Υπενθυμίζεται ότι το ΣτΕ με αποφάσεις του έχει αναγνωρίσει την καταβολή 11 μηνών αναδρομικών για επικουρικές και Δώρα για το χρονικό διάστημα από τον Ιούνιο του 2015 μέχρι τον Μάιο του 2016 σε παλιούς συνταξιούχους.
Με την υπ’ αριθμόν 1342/2023 απόφασή τους οι δικαστές του Α’ Τμήματος του ΣτΕ, απαντώντας σε προδικαστικό ερώτημα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, ενώπιον του οποίου είχε κατατεθεί αγωγή συνταξιούχων του ΕΤΕΑΕΠ με την οποία αξίωναν αποζημίωση για τη μη καταβολή των παραπάνω επιδομάτων μετά την ισχύ του ν. 4387/2016, έκριναν πως «…οι συνταξιοδοτικές παροχές των Δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας που καταβάλλονταν από τα ταμεία επικουρικής ασφάλισης έως 31.12.2012, και οι οποίες καταργήθηκαν με το ν. 4093/2012, η δε κατάργησή τους κρίθηκε αντισυνταγματική με την 2287/2015 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, δεν προβλέπονται υπό το νέο ασφαλιστικό σύστημα του ν. 4387/2016 από 12.5.2016 και εφεξής, ούτε καταβάλλονται κατά τον, κατά τις διατάξεις του νόμου αυτού, επανυπολογισμό των συντάξεων των παλαιών συνταξιούχων».
Μάλιστα, σημειώνουν πως «το ακυρωτικό αποτέλεσμα των 1889-1891/2019 αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν επάγεται ως συνέπεια να καθίστανται αγώγιμες αξιώσεις κατά του ΕΤΕΑΕΠ (ήδη e-ΕΦΚΑ) των παλαιών συνταξιούχων για την καταβολή αποζημίωσης ισόποσης με το επίδομα αδείας και τα Δώρα εορτών για τον μετά την ισχύ του ν. 4387/2016 χρόνο, ανεξάρτητα αν οι αξιώσεις αυτές επιδιώκονται με αγωγές ασκηθείσες πριν ή μετά τις 4.10.2019».
Στον επίμαχο νόμο προβλέπεται ότι το ποσό της κύριας σύνταξης καταβάλλεται «ανά μήνα», χωρίς καμία περαιτέρω πρόβλεψη για καταβολή ετήσιων παροχών, όπως ήταν τα Δώρα εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα και το επίδομα αδείας που είχαν καταργηθεί με το ν. 4093/2012 και των οποίων η κατάργηση κρίθηκε αντισυνταγματική, με συνέπεια οι παροχές αυτές να μη διατηρηθούν στο πλαίσιο του συνταξιοδοτικού συστήματος απονομής κύριων συντάξεων του ν. 4387/2016 και να μην καταβάλλονται για τον μετά την ισχύ του νόμου αυτού (12.5.2016) χρόνο.
Σύνταξη: Επιστροφές έως 4.000 ευρώ από επικουρικές για 350.000 δικαιούχους [Δείτε πίνακες]
«Αλλωστε, όπου ο νομοθέτης θέλησε να διατηρήσει ή να προβλέψει την καταβολή παροχών ή επιδομάτων, όρισε τούτο ρητώς», εξηγούν οι σύμβουλοι Επικρατείας και συμπληρώνουν πως το 2016 «μεταβλήθηκε εκ βάθρων και το σύστημα υπολογισμού των επικουρικών συντάξεων, ομοίως χωρίς την πρόβλεψη καταβολής των αντισυνταγματικώς καταργηθέντων του ν. 4093/2012 Δώρων εορτών και επιδομάτων αδείας. Αντίθετα μάλιστα, στην παρ. 5 του εν λόγω άρθρου 96 περιέχεται ρητή πρόβλεψη για το ότι από την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016 το ΕΤΕΑ (μετονομασθέν με τον ίδιο νόμο σε ΕΤΕΑΕΠ) χορηγεί «αποκλειστικά» την επικουρική σύνταξη όπως ρυθμίζεται με τις διατάξεις του άρθρου αυτού και καταργείται κάθε άλλη γενική ή ειδική διάταξη. Επομένως, τα Δώρα εορτών και το επίδομα αδείας που καταβάλλονταν επί των επικουρικών συντάξεων, πέραν του ότι δεν προβλέπονται στο σύστημα ρυθμίσεων του ν. 4387/2016, καταργήθηκαν, πάντως, και ρητώς με την παρ. 5 του άρθρου 96 του νόμου αυτού.
ΣΥΜΒΑΤΗ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Η ΠΕΡΙΚΟΠΗ
Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται ότι η μη χορήγηση των εν λόγω παροχών στο πλαίσιο του εισαχθέντος με το ν. 4387/2016 συνταξιοδοτικού συστήματος είναι συμβατή με το ότι ο νόμος αυτός θεσπίστηκε σε συνέχεια των δεσμεύσεων τις οποίες ανέλαβε η Ελληνική Δημοκρατία με τους ν. 4334/2015 και 4336/2015 και, κατά την αιτιολογική έκθεση αυτού, ενσωματώνει όλες τις προβλέψεις του ν. 4336/2015.
Καταλήγοντας οι δικαστές επισημαίνουν πως οι αποφάσεις περί αντισυνταγματικότητας ορισμένων διατάξεων του νόμου Κατρούγκαλου δεν σχετίζονται με την καταβολή ή μη των αυτών παροχών, ενώ υπογραμμίζουν πως «το ακυρωτικό αποτέλεσμα των ΣτΕ 1889-1891/2019 Ολομ., εκτεινόμενο στον μετά την 4η.10.2019 χρόνο, δεν ανατρέπει τα θεμελιακά ερείσματα του ασφαλιστικού συστήματος, ούτε επάγεται ως συνέπεια να καθίστανται αγώγιμες αξιώσεις συνταξιούχων που ανάγονται στον μετά την ισχύ του ν. 4387/2016 χρόνο για παροχές οι οποίες, θεμιτώς από συνταγματική άποψη, δεν προβλέπονται στο πλαίσιο του νόμου αυτού».
