Τι θέλουμε τελικά ;
Ο δρόμος της εξόδου από την κρίση εκτός από κόπο, απαιτεί και τη σωστή πολιτική επιλογή από τον καθένα μας.
Η κυβέρνηση που θα μιλά τη γλώσσα αγοράς, των μεταρρυθμίσεων, της βήμα προς βήμα ανάπτυξης της χώρας με σταθερό ρυθμό που θα επιτρέπει σε βάθος χρόνου και με τα κατάλληλα για τα δεδομένα της εποχής οικονομικά κίνητρα να έρχονται επενδύσεις στη χώρα με ότι αυτό συνεπάγεται για τους πολίτες και την εθνική οικονομία, είναι μονόδρομος πλέον.

Ο δρόμος της κανονικότητας είναι ένας, για κάθε οικονομικά ανεπτυγμένο κράτος. «Η μέγιστη δυνατή εργασιακή απεξάρτηση του πολίτη από την πολιτεία». Και αυτό σε βάθος χρόνου, πρέπει να περάσει στην εργασιακή συνείδηση και κουλτούρα της νέας μας γενιάς. Λέει συχνά και εύστοχα ένας καλός φίλος, συνάδελφος από το Λαϊκό κόμμα της Ισπανίας. «Όταν στην Ελλάδα φτάσετε τον ιδιωτικό τομέα να πληρώνεστε κατα μέσο όρο ένα ευρώ περισσότερο από ότι στο δημόσιο, θα έχετε βάλει τις πρώτες σταθερές βάσεις για οικονομική ανάπτυξη».
Αλήθειες και μόνο αλήθειες.

Η ανεργία καλπάζει ειδικά στους νέους, σε νέους με ένα επίπεδο γνώσεων και απόψεων που όμοιό του δεν υπήρξε στο παρελθόν. Μια τέτοια δύναμη δεν μπορεί να παραμείνει στο περιθώριο των εξελίξεων ή να εγκαταλείπει καθημερινά τη χώρα προς αναζήτησή εργασίας.
Αποψη και γνώση σημαίνουν εφόδια για επίλυση προβλημάτων, αλλά κανένας δεν μας λογάριασε σε αυτή την κυβέρνηση… αντιθέτως μάλιστα τα αφήνουν όλα στην «τύχη», μη επιβραβεύοντας τους ανθρώπους του μόχθου, του επιχειρήν και της αριστείας.

Εμείς όμως τι θέλουμε ως νέοι, να μείνουμε στο περιθώριο για πολύ ακόμα;
Ο Πλάτωνας μας δίδαξε οτι “μια απο τις τιμωρίες μας να μην ασχολούμαστε με την πολιτική είναι να μας κυβερνούν οι κατώτεροι μας».
Εν έτει 2018 τι περιμένουμε;
Πρέπει να σπάσει αυτό το σύστημα της δήθεν πρώτης φοράς αριστεράς, που το μόνο που κάνει είναι να οπισθοδρομεί καθημερινά τη χώρα, σχεδόν σε κάθε επίπεδο.

Όποτε και αν γίνουν οι εκλογές, ειδικά από τους νέους ανθρώπους που ματαιοπονούν καθημερινά στην αγορά εργασίας, το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές προς την κυβέρνηση .
Επιστροφή στα ποσοστά που σας αναλογούν. Στα ποσοστά της ιδεοληψίας και της απόλυτης θεωρίας.
Γιατί στην πράξη, αποδείχθηκαν υποδεέστεροι των περιστάσεων και άκρως επικυνδίνδυνοι για το μέλλον των παιδιών μας και της πατρίδας μας.

Κάτανας Χάρης