηρήσεις μία σφαιρική εικόνα για τη θνητότητα των ατόμων με διαβήτη στη χώρα μας», σχολιάζειο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας Νικόλαος Τεντολούρης, γενικός γραμματέας της Εταιρείας Μελέτης Διαβητικού Ποδιού (ΕΜΕΔΙΠ) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διαβήτη (EASD).
Και προσθέτει: «Σύμφωνα με παλαιότερες επιδημιολογικές παρατηρήσεις από τον καθηγητή Νικόλαο Κατσιλάμπρο, τα δύο τρίτα των ατόμων με διαβήτη στη χώρα μας καταλήγουν από εμφράγματα και εγκεφαλικά».
Αραιώνουν τις επισκέψεις στον γιατρό
Οι γιατροί εκλιπαρούν μάταια εδώ και χρόνια τους Έλληνες να μετρούν τακτικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους, ώστε αν τυχόν εκδηλώσουν προδιαβήτη ή διαβήτη να λάβουν εγκαίρως τα μέτρα τους για να προστατευθούν.
Η παραίνεση αυτή είναι απολύτως αιτιολογημένη, διότι ο διαβήτης τύπου 2 που αποτελεί το 91% των κρουσμάτων διαβήτη, είναι αποτρέψιμος στο 70% των περιπτώσεων, σύμφωνα με την Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF).
Ωστόσο οι περισσότεροι Έλληνες όχι μόνο δεν μετρούν το σάκχαρό τους τουλάχιστον μία φορά κάθε τριετία ή πενταετία, όπως θα έπρεπε, αλλά λόγω της οικονομικής κρίσης ακόμα και οι πάσχοντες από διαβήτη αναβάλλουν τις επισκέψεις στον γιατρό.
Αυτό όμως έχει ολέθριες συνέπειες για την υγεία τους, διότι «ακόμα και ο πιο συνεπής ασθενής, χρειάζεται αλλαγή της θεραπευτικής αγωγής του κάθε 2-3 χρόνια, ειδάλλως θα μείνει αρρύθμιστος», λέει ο αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας Νικόλαος Τεντολούρης.
«Έχουμε αρρώστους οι οποίοι έρχονται έπειτα από χρόνια στο νοσοκομείο με γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη 11% και σάκχαρο 300 mg/dl, και τους ρωτάμε γιατί χάθηκαν τόσο καιρό και μας απαντούν πως δεν έβρισκαν ραντεβού. Είναι γεγονός ότι η κίνηση στα δημόσια νοσοκομεία έχει αυξηθεί κατά 40% στα χρόνια της κρίσης και δεν μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στην αυξημένη ζήτηση. Η πλειονότητα των ασθενών μας θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, εάν υπήρχε κατάλληλη εκπαίδευση των γιατρών γι’ αυτό».
Αρρύθμιστος διαβήτης σημαίνει….
6 φορές μεγαλύτερος κίνδυνος καρδιοπάθειας
4 φορές μεγαλύτερος κίνδυνος εγκεφαλικού
25 φορές μεγαλύτερος κίνδυνος τύφλωσης
25 φορές μεγαλύτερος κίνδυνος ακρωτηριασμού των ποδιών
Πηγή: http://ygeia.tanea.gr/
