Δύσκολα τα πράγματα, η κατάσταση δεν θα μπορούσε να μπερδευτεί περισσότερο.

Το θέμα που προέκυψε με την άκομψη εκφώνηση του κυρίου Ιγνατίου προς την 75χρονη, ήδη ξέφυγε από τον επαρχιωτισμό της μικρής μας Πόλης και είναι κεντρικό θέμα, σε κεντρικά μέσα της χώρας μας.

Υπάρχει ένας χουλιγκανισμός άνευ προηγουμένου.

Τα Αθηναϊκά μέσα κρεμάσανε  την μονή και τον Ιερωμένο στα μανταλάκια.

Έχει βάθος αυτή η περίεργη ιστορία, ας το δούμε λοιπόν:

«Το αντιπατριαρχικό κίνημα εντός της Εκκλησίας ξεκινά το 1964, όπου  έχουμε συνάντηση του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον  Πάπα Παύλο ΣΤ΄ στην Ιερουσαλήμ το 1964, ήδη έχει σπαρθεί το έδαφος για ότι θα επακολουθήσει στην μικρή περιοχή μας».

Ήταν 4 Ιανουαρίου 1964, όταν, εν μέσω αντιδράσεων των πλέον συντηρητικών κύκλων και των δύο πλευρών, οι τότε Προκαθήμενοι, των ορθοδόξων και των ρωμαιοκαθολικών, συμπροσευχήθηκαν στον Ναό της Αναστάσεως του Κυρίου, στην Ιερουσαλήμ, θέτοντας βάσεις για προσέγγιση.

«Τέθηκαν στη συνάντηση εκείνη οι βάσεις για άρση των αναθεμάτων (αλληλοκατηγορίες, αφορισμοί κ.λπ.) και την έναρξη διαλόγου. Ας μην ξεχνάμε ότι επί εκατονταετίες ολόκληρες εξελισσόταν μια άνευ προηγουμένου πολεμική σε όλα τα επίπεδα».

Στην ιστορία αυτή όπως επόμενο ήταν, ήταν εμπλεκόμενος και ο Αυγουστίνος Καντιώτης.

 

Διαβάζουμε και πάλι, είμαστε στο 2014:

«Με φόντο μια φλεγόμενη Μέση Ανατολή από την οποία φεύγουν διωγμένοι οι χριστιανοί, ο ορθόδοξος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο Πάπας Φραγκίσκος συναντώνται αύριο και τη Δευτέρα στα Ιεροσόλυμα, σε μια πρωτοβουλία που στόχο έχει να δώσει ώθηση στον διάλογο μεταξύ των δύο Εκκλησιών, τον οποίο ξεκίνησαν πριν από πενήντα χρόνια οι Αθηναγόρας και Παύλος ΣΤ΄ στους Αγίους Τόπους».

 

 

 

Πηγαίνουμε στο 2014,  26 Μαΐου όπου διοργανώνεται νέα συνάντηση:

«Νέα συνάντηση , τη δεύτερη μέσα σε 24 ώρες, θα έχουν το απόγευμα της Δευτέρας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Πάπας Φραγκίσκος, οι οποίοι χθες υπέγραψαν στα Ιεροσόλυμα Κοινή Διακήρυξη, αντάλλαξαν ασπασμό ειρήνης στην είσοδο του ναού της Αναστάσεως και προσκύνησαν στον Πανάγιο Τάφο, στον Γολγοθά και στο σημείο της Αποκαθήλωσης».

 O Πατριάρχης και Πάπας προσέρχονται να συζητήσουν «πάνω» από τον Πανάγιο Τάφο, ο καθένας με το δικό του φωτοστέφανο».

 

 

Το 2016 πρόκειται να διεξαχθεί η Πανορθόδοξη Σύνοδος η οποία θα λάβει αποφάσεις για τον διάλογο των δύο Εκκλησιών. Στην ερώτηση ποια είναι τα ισχυρά σημεία «τριβής» μεταξύ των δύο Εκκλησιών, ο κ. Τσομπανίδης αναφέρει το Πρωτείο, το ποιος δηλαδή θα είναι πρώτος μεταξύ ίσων, και το Filioque, το εάν το Αγιο Πνεύμα εκπορεύεται αποκλειστικά από τον Πατέρα ή και από τον Υιό.

των δύο Εκκλησιών, που ταλανίζονταν από το σχίσμα του 1054.

Συνεχίζουμε την ανάγνωση

 

 

επεισόδια  στις 26.7.2017: «Δεν μπόρεσαν να καταλάβουν τον Ναό της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, που δεν μνημονεύεται ο διώκτης οικουμενιστής επίσκοπος θεόκλητος.

Υπήρξαν εκτεταμένα επεισόδια στην πανήγυρι της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Εορδαίας.

Στην προσπάθεια που κάνουν οι δυο ιερωμένοι (να συλλειτουργήσουν) που στάλθηκαν από τον Μητροπολίτη, απωθούνται από τους πιστούς (οι οποίοι προστατεύουν τον χώρο και τον Ηγούμενο του μοναστηριού)

 

Το ιστορικό πλαίσιο είναι αυτό.

Τι σχέση έχει αυτή η ιστορία με το θέμα που προέκυψε με τον ιερωμένο;

Αυτήν θα αναλύσουμε αμέσως.

Το μοναστήρι χτίστηκε πετραδάκι-πετραδάκι, ο ηγούμενος πέρασε ολόκληρη την ζωή του εκεί, υπάρχει μια κτητική, άμεσα κτητική σχέση της ευρύτερης περιοχής, των κατοίκων  και του ηγούμενου φυσικά με την μονή, η οποία είναι διαποτισμένη μισό αιώνα με τις δοξασίες αυτές, ότι δηλαδή ο Πατριάρχης είναι απόβλητος και προσκυνημένος.

Η κρίση με τον κορωνοϊό κούνησε συθέμελα και την Εκκλησία, με τις απαγορεύσεις που έθεσε τη Πολιτεία οι οποίες έφεραν αμφισβητήσεις, πάνω σε θέματα Ιερά και αμετάβλητα, της ορθόδοξης πίστης.

Τον φονταμενταλισμό, εν προκειμένω την θρησκευτική  ορθόδοξη  Καθαρότητα στην περιοχή μας, την σήκωσε ψηλά, με την σημαία της αμφισβήτησης η μονή της Αγίας Παρασκευής .

Ήταν ασφαλώς άστοχος ο χαρακτηρισμός “Καρναβάλι” στην 75χρονη, μην μένετε εκεί όμως δεν βλέπετε το Δάσος, άστοχο αναφέρουμε τον χαρακτηρισμό,  διότι δεν υπήρχε πρόθεση μείωσης προσωπικότητας (ήταν επακόλουθο), υπήρχε εσωτερική ένταση και ψυχική φόρτιση όταν εκστομίσθηκε.

Πάμε στο δεύτερο σημείο, ήταν λάθος μέγα, να τοποθετηθεί ο ίδιος Ιερωμένος στο κρατικό κανάλι της ΕΡΤ.

Έπεσε στην παγίδα και καθότι δεν είναι πολιτικός είπε πράγματα που δεν έπρεπε. Κάνοντας και χαρακτηρισμούς ανεπίτρεπτους για τον Αρχιεπίσκοπο.

Ούτε εδώ να μείνετε, ενός λάθους μύρια έπονται, ας θεωρηθεί αστοχία, χωρίς να τον κρεμάσουμε στα μανταλάκια.

Πρέπει να επισημανθεί, η μονή ανήκει στην Μητρόπολη Φλωρίνης-Πρεσπών  και Εορδαίας αν (με βάση το Εκκλησιαστικό δίκαιο) ήθελε η Μητρόπολη θα μπορούσε να επιχειρήσει εγκατάσταση άλλων Ιερωμένων.

Σε τέτοιο ενδεχόμενο θα είχαμε εξέγερση των πιστών, οι οποίοι είναι πάρα- πάρα πολλοί.

Το μετριοπαθές προφίλ του Μητροπολίτη μας αλλά και ο φόβος επεισοδίων εμπόδισαν την ιδέα τέτοιας ενέργειας.

Τέλος το κυριότερο, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο, παθιασμένο (το παθιασμένο μην το εκλαμβάνετε αρνητικά) κοινό πιστών, προσκολλημένο στην μονή και στον Ηγούμενο, ποιος ο λόγος;

Γιατί τέτοια λάμψη η μονή και ο ηγούμενος;

Μα ακριβώς υπάρχει εκεί, αυτό που στερήθηκε πολλά χρόνια η Εκκλησία της ευρύτερης περιοχής, η σεμνότητα, η απλότητα, η προσκόλληση στο  Αρχαϊκό Πνευματικό  Ορθόδοξο Χριστιανικό Ιδεώδες, αυτή είναι η λάμψη…..