Είναι γνωστή η συνταγή, στα σχηματικά τροφοδοτούμενα μυαλά, τα μεγαλύτερα εγκλήματα έγιναν στο όνομα των μεγάλων ΑΞΙΩΝ!!! Στην ΟΜΟΡΦΙΑ της ωραίας Ελένης «θυσιάστηκε» η Ιφιγένεια και ακολούθησε ο Τρωικός πόλεμος.
Κανείς βέβαια δεν έκανε κουβέντα ότι η εκστρατεία των προγόνων μας εποφθαλμιούσε τα πλούτη και την κυριαρχία στη περιοχή. Στην απελευθέρωση των Αγίων Τόπων από τους «άπιστους…», έγιναν οι Σταυροφορίες που λαφυραγώγησαν Χριστιανούς και «άπιστους…».
Για να διαπιστώσουμε ότι τα ίδια κίνητρα τους μετέτρεψαν σήμερα, σε Τραγικούς Τόπους.
Στο ΟΝΟΜΑ του Ιησού οι Κονκισταδόροι, αφάνισαν λαούς και πολιτισμούς στη Νέα Γη.
Στο όνομα πάντα μιας ή περισσοτέρων αξιών, γράφτηκαν οι μεγαλύτερες πολιτιστικές καταστροφές και συντελέστηκαν οι πιο απάνθρωπες πράξεις. Προφανώς οι «ηθικές» αξίες που εκστομίζονται έχουν ευκολότερη αποδοχή από το να διακρίνεις τη σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω τους. Άλλωστε εκείνο το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», κατάντησε ΕΘΙΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ που καλύπτει κάθε πονηρό σκοπό..!
Νοέμβρης, σημαδιακός μήνας στην ιστορία μας.
Νοέμβρης και τα κομματικά μαγαζάκια δεν μας πουλάνε πλέον ιδεολογίες και πολιτικούς οραματισμούς. Κατάλαβαν ότι το ληγμένο τους «εμπόρευμα» δεν έχει πέραση, δεν πείθει και το μόνο που ενδιαφέρει τα «αφεντικά» τους, είναι να διασωθούν προσωπικά οι ίδιοι. Να διασωθούν οι αρχηγοί..! Οι μέγιστοι..! Οι ηγέτες..! Για ν’ ακολουθήσουν οι πιστοί με αδειανές τις τσέπες..!
Να διασωθούν οι ηγεσίες μέσα απ’ τον ορυμαγδό ως σπάνιο είδος, για να τους έχουμε και στη συνέχεια. Μη μας λείψουν και χαθεί η ποικιλία… Να διασωθούν αυτοί που μας έφεραν σ’ αυτή τη κατάντια, για να μας σώσουν…
Από ποιους να μας σώσουν; Ήμαρτον Θεέ μου, ως ταπεινός δούλος Σου, δεν αντέχω άλλο δούλεμα. Δεν μπορώ ν’ αντέξω τη φασαρία στο προαύλιο του πολιτικού νηπιαγωγείου, που οι αρχηγοί διαφωνούν σε ποιόν ανήκω και ποιος θα με σώσει, για να με εξουσιάζει.
Δεν μπορώ ν’ αντέξω τη μικροψυχία τους να «αρθούν στο ύψος των περιστάσεων» (πολύ σικ) και να συνεννοηθούν μεταξύ τους πέντε-έξη άνθρωποι και θέλουν να τα βρουν με ένα Λαό, χωριστά ο καθένας.
Νοέμβρης, και οι πολιτικές ηγεσίες πιστωμένες από τους ελάχιστους πιστούς τους, βλέπουν την Εθνική μας καταστροφή σαν ΕΥΚΑΙΡΙΑ τους… Την ευκαιρία τους σε μια Χώρα που η οικονομική της τραγωδία και όχι μόνο, την έχει παραλύσει, αλλά και την τελειώνει η μικρόνοια της εμπάθειάς τους. Κτίζουν στα συντρίμμια τους όχι το τέλος τους, αλλά το δικό μας τέλειωμα, σαν συνέπεια της αφελούς εμπιστοσύνης μας. Και από πάνω-το φοβερότερο απ’ όλα-μας επικαλούνται να δώσουμε δήθεν λύση.
Επικαλούνται το ΛΑΟ και προσφυγή στις κάλπες, ώστε ο «κυρίαρχος… και μπλά-μπλα-μπλά» να ξανατρέξει στα μαγαζάκια τους, μήπως και ξεστοκάρουν.
Στο ΟΝΟΜΑ του ΛΑΟΥ λοιπόν… Ζητούν ΝΩΠΗ εντολή για να φρεσκάρουν τον παλαιοκομματισμό τους και απειλούν με Συνταγματική εκτροπή αν δεν πάμε άμεσα σε εκλογές. Τόση υπευθυνότητα, την ώρα που οι μέρες τρέχουν ξέφρενα στα όρια και στους όρους των δανειακών μας συμβάσεων, «ΕΜΕΙΣ» ζητάμε μονίμως τη Λαϊκή ετυμηγορία!!!
ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ!!!!!
Ποια Λαϊκή ετυμηγορία μωρέ; Θα μας τρελάνετε..; Αν θέλατε τη Λαϊκή ετυμηγορία, αν πιστεύατε στο Λαό, δεν θ’ αρνιόσαστε το ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ, τη μόνη καθαρή, ακέραιη και ανόθευτη απάντηση του Ελληνικού λαού. Γιατί πρέπει ντε και καλά, να εκφραζόμαστε μέσα από τη δική σας μεσολάβηση; Γιατί πρέπει να παίρνετε την πολιτική σας προμήθεια στις δικές μας αποφάσεις; Γιατί ;;; Για να επιβεβαιώνουμε ότι υπάρχετε;
Όμως δεν κατάλαβα, τώρα που ο κοσμάκης πλήρωσε με το στέρημά του περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, σε φόρους και κόντρα φόρους, σε τέλη και κόντρα τέλη, χάνοντας δεδουλευμένα δικαιώματα και υποθηκεύοντας το μέλλον του. Τώρα… Τώρα σας έπιασε ο πόνος..; Τώρα που πλησιάζει η ώρα να πληρώσουν και οι ΕΝΟΧΟΙ το τίμημα της συμφοράς μας, αλλάζουμε ρότα για να τη γλυτώσουν; Να τη γλυτώσουν αυτοί που καταχράστηκαν το πλούτο της Χώρας μας. Αυτοί που φοροκλέβανε και απέκρυπταν τα εισοδήματά τους. Αυτοί που βγάζανε μαύρο χρήμα και θησαύριζαν στις πλάτες μας. Αυτοί που μετάγγιζαν το ύποπτο χρήμα τους σε υπεράκτιες εταιρείες και σε κρυφούς τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού. Αυτοί και τόσοι άλλοι που διαχειρίστηκαν την οικονομία μας και μας έπνιξαν στη «ρεμούλα…» και στα «θαλασσοδάνεια…».
Όχι, όχι άλλα στημένα «αγαπούλες»..!
Στο όνομα του ΛΑΟΥ δεν μπορεί να επιδιώκεται μετά το κούρσεμα του και η κυριάρχησή του, ώστε να μην έχει γνώμη, να μην έχει δύναμη, να είναι το υπάκουο αποτέλεσμα στο πολιτικό τους δικαίωμα.
Στο όνομα του ΛΑΟΥ λοιπόν και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ καταργούνται Συνταγματικές εντολές, εκβιάζονται εξελίξεις και αναζητούνται ΣΩΤΗΡΕΣ… που θα ΟΡΚΙΣΤΟΥΝ να μας σώσουν χωρίς, να μας ρωτήσουν.
Νοέμβρης του 1920. Σημαδιακός μήνας στην ιστορία μας όπως προανέφερα. Η ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ συνασπισμός των αντιβενιζελικών κομμάτων τότε, που πρωτοστατούσε το Λαϊκό κόμμα (η δεξιά με λίγα λόγια) του Δημητρίου Γούναρη, κέρδισε τις εκλογές. Η αρχή της Μικρασιατικής καταστροφής μόλις είχε δρομολογηθεί. Οι πολιτικοί ηγέτες της εποχής είχαν «αρθεί- ξανά- στο ύψος των περιστάσεων!!!». Την κυβέρνηση του Γούναρη ακολούθησε αυτή του Στράτου, του Πρωτοπαπαδάκη, του Τρανταφυλλάκου για να φτάσουν στη κυβέρνηση μιας μέρας του Χαραλάμπη η οποία αντικαταστάθηκε από αυτή του Σωτηρίου Κροκίδα, όταν η Επανάσταση από το Νικόλαο Πλαστήρα και το Στυλιανό Γονατά έβαζε ένα τέλος σ’ αυτούς που προκάλεσαν τον Εθνικό διασυρμό.
Τα λέω όλα αυτά γιατί κάποιοι επικαλέσθηκαν με έναν αλαζονικό ρεβανσισμό, το ΓΟΥΔΙ του 1922. Καθώς και ότι τότε σύσσωμη η αντιπολίτευση, βάζοντας εκβιαστικά διλλήματα εκδίωξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον οραματιστή της Μεγάλης Ελλάδας και οδηγηθήκαμε σ’ αυτή την Εθνική συμφορά.
Όπως καταλαβαίνουμε, όταν ο Λαός χρησιμοποιείται προσχηματικά από πολιτικές και πολιτικούς που τον θυσιάζουν στη σκοπιμότητα τους, τότε αυτός ο Λαός, ή πρέπει να διακρίνει τι τον παρασύρει και τι τον οδηγεί, ή διαφορετικά θα ζει όσο ζει.., με τις τραγωδίες του.
Νοέμβρης του 2011, όταν γραφόταν αυτό το κείμενο οι πολιτικές διεργασίες δεν είχαν ευοδωθεί από τις απαιτήσεις του πολιτικού αμοραλισμού. Στις οθόνες της τηλεκατήχησης η «επιτηδευμένη» δημοσιογραφία συμπλήρωνε τον πολιτικό «ρόγχο», προσφέροντας προκλητικά και με αγένεια την αποβλάκωση, ως ύψιστο κοινωνικό αγαθό!!!
Νοέμβρης του 2018, άλλαξε τίποτε ή οι καμηλιέρηδες σέρνουν απλά το καραβάνι των υπηκόων με «μάτια ερμητικά κλειστά»;
Οκτώ χρόνια οικονομικής και κοινωνικής ΚΡΙΣΗΣ να στοιχειώνουν το χρηματιστήριο ΑΞΙΩΝ του ανθρώπου, μας έκανε σοφότερους να το δούμε σαν ευκαιρία, ή παραμένουμε διαπραγματευόμενοι την κλίμακα της τραγωδίας μας;
Μαγκλάρας Βασίλης
