Στην Καστοριά, τα νερά της λίμνης δεν τα ταράσσει ο αέρας αλλά οι δολοφονίες.
«Σιωπές». Το νέο μυθιστόρημα του Καστοριανού Ηλία Στεργίου κυκλοφόρησε και κάνει… πολύ θόρυβο.
Πως βρέθηκες να κρατάς το ματωμένο μαχαίρι;
Πως βρέθηκες να πυροβολείς τις ψυχές των ανθρώπων τινάζοντας στον αέρα τα όνειρά και τις προσδοκίες τους;
Πως επέτρεψες στην αμαρτία να γίνει ηδονή, στο ηθικό να γίνει ανήθικο, στο καλό να γίνει κακό;
Με ποιο δικαίωμα ορίζεις εσύ, αν θα συνεχιστεί η ζωή των άλλων ή αν θα αναλάβει ο θάνατος το μακάβριο έργο του;
Πες μου λοιπόν. Γιατί δε μιλάς;
Πες κάτι. Πες οτιδήποτε γιατί αυτή η σιωπή που μου τρυπάει τα αφτιά, έχει γίνει ανυπόφορη.
Το είδωλο που βλέπεις στον καθρέπτη θα έπρεπε να σε τρομάζει, να σε απωθεί, να σου προκαλεί αποστροφή. Εσύ όμως το ανέχεσαι και αδιαφορείς γιατί απλά… δεν είναι το δικό σου.
Το βιβλίο «Σιωπές» του Καστοριανού συγγραφέα Ηλία Στεργίου είναι από εκείνα τα βιβλία που δεν χρειάζονται σελιδοδείκτες αφού δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσεις την ανάγνωσή παρά μόνο όταν θα έχεις φθάσει στην τελευταία σελίδα.
Είναι από εκείνα τα βιβλία που αφού θα έχεις φθάσει στην τελευταία γραμμένη σελίδα, ανατρέχεις στην κενή σελίδα του τέλους με την προσδοκία ότι και εκεί θα υπάρχει κάποια αράδα.
Παρότι συγγραφέας, ο Ηλίας Στεργίου ξέρει να «ζωγραφίζει» με μοναδικό τρόπο τις σκηνές των έργων του. Ξέρει να αποδίδει τους ρόλους των πρωταγωνιστών με μοναδική ακρίβεια. Ξέρει να κρατά την ένταση και την αγωνία υψηλά.
Στην ανάγνωση δεν υπάρχουν σκαμπανεβάσματα ροής. Είναι συνεχόμενη και συναρπαστική.
Οι «Σιωπές» είναι το τρίτο μυθιστόρημα του συγγραφέα («Μικρά Ένοχα Μυστικά», 2018 &«Γητευτής Ονείρων», 2019), ενώ διηγήματά του έχουν διακριθεί και δημοσιευθεί σε συλλογικές εκδόσεις. Εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία τηλεπικοινωνιών και αγαπημένη του ασχολία, εκτός από το διάβασμα, είναι η αρχιτεκτονική ονειρικών τοπίων στο χαρτί.
Καλή ανάγνωση.
