Εκεί που μέχρι πρότινος χαρακτηρίζονταν ως το “σαπάκι” της ΔΕΗ, με την έννοια ότι η ελληνική πλευρά επιχειρούσε να πουλήσει μονάδες που αποσύρονται μέσα στην τριετία 2018-2020, τώρα ο σταθμός του Αμυνταίου συγκεντρώνει τριγύρω του μνηστήρες.
Επειτα από την δυνατότητα που εξασφάλισε η ΔΕΗ να το αξιοποιήσει όπως εκείνη νομίζει καλύτερα, οι ενδιαφερόμενοι να εμπλακούν στην αναβάθμιση του συγκεκριμένου σταθμού έχουν αυξηθεί, και σύμφωνα με τις πληροφορίες του “Energypress”, ανέρχονται ήδη σε τρεις αυτοί που έχουν μέχρι σήμερα εκδηλώσει ενδιαφέρον κάνοντας σχετικές κρούσεις και υποβάλλοντας συγκεκριμένα σχέδια.
Ο πρώτος ενδιαφερόμενος εντοπίζεται στο σχήμα του ομίλου Κοπελούζου με την κινεζική Shenhua, που πρώτος απ’ όλους εδώ και καιρό γνωστοποίησε το ενδιαφέρον του για την περιβαλλοντική αναβάθμιση του ισχύος 600 MW λιγνιτικού σταθμού. Σε αντάλλαγμα της επένδυσης, το σχήμα μπορεί να αποκτήσει πλειοψηφικό ποσοστό στη μονάδα και να πουλά το παραγόμενο ρεύμα στο σύστημα.
Πρόταση τόσο προς τον κ. Παναγιωτάκη, όσο και προς τον κ. Σταθάκη, έχει κάνει σύμφωνα με πληροφορίες του “Εnergypress”, και εκπρόσωπος μεγάλου ενεργειακού ομίλου της χώρας ο οποίος έχει διατυπώσει προ ενός περίπου μηνός, δηλαδή πριν ακόμη ξεκαθαρίσει το ποιές μονάδες θα ενταχθούν στο προς πώληση πακέτο, συγκεκριμένο σχέδιο αξιοποίησης του Αμύνταιου.
Η πρόταση προβλέπει να αναλάβει ο συγκεκριμένος όμιλος το κόστος αποκατάστασης του ορυχείου και της περιβαλλοντικής και ενεργειακής αναβάθμισης της μονάδας, με αντάλλαγμα να απορροφά σε προσυμφωνημένη τιμή το ρεύμα που θα παράγει ο αναβαθμισμένος πλέον σταθμός της Φλώρινας.
Ο τρίτος ενδιαφερόμενος αφορά ενεργοβόρο βιομηχανία, που σχεδιάζει είτε μόνη της, είτε σε συνεργασία με άλλη βιομηχανία, να επενδύσει στην αναβάθμιση του Αμυνταίου, με αντάλλαγμα την εξασφάλιση ρεύματος για τις μονάδες τους. Η τρίτη αυτή περίπτωση σχετίζεται με το πρόσφατο κάλεσμα του κ. Παναγιωτάκη προς τη βιομηχανία να εκμεταλλευθεί τις εξελίξεις και να εξασφαλίσει προβλέψιμο και ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας.
Το προ ημερών δημόσιο κάλεσμα Παναγιωτάκη από το βήμα του ελληνο-αμερικανικού συνεδρίου, έγινε τόσο ενόψει της έναρξης του market test και της επικείμενης πώλησης των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, όσο και για μονάδες όπως του Αμυνταίου, γιατί όχι και της Καρδιάς. Εφόσον αναβαθμισθούν περιβαλλοντικά, τότε οι βιομηχανίες που θα χρηματοδοτήσουν το κόστος, θα συμφωνήσουν σε αντάλλαγμα με τη ΔΕΗ να ρευματοδοτούνται στη βάση της υπογραφής διμερών προθεσμιακών συμβολαίων. Δηλαδή μέσω της δυνατότητας που θα προσφέρει η αγορά με την ολοκλήρωση της μετάβασής της στο ευρωπαϊκό μοντέλο (target model) που προβλέπεται να τεθεί σε ισχύ, καλώς εχόντων πραγμάτων κάποια στιγμή μέσα στο 2018.
Τέτοιες μεγάλες και σταθερές καταναλώσεις όπως των βιομηχανιών, μπορούν να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα λιγνιτικών μονάδων, τόσο όσων προβλέπεται να πωληθούν, όπως και του Αμυνταίου.
Σε κάθε περίπτωση, και ακριβώς επειδή η ΔΕΗ δεν διαθέτει τα απαραίτητα κεφάλαια για την περιβαλλοντική αναβάθμιση του σταθμού, η διοίκηση Παναγιωτάκη βρίσκεται εδώ και καιρό στη φάση αναζήτησης ιδιωτών επενδυτών που θα αναλάβουν το κόστος της επένδυσης, παρέχοντας τους σε αντάλλαγμα την παραγωγή φθηνότερου ρεύματος.
Κατά καιρούς έχουν ακουστεί διάφορα ποσά αναφορικά τόσο με την αναβάθμιση των μονάδων, όσο και με το κόστος αποκατάστασης του ορυχείου, όπως ότι θα χρειασθούν 200 εκατ ευρώ για να επανέλθει σε πλήρη λειτουργία μετά τις ζημιές που υπέστη από την κατολίσθηση του περασμένου Ιουνίου.
Οσο για το ρόλο της ΔΕΗ, εφόσον περπατήσουν οι συζητήσεις για το Αμύνταιο, δεν είναι σαφές αν και σε τι ποσοστό, ο σταθμός θα παραμείνει υπό τον έλεγχό της. Το ζήτημα της μετοχικής σύνθεσης προφανώς και αποτελεί μέρος των διαπραγματεύσεων.
