Ζήτημα εβδομάδων είναι σύμφωνα με πληροφορίες η κατάθεση στη Βουλή του νόμου που ετοιμάζει εδώ και καιρό το ΥΠΕΝ για τη ΔΕΗ.
Στα βασικά του άρθρα το νομοσχέδιο θα περιγράφει το τι ακριβώς πωλείται, δηλαδή τα δύο πακέτα μονάδων, ένα του Βορρά (Μελίτη Ι, άδεια για Μελίτη ΙΙ), και ένα του Νότου (Μεγαλόπολη 3 & 4), το πως ακριβώς θα γίνει η διαδικασία, δηλαδή η δυνατότητα ο επενδυτής να αγοράσει είτε το ένα πακέτο, είτε το άλλο, είτε και τα δύο μαζί, το πότε θα βγάλει η ΔΕΗ τα τεύχη δημοπράτησης (Μάιο), πότε θα προκηρυχθεί ο διαγωνισμός (Ιούνιο), τι προβλέπεται να γίνει με τα εργασιακά, κ.ο.κ.
Στο σκέλος με τα εργασιακά, η διατύπωση δεν αναμένεται να απέχει και πολύ, από τα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστά, δηλαδή ότι θα τηρηθεί για το προσωπικό ό,τι περίπου προέβλεπε ο νόμος για τη “μικρή ΔΕΗ” : Υποχρέωση του αγοραστή ή των αγοραστών να διατηρήσουν ένα μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας για τουλάχιστον πέντε χρόνια, με τις υπόλοιπες από τις 1.300 (ο σταθμός της Μεγαλόπολης απασχολεί 1.100 άτομα και η Μελίτη 200 άτομα), να απορροφώνται από την ΔΕΗ.
Στην ουσία τρία είναι τα βασικά στάδια από εδώ και πέρα για την υπόθεση ΔΕΗ :
- Η κατάθεση του νόμου στη Βουλή, και η ψήφισή του, μετά την οποία θα ξεκινήσει και η ΔΕΗ την περίπλοκη διαδικασία απόσχισης των προς πώληση assets (μονάδες και ορυχεία που τις συνοδεύουν).
- Η έκδοση απόφασης από την Κομισιόν με βάση την απόφαση της DG Comp, κάτι που σύμφωνα με την ενημέρωση της Ε.Επιτροπής θα έχει γίνει μέχρι και τον Μάρτιο.
- Και η προκήρυξη του διαγωνισμού από την ΔΕΗ τον Ιούνιο.
Υπενθυμίζουμε ότι στο market test το οποίο είχε διενεργήσει τον Ιανουάριο η DG Comp, το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων είχαν μονοπωλήσει μια σειρά από σημεία που αφορούσαν ευρύτερα τη μελλοντική λειτουργία της ελληνικής αγοράς ηλεκτρισμού.
Δηλαδή το ποσοστό συμμετοχής του λιγνίτη στο μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, κατά πόσο οι προς πώληση μονάδες θα δικαιούνται αποζημίωση ΑΔΙ στο μόνιμο μηχανισμό ευελιξίας, ποια θα είναι η πορεία τιμών των δικαιωμάτων CO2, πότε θα τεθεί σε εφαρμογή το target model, καθώς επίσης τι θα απογίνει με το κλειστό ορυχείο της Βεύης, και τα άλλα ορυχεία της Φλώρινας. Κοντά σε αυτά, και ερωτήματα γύρω από πρακτικά και αδειοδοτικά ζητήματα όχι γι’ αυτές καθ’ εαυτές τις μονάδες αλλά για την ευρύτερη λειτουργία τους, όπως για παράδειγμα τι ισχύει με τις ποσότητες νερού που καταναλώνουν σήμερα τα εργοστάσια της ΔΕΗ και για τις οποίες το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι ασαφές.
