Ήταν Πρόεδρος του Ερμή Ασβεστόπετρας..

Είναι φορές που αναρωτιέσαι γιατί να φεύγουν άτομα που αγαπάς, γιατί τα παίρνει ο Θεός κοντά του ενώ εσύ τα ήθελες δίπλα σου. Είναι φορές που βρίσκεις το θάνατο άδικο, που τον κατηγορείς και τον βρίζεις γιατί σου κλέβει έτσι απλά τους ανθρώπους που λατρεύεις .Είναι μέρες που κλαίς όταν θυμάσαι τον ήχο του γέλιου του ανθρώπου που έχασες, το χαμόγελο του, το άρωμα του, τα λόγια του, όσα περάσατε μαζί Υπάρχουν μερικές στιγμές που τα λόγια φαντάζουν τόσο φτωχά και λίγα, και η σιωπή, ο πόνος, η θλίψη και τα δάκρυα μονοπωλούν τις ώρες της περισυλλογής σου. Νιώθω να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, τον ίδιο τον κόσμο, αισθάνομαι μικρός, λίγος, ελάχιστος μπροστά στο αναπόφευκτο της μοίρας και του πεπρωμένου, την ίδια τη ζωή και τον θάνατο .Συγκλονίστηκα, σοκαρίστηκα, δάκρυσα ,αλλά είμαι πεπεισμένος οτι η αξιοπρεπής στάση της επίγειας ζωής σου, στο ταξίδι σου αυτό στον ουρανό θα σου βγει σίγουρα σε καλό και η ανταμοιβή σου θα είναι αυτό που επιθυμούν όλοι οι άνθρωποι ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!! Είμαι σίγουρος πως ο θεός αφου αποφάσισε να σε πάρει στην ζεστή αγκαλιά του μαζί με τους Αγγέλους του Παραδείσου τους ,έδωσε εντολη να έχουν ανοιχτά τα φτερά τους και με αγάπη σε κλεισουν για πάντα μέσα στην αγκαλιά τους…»!

Καλόν Παράδεισο αγαπημένε μου φίλε Γιάννη Έφυγες νωρίς…

Κόσμος πολύς εδώ μαζεύτηκε για σένα

Φίλοι, γνωστοί και συγγενείς με πρόσωπα θλιμμένα

Μάτια κλαμμένα, φύλλα κιτρινισμένα

απ’ τον αέρα και το κύμα, μακριά παρμένα…

Είναι κι οι φίλοι σου εδώ, είναι κι οι φίλοι σου…

αυτοί που έντυναν χαμόγελο τα χείλη σου

μπορέι να είσαι ψηλά, μα ξέρω πως ακούς

Μάθε η κόλαση είναι για τους ζωντανούς

είναι γι’ αυτούς, που μένουν πίσω να θυμούνται

είναι γι’ αυτούς, που τα βράδια δεν κοιμούνται…

Τώρα είσαι άγγελος, με τους αγγέλους