Ζητώ τον λόγο, λοιπόν και πάλι.
Η πόλη δίνει μηνύματα, δεν γνωρίζω αν τα παραλαμβάνουν οι φυσικοί αποδέκτες.
Δεν καταλογίζω κακή πρόθεση σε κανένα, ούτε και φυσικά ανικανότητα.
“Λάθος” άτομα, σε λάθος θέσεις, αυτό είναι το πρόβλημα….
Οι Δήμαρχοι υπόσχονται θέσεις για να εκλεγούν, όταν εκλεγούν αποδεικνύουν την συνέπειά τους και διορίζουν…. είναι κάτι σαν τους διοικητές στα νοσοκομεία, με τα πλαστά έγραφα, που ως επακόλουθο έρχεται, η μια κυβέρνηση και κατατρέχει την άλλη.
Το ιδανικό της αξιοκρατίας ωχριά μπρος στην πραγματικότητα.
Σε όλη την πόλη υπήρξαν εκδηλώσεις χρηματοδοτούμενες από το υστέρημα των μικροεπιχειρήσεων, τις ημέρες αυτές.
Την νύχτα 24 ΔΕΚ επί της βασιλίσσης Σοφίας υπήρξε το αδιαχώρητο, ποντιακή βραδιά υπαίθρια, με ζωντανή μουσική, η συμμετοχή του κόσμου ήταν απίστευτα μεγάλη.
Οργανώθηκε από μαγαζί προσκείμενο στον χώρο αυτό.
Βυθισμένη στην εσωστρέφεια, πολλές δεκαετίες, η πόλη κάνει προσπάθειες να απαλλαχτεί από το τοπίο της μιζέριας, η κοινωνία προσπαθεί να αναπνεύσει .
Ίσως κάποια στιγμή να μπορέσει να υπάρξει ένα όραμα που να το συνοδεύει και το σχέδιο υλοποίησής του, που να συνδέει όλες τις επιμέρους κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις, περνώντας από την παρακμή, στην ακμή.
Η πόλη πρέπει να συναντηθεί με την ιστορία της, η προσφυγική Πτολεμαΐδα με τους Πόντιους, Θρακιώτες, Μικρασιάτικες και Εντόπιους, κουβαλά μέσα της τον πολιτισμό της μεγάλης Ελλάδας. Ήθη, έθιμα, παραδόσεις, μουσικές.
Υπάρχει το άγαρ-άγαρ λοιπόν.
Να επαναφέρουμε το σχέδιο του Δήμαρχου ΤΟΤΗ για πεζοδρόμηση της ευρύτερης πλατείας, έτσι θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα με τους προσφερόμενους χώρους, για πληθώρα εκδηλώσεων, που θα αφορούν την πόλη στο σύνολό της.
Αυτό που μας στερούν οι Δήμαρχοι τις μέρες των εορτών, το παρέχει απλόχερα η ιδιωτική πρωτοβουλία, τα μαγαζιά της διασκέδασης που χρόνια αγκομαχάνε μέσα στην φωτιά αυτής της κρίσης.
Εύγε λοιπόν στην “ΩΡΑΙΑ Ελένη” για την πρωτοβουλία της .
Η κοινωνία δίνει μηνύματα, δεν γνωρίζω αν τα παραλαμβάνουν οι φυσικοί αποδέκτες.
Οι υποκρυπτόμενοι, στην φράση κλισέ “οι προηγούμενοι τι έκαναν;” πλέουν απλά στον εικονικό πόταμο της ματαιόδοξης εξουσίας.
Ψυχή βαθειά λοιπόν……
Τάδε έφη, ο επί ματαίω γηράσας Πολιτίδης Χρήστος
