Ο Κλήμης Πολιτίδης , ήταν ένας γλυκός, αγαθός παππούλης, βασανισμένος σε απίστευτο βαθμό, είχε όμως, μια ιδιαιτερότητα, αυτή συνίσταντο στο πεντακάθαρο ξυραφένιο μυαλό του, πέθανε σχεδόν εκατονταετής, πλήρης ημερών.
Έζησε τα πάντα ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ… Μικρό παιδί, βίωσε ατελείωτες μετακινήσεις(Σάντα, ενορία Πιστοφάντων, Καύκασος, Χιγκιάρ, Τσορμίκ, βατούμ , Χολέρα στην Κωνσταντινούπολη, την καραντίνα στον Αη Γιώργη, Χανιά, Κολχική, Αρμενοχώρι. Επιστροφή μετά 2.500 χρόνια στην Πατρίδα, από εκεί στην καραντίνα, Βίωσε και αυτός, το μίσος από τον ντόπιο πληθυσμό,(κάτι μας θυμίζει αυτό φίλοι μου), τις δυσκολίες εγκατάστασης και τους ατελείωτους θανάτους από τις κακουχίες και την φτώχεια.
Η επιστροφή ξεκίνησε από εκεί: Εκεί που κλείνει και το κεφάλαιο της καθόδου των Μυρίων, στα παράλια του Εύξεινου Πόντου.
Στην ίδια θάλασσα, Εκεί που από την μάχη στα Κούναξα το 401 π.Χ.. Μετά τον θάνατο του Κύρου, ακολούθησε η περιπετειώδης επιστροφή του στρατεύματος, των 13.000 Ελλήνων, από τα βάθη της Μικράς Ασίας, προς τον Εύξεινο Πόντο, η λεγόμενη “κάθοδος των μυρίων”.
Η Συνέντευξη αυτή πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Χρήστου Πολιτίδη (οπερατέρ) την πολύτιμη συμβολή της ΜΑΤΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΔΟΥ , και του ΤΑΞΙΔΗ ΣΤΑΘΗ, διδάσκαλου, Λόγιου και ερευνητή των “Εθνικών ζητημάτων του Ποντιακού Ελληνισμού”
Δείτε το βίντεο…
