Το επίμαχο θέμα της αντιδικίας η λέξη “προστίματα”.
Τα “προστίματα” είναι σωστή λέξη, αποδεκτή από τους Λεξικογράφους, η Λεξικογραφία έπεται της χρήσης των λέξεων, η ευρεία χρήση από τον Λαό μιας λέξης την καθαγιάζει και την τοποθετεί εντός της γλώσσας (βλ. Χαραλαμπάκης).
Η λέξη “προστίματα” συνιστά Λαϊκότροπο πληθυντικό. Κατά συνέπειαν είναι σωστή.
Παραπέμπουμε στο Βικιλεξικό: https://el.wiktionary.org/wiki/%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%BF.
Η Ελληνική γλώσσα έχει άπειρες ιδιαιτερότητες… Αυτός είναι ο πλούτος της συμπλέκονται, στοιχεία από την Αρχαϊκή την Ελληνιστική, την Καθαρεύουσα, την Δημοτική και το ιδίωμα.
Επίσης, αν βάλεις Απαρέμφατο στον κειμενογράφο θα στο κοκκινίσει, είναι λάθος η χρήση τους;
Εάν βάλεις ένα κείμενο του Γιάννη Σκαρίμπα στον κειμενογράφο θα βγει όλο κόκκινο, επίσης το ίδιο και για τον Παπαδιαμάντη, το αυτό και του Ρίτσου, αντιλαμβάνεστε για τι ονόματα ομιλούμε.
Το θέμα της ήχησης, για έναν που κάνει στεγνή χρήση του λόγου, λόγιες λέξεις είναι κακόηχες, ο Γιάννης Σκαρίμπας κάνει χρήση της λέξης “Δάσα” πολύ συχνά:
“Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά
απόψε που δεν έπνεε έξω ανάσα,
κι έλεγα: Θά ‘ρθει απόψε απ’ τα νερά
κι από τα δάσα”.
Κάποιες λέξεις έχουν ποίηση μέσα τους, για κάποιους που δεν έχουν σχέση με την λογοτεχνία όλα στραβά τους φαίνονται.
Υ.Γ.
Μαθήματα Ελληνικής γλώσσας.
