Λίγα λόγια για το βιβλίο “Βουτιές στον έρωτα” από την συγγραφέα Παρθένα Τσοκτουρίδου

Στο βιβλίο μου «Βουτιές στον έρωτα» δεν έρχομαι να προσθέσω κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που γνωρίζετε όλοι, δεν κάνω έρευνα ούτε ανάλυση, αλλά ούτε και αναζήτηση.  

Προσπαθώ μέσα από τα (18) διηγήματά μου να ακολουθήσω μέσω μυθοπλαστικών και αληθινών διηγήσεων τους ήρωές/-ίδες μου, που αντιμετωπίζουν ερωτικές καταστάσεις στη ζωή τους με συναισθηματική ένταση, εκτιθέμενοι πάντα και στο μυστήριο του έρωτα, στη μοναξιά του, στην απώλειά, την αρρώστια, το πένθος και το θάνατό του, αλλά απολαμβάνοντας ταυτόχρονα και την ανταμοιβή και τα οφέλη του, τη διαφορετικότητά του στους νόμους της φυσικής και την συχνή και καταλυτική επίδρασή του στα «δεν πρέπει» της κοινωνίας.  

Κάποιες φορές ο έρωτας στα διηγήματα είναι ευεργετικός, αλλά και κάποιες άλλες φορές ολέθριος και καταστρεπτικός, τόσο που αναρωτιέται κανείς αν τελικά ο έρωτας είναι μια αρρώστια και μια επιθυμητή καταστροφή, εφόσον ο άνθρωπος όταν ερωτεύεται, είναι παθιασμένος και καμιά φορά και παράφορα, με αποτέλεσμα να χάνει την κρίση του και να είναι τυφλός στην αλήθεια και στην σκληρή πραγματικότητα που συμβαίνει γύρω του.  

Το συμπέρασμα όμως και τα μηνύματα που θέλουν να δώσουν τα διηγήματά μου, αφορούν εμμέσως πλην σαφώς τον κλάδο της φιλοσοφίας που ασχολείται με την ηθική.  

Οι ανθρώπινες πράξεις των ηρώων/-ίδων μου δέχονται κατά κάποιο τρόπο κάποια ερωτηματικά για το αν είναι δίκαιες, ορθές και αποδεκτές από την κοινωνία ή μοχθηρές, λανθασμένες κι αμαρτωλές, δίχως ηθικές αρετές και ήθος, επειδή στα θέματα ηθικής υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για τον προσδιορισμό της και πολλές φορές αυτές γίνονται και αντικείμενο διαφωνιών.  

Ας μη ξεχνούμε επίσης ότι οι ηθικές αντιλήψεις υπόκεινται σε μεταβολές που εξαρτώνται από την κοινωνία για να εφαρμοστούν. Υπάρχουν δηλ. παράγοντες που επηρεάζουν το κοινωνικό σύνολο και επιδρούν στην ηθική, όπως το γεωγραφικό περιβάλλον, το πολιτισμικό και το τεχνολογικό με τα επιτεύγματά του, που απασχολεί αρκετά τον Δυτικό πολιτισμό.  

Όπως γνωρίζουμε όλοι, η ηθική δεν παραμένει στατική, αλλά εξελίσσεται όπως και η ίδια η κοινωνία. Η δουλεία π.χ. στην αρχαία Ελλάδα ήταν κοινώς αποδεκτή ενώ στη σύγχρονη Ελλάδα είναι εντελώς απαράδεκτη. Βέβαια υπάρχουν και ηθικές αρχές που είναι παγκόσμιες, όπως η ελευθερία και οι ηθικές αρχές που μας απαγορεύουν να βλάπτουμε τους γύρω μας.  

Στα διηγήματα αυτά εύκολα μπορεί κανείς να καταλάβει τις ηθικές έννοιες που εννοούνται ή ανήκουν στους ηθικούς κανόνες του πράττειν, αλλά και που περιγράφουν τα ήθη και τον τρόπο σκέψης της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο.  

Η αδικία για τα κακώς συνταγμένα, κακώς ξοδεμένα, όπως μας λέει και ο Πλαύτος, για τους κακούς τρόπους, σκέψεις, πάθη και ενέργειες των ανθρώπων ζητάει τη δικαίωσή της μέσω της τιμωρίας είτε ανθρώπινη είναι αυτή είτε θεία.  

Μια συνεχής αναζήτηση της ύπαρξης του Θεού μέσω της πολυσύνθετης ερωτικής ζωής των ηρώων/-ίδων βρίσκεται στον κεντρικό στόχο των διηγημάτων με την αναγκαιότητα να μη συντηρεί ξεπερασμένες ηθικές.  

Σκοπός μου είναι να νιώσουν οι αναγνώστες, καθώς και να βιώσουν και μάλιστα να αντιμετωπίσουν όλα τα κοινωνικο-ερωτικά βιώματα των ηρώων-ίδων, με το δικό τους βέβαια μοναδικό τρόπο, διαμορφώνοντας έτσι μια αίσθηση για το τι είναι ο εαυτός και γνωρίζοντας περισσότερο τόσο την φωτεινή όσο και την σκοτεινή πλευρά των συναισθημάτων του έρωτα με την ευμετάβλητη φύση της προσωπικής του ταυτότητας.  

Οι ήρωές/-ίδες μου είναι αυθεντικοί και νιώθουν την ανάγκη μέσα από τη λογοτεχνική γραφή της μοντέρνας λογοτεχνίας να αναδείξουν όλα τα ανθρώπινα δραματικά χαρακτηριστικά, μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται η τρωτότητα, ο αναστοχασμός και η κάθαρση, δίχως την αναπαραγωγή στερεοτύπων, αλλά μονοδιάστατων χαρακτήρων.  

Η ερωτική επιθυμία, καθώς και η σεξουαλική επαφή ξεφεύγουν από τα χαρακτηριστικά των ροζ ιστοριών και τα διηγήματα είναι αναγνώσματα, που δεν εξετάζουν τι σημαίνει έρωτας ή γιατί «ερωτεύομαι» ή «ποθώ» , αλλά προσεγγίζουν άμεσα αυτές τις δυο έννοιες συναισθηματικά και συνειδησιακά παρουσιάζοντας ιδιαίτερο κοινωνικό ενδιαφέρον εφόσον δεν ασχολούνται επιφανειακά με τον έρωτα, αλλά ουσιαστικά και ολοκληρωτικά.  

Εκτός τούτου, δεν ξεφεύγουν από την ελληνική πραγματικότητα, αντίθετα την εκφράζουν και την αντιπροσωπεύουν στο έπακρο.  

Παρθένα Τσοκτουρίδου  

Επικοινωνία: progoniki@hotmail.gr