Πριν από λίγο καιρό σου είχα μιλήσει για το σύνθημα «όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι» που ακούμε κατά κόρον όταν γίνεται αναφορά στο αναπηρικό κίνημα. Μία ατάκα που τα κάνει να φαίνονται όλα ρόδινα και ωραία ενώ ΔΕΝ είναι.
Σου είχα πει, επίσης, το πόσο υποκριτικό και λανθασμένο θεωρώ το συγκεκριμένο σύνθημα.
Η γνώμη μου όχι απλά δεν έχει αλλάξει αλλά ενισχύεται ακόμα περισσότερο από τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Να σου πω λοιπόν πως ο δείκτης συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό (μεταξύ των ηλικιών 29 και 64ων ετών) κυμαίνεται στο 23,7% έναντι ποσοστού 77,7% του πληθυσμού χωρίς αναπηρία. Μακροχρόνια άνεργοι είναι το 65% του αναπηρικού κινήματος.
Ένα ακόμα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που περιλαμβάνεται 14o Δελτίο της Στατιστικής πληροφόρησης: «ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ» είναι το γεγονός ότι ΑμεΑ που έχουν την εξειδίκευση και τα τυπικά προσόντα ΔΕΝ απορροφούνται στην αγορά εργασίας αποδεικνύοντας στην πράξη το πόσο μεγάλη προκατάληψη υπάρχει, το πόσο έντονο είναι τα ταμπού για τον εν λόγω χώρο.
Μία ματιά στην κοινωνία, μία αναδρομή στην πρόσφατη τραγική ειδησιογραφία, μία βόλτα στους δρόμους των πόλεων θα σε πείσουν κι εσένα ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και ότι σε καμία περίπτωση δεν είμαστε ΙΣΟΙ όπως θέλουν να πιστεύουμε.
«κάλπηΚΗ λίρα»
