Κ. Δήμαρχε, μάλλον γκαφατζής είστε ή διαχειρίζονται, την δημόσια εικόνα σας και τις πολιτικές επιλογές σας άτομα ανάξια, που συνεχώς εκπίπτουν σε γκάφες!

ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕ ΕΙΣΤΕ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ

(Πλακεντά Παναγιώτη)

ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΛΟΓΟ

«Βασιλιάς Ριχάρδος Γ’» του William Shakespeare

Ως πολίτης λοιπόν, ως ψηφοφόρος της αριστεράς, που (εκλιπαρώντας εσείς) την δεύτερη Κυριακή και εγώ   πέφτοντας σε ατόπημα σας ψήφησα, ζητώ τον λόγο.

Υπάρχουν πολλοί φωνασκούντες, στην κάθε μου λέξη και πολλοί γυρολόγοι γύπες στην κάθε μου πρόταση, που όπως στο παρελθόν θα επιχειρήσουν να δείξουν τους όνυχες τους.

Οπότε σαν ψηφοφόρος σας ομιλώ, τέτοιος σαν αυτόν που εκλιπαρούσατε την δεύτερη Κυριακή για να εκλεγείτε.

Η υγειονομική κρίση έφερε στα όρια όλες τις δομές του συστήματος.

Η καταρρέουσα υγεία δεν θα άντεχε πέραν των μερικών ημερών αν κορυφωνόταν η κρίση.

Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΥΓΕΙΑΣ το έθεσε, πέραν των περιοριστικών μέτρων, η επίσης σημαντική παράμετρος είναι οι ΜΕΘ, που απαξίωσαν οι ομοϊδεάτες σας.

Αυτά θα τα δούμε όμως στο εγγύς μέλλον.

Είμαι θιασώτης και θαμώνας της λαϊκής αγοράς  της Πτολεμαΐδας, πολλές δεκαετίες, είναι η πρώτη φορά που δήμαρχος νυν και μάλλον όχι ΑΕΙ εκστομίζει τέτοιες ατοπήματα.

Η υγειονομική κρίση γεννά και την οικονομική, δυο μήνες τώρα υπάρχουν ρακένδυτοι, πολίτες  στα όρια του λοιμού, που προσπαθούν να επιβιώσουν με κάθε τρόπο, επαγγελματίες που έκλεισαν τα μαγαζιά τους, άνεργοι που σύμφωνα με τον κύριο κωλοτούμπα (γνωστό υπουργό Υποανάπτυξης κύριο Γεωργιάδη) μπορούν άνετα να ζήσουν με 400 ευρώ, έτσι φαντάζομαι δημιουργήθηκε  το ευτραφές του τριπλό-υποσιάγωνο…… με τα 400 ευρώ.

Η λαϊκή αγορά “εθιμικό δίκαιο”, ήταν πάντοτε η προσφυγή των φτωχοποιημένων,  των ανθρώπων σε ένδεια και αυτών που προσπαθούσαν  να κερδίσουν με τις στοχοποιημένες αγορές τους,  λίγα λεπτά  για να λειτουργήσει το νοικοκυριό τους.

Ήμουν στην λαϊκή αυτή την Τετάρτη, όπως και την προηγούμενη και ούτω καθεξής.

Φαντάζομαι κάτι θα υπέπεσε στην αντίληψη του κράτους και δημιουργήθηκε θέμα.

Η λαϊκή όπως και τις προηγούμενες “τετάρτες των τεφρών” ήταν υποτονική, άδεια και μίζερη, ο φοβισμός,  η ένδεια από έλλειψη χρημάτων και η εξαθλίωση δημιούργησαν ένα κατατονικό κλίμα.

Δεν υπήρξε κανένας εκτροχιασμός “μεγέθους” που να δικαιολογεί τέτοιες αποφάσεις.

Η κυβέρνηση  ορθώς λειτούργησε….  ο δήμαρχος εγκληματικά.

Φυσικά το πιάτο στο τραπέζι του είναι γεμάτο.

Στην λαϊκή αγορά ποτέ δεν τον είδα.

Διότι ποτέ δεν ήταν εκεί……..

Αν σας ρωτήσουμε κύριε Πλακεντά πόσο ήταν η τιμή της ντομάτας,  η τιμή στα λεμόνια, η τιμή στα μανιτάρια του κύριου Μπέλτσου ή ακόμη αν υπήρχαν μανταρίνια στους πάγκους, μάλλον σε μονόλογο θα περιπέσουμε.

Ζει η κοινωνία από αυτούς τους πανάρχαιους θεσμούς, δεν έχετε δικαίωμα να τους υβρίζετε και να επιβραβεύετε την πολιτεία για την αχρήστευση τους.

Ακόμη, ο δημαρχιακός θώκος, πάντοτε για τους κοντόφθαλμους πολιτικούς  ήταν εφαλτήριο για ένα βήμα παραπάνω, στην περιφέρεια ή στην βουλή.

Παραδείγματα… να τα αναφέρουμε: Πρώην Δήμαρχος, ερωτευθείς τον εαυτό του, για τα κάλλη του υπεραμύνθηκε την θέση του να γίνει αντιπεριφερειάρχης, από Δήμαρχος κλητήρας……

Πρώην Δήμαρχος,  “που ως έλαφος, επιποθεί τα πηγάς των υδάτων” της εξουσίας, εβρέθη ως παρακεντές,  σε τρίτο βουλευτικό ρολό, επίμονα φωτογραφούμενος ένθεν ή και παρακείμενος υπουργών.

Και πάλι μακρύς ο κατάλογος.

Στο έργο τραγωδία του βασιλιά Ριχάρδου Γ  του  William Shakespeare, ο βασιλεύς αναφωνεί: Ένα άλογο, το βασίλειο μου  για ένα άλογο.

Πέραν της πτώσης, θα μπορούσε να ερμηνευτεί: Οι ανερχόμενοι  πληβείοι,  αναζητούν το άλογο για την μικρή τους, άχαρη ,και ανούσια  αυτοκρατορία, αυτήν των αρεστών και των αυλοκολάκων.

Τάδε έφη

Ο επί ματαίω γηράσας Πολιτίδης Χρήστος

17/ΑΠΡ/ του Σωτήριου έτους 2020