Optika Anagnostis ptolemaida Reggia Ptolemida Pizzaria iek voltetors butterflys ptolemaida

Εργασιακό νομοσχέδιο -Με κρυφές και φανερές διατάξεις του νομοσχεδίου: Τι αλλάζει

12λ ανάγνωσης
Εργασιακό νομοσχέδιο -Με κρυφές και φανερές διατάξεις του νομοσχεδίου: Τι αλλάζει

Εργαζόμενους δύο ταχυτήτων, με καθεστώς πλήρους ευελιξίας, μικρότερες αμοιβές και περιορισμένα δικαιώματα, διαμορφώνει στον ιδιωτικό τομέα το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που έχει τεθεί σε διαβούλευση και αναμένεται να προωθηθεί στη Βουλή μέχρι το τέλος του μήνα.

Η «Προστασία της Εργασίας», όπως τιτλοφορείται το επίμαχο νομοσχέδιο, εμπεριέχει σειρά διατάξεων στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση και με τέτοια ένταση που θα ζήλευαν και οι πλέον σκληροί των δανειστών της μνημονιακής περιόδου, καθώς ούτε μία κατηγορία εργαζομένων δεν μπορεί να ξεφύγει από την οριζόντια γενική αρχή της αύξησης των ωρών εργασίας με μείωση των αποδοχών.

Με το νομοσχέδιο δεν καταργείται απλώς το οκτάωρο, αλλά οι εργοδότες και οι επιχειρήσεις μπορούν πλέον να επεκτείνουν τον χρόνο εργασίας μέχρι και τις 13 ώρες την ημέρα, με χαμηλότερες αποδοχές από αυτές που ισχύουν σήμερα για τους εργαζόμενους.

Το δεκάωρο και το δεκατριάωρο

Ουσιαστικά, μέσω διευθέτησης καθιερώνεται εβδομάδα 50 ωρών εργασίας, ενώ χωρίς διευθέτηση ο ημερήσιος χρόνος εργασίας μέσω υπερωριών “ξεχειλώνεται” εντελώς φτάνοντας τις 13 ώρες.

Με το νομοσχέδιο οι εργαζόμενοι χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: Σε αυτούς που θα δεχθούν μέσω ατομικών συμβάσεων εργασίας να εγκαταλείψουν το οκτάωρο, παρέχοντας σε ημερήσια βάση, και για διάστημα 6 μηνών, 2 ώρες απλήρωτης υπερωρίας, και στους υπόλοιπους, που πλέον θα έχουν ελάχιστα περιθώρια να αποφύγουν παράταση της εργασίας τους πέραν του οκταώρου, και μέχρι 13 ώρες ημερησίως, με χαμηλότερες αποδοχές.

“Είναι ψευδές ότι στο πλαίσιο της διευθέτησης του χρόνου εργασίας οι εργαζόμενοι θα εργάζονται επί 13 ώρες την ημέρα. Είναι σαφές από την ήδη ισχύουσα νομοθεσία ότι στην περίοδο αυξημένης απασχόλησης, δηλαδή στις ημέρες που ο εργαζόμενος θα απασχοληθεί πάνω από 8 ώρες (και έως 10), απαγορεύεται η εκτέλεση υπερωριών. Η μόνη αλλαγή που εισάγεται στο σύστημα της διευθέτησης με το νομοσχέδιο είναι ότι θα μπορεί να εφαρμόζεται και μετά από αίτηση του εργαζόμενου προκειμένου να εξασφαλίζει, αν το θέλει, περισσότερες ημέρες άδειας, τετραήμερη απασχόληση κ.λπ.“ απάντησε προχθές στην ΑΥΓΗ ο υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης, επιτιθέμενος μάλιστα στην εφημερίδα ότι διασπείρει fake news.

Το διευθυντικό δικαίωμα

Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική:

Πρώτον, οι εργαζόμενοι κυρίως στις μικρές επιχειρήσεις, όπου δεν υφίσταται σωματείο, έχουν ελάχιστα περιθώρια να αποφύγουν την επιβολή του δεκάωρου και των απλήρωτων υπερωριών. Μπορεί με διάταξη του νομοσχεδίου να προβλέπεται η “ακυρότητα της απόλυσης” στην περίπτωση που ο εργαζόμενος αρνηθεί τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αλλά πώς μπορεί το “αίτημα” του εργαζόμενου για διευθέτηση να οδηγεί ταυτόχρονα και σε ακυρότητα της απόλυσής του; Δηλαδή θα αρνηθεί ο εργαζόμενος το αίτημα που υπέβαλε ο ίδιος; Ας πούμε λοιπόν την αλήθεια. Στο 99% των περιπτώσεων η διευθέτηση και το δεκάωρο θα επιβάλλεται με διευθυντικό – εργοδοτικό δικαίωμα, υπό την δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης σε περίπτωση άρνησης.

Φθηνές, πολύ φθηνές υπερωρίες…

Δεύτερον, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που δεν θα μπουν σε διευθέτηση και στο ελαστικό οκτάωρο, κυρίως σε μεγάλες επιχειρήσεις (τράπεζες, υπηρεσίες, αλυσίδες καταστημάτων κ.λπ.), θα εργάζονται έως 13 ώρες την ημέρα, καθώς με το νομοσχέδιο οι υπερωρίες γίνονται περισσότερες έως και 40% και ακόμα φθηνότερες σε σχέση με τις ισχύουσες προβλέψεις. Ενώ με το υφιστάμενο πλαίσιο δίνεται προσαύξηση 40% στις υπερωρίες μέχρι τα ανωτέρω όρια (96 ή 120 ώρες), με το νέο πλαίσιο (150 ώρες) επεκτείνεται η χορήγηση μειωμένης προσαύξησης για τους εργαζόμενους και άρα προκαλείται ξεκάθαρη μείωση αποδοχών.

Επιπλέον, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι με μια απλή απόφαση του γ.γ. του υπουργείου Εργασίας θα δίνεται άδεια στον εργοδότη να υπερβεί ακόμα και το νέο ανώτατο πλαφόν των 150 ωρών υπερωρίας μέσα στους 12 μήνες! Με αυτή την πρόβλεψη (με μόνη υποχρέωση εκ μέρους του εργοδότη να τηρεί “τα ανώτατα όρια ημερήσιας ανάπαυσης των 11 ωρών”) ουσιαστικά “αχρηστεύεται” και η ισχύουσα προσαύξηση κατά 120% της παράνομης υπερωρίας, καθώς ο εργαζόμενος με τη συγκεκριμένη πρόβλεψη θα εργάζεται ακόμα και 13 ώρες, με νόμιμη υπερωρία και με προσαύξηση μόλις 60% του ημερομισθίου του.

Όλα τα αιτήματα του ΣΕΒ

Με το νομοσχέδιο προωθούνται σειρά απίθανες εξυπηρετήσεις προς τους εργοδότες, επιβεβαιώνοντας ότι ικανοποιούνται όλα τα διαχρονικά αιτήματα του ΣΕΒ και άλλων επιχειρηματικών παραγόντων που για περισσότερες από δύο δεκαετίες έμεναν ανικανοποίητα, ακόμα και από τους δανειστές την περίοδο 2010 – 2015. Μην ξεχνάμε ότι και με την πλέον επίμαχη διάταξη του νομοσχεδίου, δηλαδή τη “διευθέτηση του χρόνου εργασίας”, οι δανειστές είχαν δεχθεί ότι η εφαρμογή της θα γίνεται μέσα από συλλογική σύμβαση και όχι με ατομική σύμβαση.

Με κρυφές και φανερές διατάξεις του νομοσχεδίου:

* Καθιερώνεται για πρώτη φορά η “αναγκαστική άδεια” του εργαζόμενου με πρόταση (σ.σ.: αίτημα) του εργοδότη (άρθρο 61). Με τις ισχύουσες διατάξεις, η άδεια άνευ αποδοχών χορηγείται μόνο κατόπιν αιτήματος του εργαζομένου. Τώρα ο εργαζόμενος θα τίθεται ουσιαστικά σε ένα είδος “διαθεσιμότητας” για περιόδους που η επιχείρηση έχει χαμηλή παραγωγικότητα ή αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα.

* Προβλέπεται ακόμα και “σπαστό” ωράριο (πρωί – απόγευμα) στην μερική απασχόληση. Και όχι μόνο ελαστικοποιείται το τετράωρο εργασίας για τους πλέον αδύναμους εργαζόμενους, αλλά ουσιαστικά με χαμηλότατη αμοιβή υπερωρίας, μόλις 12%, η τετράωρη απασχόληση θα μετατρέπεται σε ένα πλήρες, αλλά ακόμα φθηνότερο οκτάωρο για τις επιχειρήσεις.

* Με την ισχύουσα διάταξη, αν ένας εργαζόμενος απολυθεί και η απόλυσή του κριθεί από τα δικαστήρια άκυρη, μπορεί να διεκδικήσει ακόμα και 60 μισθούς. Με τη νέα διάταξη του νομοσχεδίου -που δεν προβλέπει, βέβαια, επαναπρόσληψη του εργαζομένου- μπαίνει πλαφόν στην αποζημίωσή του μέχρι 24 μισθούς. Έτσι το νομοσχέδιο ικανοποιεί άλλη μια εργοδοτική απαίτηση: ελεύθερες και φθηνές απολύσεις, ακόμα και αν αυτές κρίνονται παράνομες και άκυρες στα δικαστήρια.

Το εργασιακό νομοσχέδιο του Κωστή Χατζηδάκη όπως το υπερασπίζεται 

Μετά από αίτηση του εργαζομένου για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, εφόσον δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση, θα γίνει η εφαρμογή του 10ώρου, χωρίς να θίγονται το 8ωρο, το 5θήμερο και το 40ωρο. Προβλέπεται επίσης 4ήμερη εργασία την εβδομάδα ενώ απαγορεύεται η απόλυση σε περίπτωση άρνησης του εργαζομένου.

Όπως προβλέπεται, το ελαστικό 8ωρο θα εφαρμόζεται μόνο κατόπιν αιτήματος του ίδιου του εργαζομένου έπειτα από έγγραφη συμφωνία και συμπληρωματικά προς την ισχύουσα νομοθεσία σε περίπτωση που δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση ή δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ συνδικάτου και εργοδότη.

Παράλληλα προβλέπεται ρητά η απαγόρευση της απόλυσης του εργαζομένου, σε περίπτωση άρνησης πρότασης από τον εργοδότη, για τη διευθέτηση.Ο εργαζόμενος θα μπορεί πλέον να μετατρέψει τις 5 ημέρες με 8ωρη εργασία σε 4 ημέρες με 10ωρη και μία ημέρα ανάπαυσης.

Το σύστημα ωφελεί τους εργαζομένους που επιθυμούν να εργαστούν περισσότερο κάποιες ημέρες, προκειμένου π.χ. να μπορούν να λάβουν άδεια, ή να δουλέψουν λιγότερο άλλες ημέρες, ή τους εργαζομένους που επιθυμούν να δουλέψουν για 4 ημέρες την εβδομάδα. Χωρίς ούτε να μειώνονται οι αποδοχές τους ούτε να αυξάνεται ο μέσος όρος εργασίας που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υπερβεί τις 5 ημέρες την εβδομάδα και 8 ώρες την ημέρα.

Προστίθενται στον κατάλογο άκυρων απολύσεων, οι περιπτώσεις:

Για άσκηση των δικαιωμάτων σε περίπτωση βίας και παρενόχλησης, του πατέρα νεογεννηθέντος τέκνου, εργαζόμενων που έλαβαν ή ζήτησαν οποιαδήποτε άδεια, εργαζόμενων που αρνήθηκαν να συμφωνήσουν διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τηλεργαζόμενων που άσκησαν δικαίωμα αποσύνδεσης.

Ειδικότερα, οι μεγάλες αλλαγές που επέρχονται με το εργασιακό νομοσχέδιο είναι οι παρακάτω:

Εισάγεται η διευθέτηση του χρόνου εργασίας μεταξύ εργαζομένου – εργοδότη, με ατομική σύμβαση εργασίας.
Προβλέπεται η δυνατότητα 4ήμερης εργασίας στο πλαίσιο της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και είναι άκυρη η απόλυση εργαζομένου που αρνείται τη διευθέτηση αυτή. Παραμένει το 8ωρο, ενώ ξεκαθαρίζεται πως το διάλλειμα θα είναι 15-30 λεπτά, 4 ώρες μετά την έναρξη του ωραρίου εργασίας.
Αυξάνονται οι επιτρεπόμενες υπερωρίες στις 150 ώρες και εξισώνονται οι επιτρεπόμενες ώρες στη βιομηχανία με τις υπηρεσίες.
Επιτρέπεται η κατ’ εξαίρεση εργασία τις Κυριακές σε νέους κλάδους, όπως οι αποθήκες, τα logistics, τα κέντρα δεδομένων, αλλά και η μηχανογράφηση, οι εξετάσεις έκδοσης διπλωμάτων κ.ά.
Θεσπίζεται η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, που θα καταγράφει το πραγματικό ωράριο του εργαζομένου και τις υπερωρίες του, απαλλάσσοντας τις εταιρείες που την εφαρμόζουν από την ανάγκη υποβολής ΑΠΔ.
Καταργείται το ΣΕΠΕ και ιδρύεται η Επιθεώρηση Εργασίας ως Ανεξάρτητη Αρχή, η οποία θα λειτουργεί στα πρότυπα της ΑΑΔΕ και της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας.
Υιοθετείται αυστηρό πλαίσιο προστασίας και τιμωρίας περιστατικών βίας και παρενόχλησης στην εργασία (mobbing). Τα θιγόμενα πρόσωπα θα προστατεύονται από απόλυση, ενώ ο καταγγελλόμενος θα πρέπει να αποδείξει ότι δεν διέπραξε την παράβαση.
Θεσπίζεται για πρώτη φορά η άδεια πατρότητας (14 ημερών), η γονική άδεια 4 μηνών για κάθε μητέρα και πατέρα με επιδότηση του ΟΑΕΔ, ευέλικτο ωράριο με τηλεργασία για τους γονείς, επεκτείνεται η άδεια λοχείας, προβλέπεται άδεια για τις γυναίκες που υποβάλλονται σε υποβοηθούμενη εγκυμοσύνη, αλλά και για τους φροντιστές που έχουν υπό την προστασία τους κάποιο μέλος της οικογένειάς τους με αναπηρίες.
Θεσπίζεται το πλαίσιο της τηλεργασίας με συμφωνία εργαζομένου – εργοδότη, με τον τελευταίο να αναλαμβάνει το κόστος του εξοπλισμού.
Προβλέπεται δικαίωμα πρόσβασης της Επιθεώρησης Εργασίας στα δεδομένα της επικοινωνίας επιχείρησης – εργαζομένου για την τήρηση του ωραρίου εργασίας.
Καταργείται η διάκριση υπαλλήλου – εργατοτεχνίτη ως προς την αποζημίωση απόλυσης. Οι αποζημιώσεις των εργατοτεχνιτών που ήταν μόλις λίγα μεροκάματα εξισώνονται με τις αποζημιώσεις των υπαλλήλων που φτάνουν έως 12 μηνιάτικα.
Προβλέπεται προσωπικό ασφαλείας που διασφαλίζει την ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία και προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών ως προς την παροχή ενός μίνιμουμ (33%) επιπέδου υπηρεσιών σε κρίσιμους κλάδους κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων στις ΔΕΚΟ.
Εγγραφή συνδικαλιστικών και εργοδοτικών οργανώσεων σε ηλεκτρονικό μητρώο.
Κήρυξη απεργίας και την εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου με την προϋπόθεση να υπάρχει διαθέσιμο σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.
Απαγόρευση παρεμπόδισης εργαζομένων που επιθυμούν να εργασθούν κατά τη διάρκεια της απεργίας – παράβαση αυτής της υποχρέωσης οδηγεί στη διακοπή της απεργίας με δικαστική απόφαση.

Πως σας φάνηκε το άρθρο;
+1
0
+1
0
+1
0
Μοιραστείτε αυτό το άρθρο