Αναισθησιολογία: Η αφανής ειδικότητα – Οι πληγές που πονάνε τη χώρα μας
Με αφορμή τη σημερινή ημέρα, 16η Οκτωβρίου, που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Αναισθησιολογίας.
1. Μεγάλες ελλείψεις αναισθησιολόγων κυρίως στα νοσοκομεία της περιφέρειας
2. Κύμα παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων των γιατρών από τα δημόσια νοσοκομεία
3. Εργασιακή εξάντληση (Burn out) αυτών που παραμένουν στο ΕΣΥ καθώς επιφορτίζονται με πολύ μεγάλο όγκο περιστατικών
4. Μηδενική ανταπόκριση των νέων αναισθησιολόγων στις συνεχείς προκηρύξεις που γίνονται και οι οποίες τελικά καταλήγουν άγονες.
5. Φυγή αναισθησιολόγων στο εξωτερικό
Είναι οι πέντε πληγές που τρώνε καθημερινά το σώμα των αναισθησιολόγων της χώρας.
Με αφορμή τη σημερινή ημέρα, 16η Οκτωβρίου που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Αναισθησιολογίας, οι πέντε επιστημονικές εταιρείες – Ελληνική Αναισθησιολογική Εταιρεία, Εταιρεία Αναισθησιολογίας και Εντατικής Ιατρικής Βορείου Ελλάδας, Ελληνική Εταιρεία Αλγολογίας, Ελληνικό Τμήμα της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Περιοχικής Αναισθησίας- ESRA HELLAS και Ελληνική Εταιρία Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας- ανέδειξαν τα προβλήματα και τις προοπτικές της «αφανούς» όπως τη χαρακτήρισαν ειδικότητας.
Πρόκειται για την ειδικότητα που αν και κατέχει κυρίαρχη θέση σε έναν νοσοκομειακό κορμό, τα τελευταία χρόνια υφίσταται διαρκή συρρίκνωση σε σημείο απειλής της λειτουργίας νοσηλευτικών μονάδων.
ΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ
Οι πέντε επιστημονικές εταιρείες αναδεικνύοντας τις πέντε πληγές της ειδικότητες ανέλυσαν τα εξής:
– Μεγάλες ελλείψεις αναισθησιολόγων κυρίως στα νοσοκομεία της περιφέρειας, με τα πρωτεία των ελλείψεων να τα διεκδικούν οι δομές υγείας στη βόρεια Ελλάδα. Οι ελλείψεις γιγαντώθηκαν κατά την περίοδο της πανδημίας, και τη λύση δίνουν οι ιδιώτες αναισθησιολόγοι που συνδράμουν τα δημόσια νοσοκομεία στις εφημερίες τους ή και σε άλλα διαστήματα. Σχεδόν το 30% των οργανικών θέσεων ειδικευμένων αναισθησιολόγων στα δημόσια νοσοκομεία είναι κενό, ενώ διπλάσιο (64%) είναι το ποσοστό των ακάλυπτων θέσεων στο πεδίο των ειδικευόμενων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ελληνικής Αναισθησιολογικής Εταιρείας, στο ΕΣΥ χρειάζονται πάνω από 440 γιατροί για να καλυφθούν τα κενά.
– Κύμα παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων των γιατρών από τα δημόσια νοσοκομεία. Την ίδια στιγμή, όμως, το «φυτώριο» των νέων αναισθησιολόγων είναι πολύ ασθενικό. Μόλις 20 αναισθησιολόγοι αποκτούν ειδικότητα κάθε χρόνο στη χώρα μας, με τον αριθμό να θεωρείται αξιοσημείωτος διότι πριν από το 2018 ο αριθμός τους ήταν ο μισός, έφθανε τους 10.
– Εργασιακή εξάντληση (Burn out) αυτών που παραμένουν στο ΕΣΥ καθώς επιφορτίζονται με πολύ μεγάλο όγκο περιστατικών. Το πιο μελανό σημείο αυτής της εξάντλησης αποτυπώνεται στα «εντέλλεσθε» για μετακινήσεις που λαμβάνουν οι αναισθησιολόγοι εντός της οικείας Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ). Την ίδια εξάντληση βιώνουν και οι ειδικευόμενοι που καλύπτουν μόλις το 36% των οργανικών θέσεων.
– Μηδενική ανταπόκριση των νέων αναισθησιολόγων στις συνεχείς προκηρύξεις που γίνονται και οι οποίες τελικά καταλήγουν άγονες. Η τελευταία προκήρυξη με την οποία μπήκαν μερικές δεκάδες αναισθησιολόγοι στο ΕΣΥ ήταν το καλοκαίρι του 2020.
– Φυγή αναισθησιολόγων στο εξωτερικό. Στα μητρώα του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου είναι εγγεγραμμένοι περίπου 1.800 αναισθησιολόγοι, συμπεριλαμβανομένων των συνταξιούχων και όσων έχουν φύγει εκτός Ελλάδας. Το μισθολογικό χάσμα που υπάρχει σε ΕΣΥ και ιδιωτικό τομέα εξηγεί γιατί οι νέοι αναισθησιολόγοι δεν επιλέγουν το ΕΣΥ: ο επιμελητής Β και ο ειδικευόμενος λαμβάνουν περίπου 1.700 ευρώ τον μήνα, με τις εφημερίες και το ειδικό επίδομα που δίδεται από το 2019 (400 ευρώ τον μήνα αφορολόγητα για τον ειδικευμένο και 250 για τον ειδικευόμενο αναισθησιολόγο). Το μηνιαίο εισόδημα για τον νέο αναισθησιολόγο στον ιδιωτικό τομέα είναι 4.500 ευρώ, χωρίς τις εφημερίες, και είναι ο βασικός μισθός που δίνουν νοσοκομεία της Κύπρου και άλλων χωρών.
