(γράφει η Μ.Χ.)
Κοιτάξτε τα πράγματα είναι απλά. 300 ήταν τότε, 300 είναι και τώρα, όμως ομοιότητα δεν υπάρχει καμιά, τεράστια μεταξύ τους υπάρχει διαφορά!
Οι 300 του τότε δεν είναι άλλοι απ’τους 300 γενναίους, ενάρετους κι ωραίους του Λεωνίδα -φυσικά κι οι 700 ωραίοι Θεσπιείς, που πολέμησαν ως τους καλούσε το χρέος για την τιμή των δικών τους, για την ελευθερία, στις αθάνατες Θερμοπύλες (480 π.Χ.)!
Οι 300 του τώρα είναι όσοι παλεύουν να καθίσουν στα έδρανα προς κυβέρνηση της Χώρας αλλά ουσιαστικά προς εξυπηρέτηση ιδίων συμφερόντων! Κι αυτό φαίνεται από πολλά που φωνάζουν πως «το καράβι αφέθηκε να σαπίσει»! Κάποια απ’τα πολλά αυτά είναι για παράδειγμα:
– Γυναίκες χήρες «σταυρώνονται», οικονομικά θανατώνονται με την διακοπή της συνταξιοδότησης τους μετά την απουσία των συζύγων τους, που πολλές φορές επί του καθήκοντος χαθήκαν! Έτσι δίνεται και λέγεται σ’αυτές το ευχαριστώ, σ’αυτές που ακολούθησαν ρόλο συζύγου και μητέρας κάνοντας οικογένεια που ως γνωστό είναι το κύτταρο της κάθε Κοινωνίας, είναι βάση και για αυτήν την Χώρα που μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα έχει κι αντιμετωπίζει.
– Αποζημιώσεις, αναδρομικά κι επιπλέον παχυλό εισόδημα διεκδικούν για το σαρκίο τους αυτοί που βγαίνουν να αγωνιστούν για το καλό του λαού, αλλά ουσιαστικά για το καλό του εαυτού τους βγαίνουν και παλεύουν.
Λεφτά δεν υπάρχουν αλλά και υπάρχουν, ανάλογα με το ποιος μπορεί να τα παίρνει, ποιος μπορεί να τα κλέβει και βέβαια, όχι ποιος πραγματικά πρέπει να τα έχει, σύμφωνα και μ’όρους δικαίου…
Πως σας φάνηκε το άρθρο;
+1
+1
+1
