Αρχέτυπο πολεμιστή, ιππότη του δικαίου
ο όρκος σου και η τιμή πολέμαρχοι τ’ ωραίου
ήρωα με τη φρόνηση και τις μεγάλες νίκες
σπουδαία η αξία σου μες των ψυχών τις θήκες.
Βγήκες στη μάχη άοπλος και τρόμαξες τα πλήθη
στην ιστορία έμεινε των ουρλιαχτών η λήθη
τους Τρώες τρομοκράτησες μάχιμος και γενναίος
όπλα και ρούχα θεϊκά και στην καρδιά πιο νέος.
Τον Πάτροκλο συ έχασες, τον παιδικό σου φίλο
και σκότωσες τον Έκτορα μ’ ηρωισμό και ζήλο
αθανασία κέρδισες με τον δικό σου αγώνα
το όνομά σου έμεινε στον άπαντα αιώνα.
Ο Έκτωρ που κατηύθυνε τον πόλεμο με δέος
αγέρωχος ήταν πολύ, πείσμων και είχε χρέος
μ’ εσένα ν’ αναμετρηθεί κι εσένα να σκοτώσει
όπως τον Πάτροκλο κι εσέ στα Τάρταρα να χώσει.
Μα συ δεν τον φοβήθηκες, τον έδεσες στο άρμα
γυμνό τον έσερνες παντού, όπως το ‘πε το κάρμα
το σώμα του εγκατέλειψες στα όρνια, στα σκυλιά
έπεσε η Τροία, έπεσε, με νεκρικά φιλιά.
Μπορεί συ να λυτρώθηκες κι εκδίκηση να πήρες
με το σπαθί σου νίκησες και πλήθαινες τις χήρες
ο Έκτωρ σαν ξεψύχησε προέβλεψε για σένα
ο θάνατος είναι κοντά, πλησίον, ολοένα.
Η φτέρνα του ήταν τρωτή, την χτύπησε ο Πάρις
βέλος σου πήρε τη ζωή, πού των θεών η χάρις;
Ελένη και Μενέλαος ανταμωθήκαν πάλι
σταμάτησαν οι πόλεμοι, οι μάχες και η πάλη.
Δεν πέθανες πραγματικά, σύμβολο κι ήρωά μας
μαχών, ιππότη, τρομερών, για πάντα ζεις κοντά μας
όλοι σε μνημονεύουνε σε όλους τους αιώνες
ο κόσμος σήμερα διψά για τους δικούς σου αγώνες.
