Στην Πέλλα τα ροδάκινα βγαίνουν παραμορφωμένα και δεν τρώγονται, στο Μαρκόπουλο οι συκιές ρίχνουν τους καρπούς, στις Πρέσπες οι υψηλές θερμοκρασίες έχουν καταστρέψει την παραγωγή φασολιών
Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
kllima-ef-mak
Θα… μας βγάλουν το λάδι οι τιμές και φέτος; Με το βλέμμα στραμμένο στους ελαιώνες (καθώς η τιμή του ελαιόλαδου είναι η πρωταγωνίστρια και κινητήριος δύναμη του πληθωρισμού τροφίμων), οι καταναλωτές αναμένουν να μάθουν αν η φετινή σεζόν επιφυλάσσει κι άλλη ακρίβεια. Αν και τα μηνύματα είναι προς το παρόν αντιφατικά -καθώς μειώνεται η κατανάλωση, αλλά μειώνεται και η παραγωγή λόγω της κλιματικής κρίσης-, υπάρχει μια τάση αποκλιμάκωσης. Αυτή, όμως, είναι η μία πλευρά της ιστορίας. Η άλλη αφορά την απόγνωση από τις πρωτόγνωρες, στα όρια του τρελού, συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι αγρότες.
Ακαρπία, μικροκαρπία, ανεξήγητες ασθένειες και -στην καλύτερη περίπτωση- πρώιμη και μικρή παραγωγή είναι μερικά από τα καινούρια φαινόμενα που μαστίζουν την αγροτική παραγωγή της χώρας απ’ άκρη σ’ άκρη. Σε ό,τι αφορά τις ελιές, για παράδειγμα, η Καλαμάτα προχωρά σε κανονική παραγωγή φέτος, όμως στην Κρήτη και τη Μακεδονία παρατηρείται τεράστια μείωση λόγω των υψηλών θερμοκρασιών.
Και αν αυτό δεν σας φαίνεται παράξενο, σίγουρα θα σας φανεί περίεργο -αλλά και τρομακτικό- το γεγονός ότι στη Λάρισα οι αμυγδαλιές παράγουν μουμιοποιημένους (!) καρπούς, στην Πέλλα χιλιάδες στρέμματα ροδακινιών παράγουν ξαφνικά παραμορφωμένα ροδάκινα που δεν τρώγονται, στο Νευροκόπι, στη Δράμα και την Αρκαδία οι πατάτες βγαίνουν μικρότερες, στο Μαρκόπουλο οι συκιές κάνουν καρπόπτωση με κίνδυνο να χαθεί το 100% της παραγωγής, στις Πρέσπες οι παραγωγοί φασολιών σκέφτονται να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια αφού πλέον δεν παράγεται σχεδόν τίποτα.
Φαίνεται λοιπόν ότι οι παραγωγοί της χώρας μας βιώνουν την πρώτη τρομακτική φάση ενός δυστοπικού σεναρίου, το οποίο καταλήγει στο τραπέζι μας και δεν δείχνει να οδεύει προς happy end.
Αλλού καλά, αλλού χάλια
Σε ό,τι αφορά το ελαιόλαδο, είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψει κανείς τι θα γίνει. Οι ελαιοπαραγωγοί της χώρας μας αρχικά ανέμεναν άνοδο της παραγωγής από τους 140.000 (πέρυσι, μια κακή χρονιά) στους 200.000-220.000 τόνους. Προσγειώθηκαν όμως στους 150.000-160.000 τόνους.
Κλείσιμο
Ο λόγος είναι -τι άλλο;- ο συνεχιζόμενος σχεδόν σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού καύσωνας.Την κατάσταση περιγράφει γλαφυρά σε υπόμνημά του προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και τον ΕΛΓΑ ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης, Γιάννης Μαλανδράκης, ο οποίος ζητά να ξεκινήσουν οι αποζημιώσεις στους ελαιοπαραγωγούς για καταστροφές από ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες και ανομβρία, όπως γίνεται με αυτές από τον παγετό.
«Είναι γνωστές οι απώλειες της τάξεως του 40% σε σχέση με τον μέσο όρο που προκλήθηκαν στην περσινή ελαιοπαραγωγή, αλλά και οι απώλειες παρόμοιου ύψους που έχει ήδη δεχτεί η ερχόμενη ελαιοπαραγωγή λόγω συνθηκών ακραίας ανομβρίας και παρατεταμένων καυσώνων που επεκράτησαν κατά την κρίσιμη περίοδο της άνθησης – καρπόδεσης», αναφέρει ο κ. Μαλανδράκης και συνεχίζει: «Ωστόσο, όλες οι ζημιές αυτές, που μάλλον λανθασμένα ονομάζονται από διάφορους “ακαρπία”, προέκυψαν από ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες και χαμηλές βροχοπτώσεις (ανομβρία) κατά την κρίσιμη για την ελαιοπαραγωγή περίοδο της άνθησης – καρπόδεσης».
Το αίτημα για αποζημιώσεις λόγω της κλιματικής αλλαγής δεν έρχεται αυθαίρετα. Στη Σητεία οι υψηλές θερμοκρασίες και η ανομβρία έχουν οδηγήσει πολλούς ελαιοπαραγωγούς σε απόγνωση, καθώς λόγω της δραματικά μειωμένης παραγωγής δεν έχουν ρευστότητα για να συνεχίσουν να καλλιεργούν. Πόσο μειωμένη είναι η παραγωγή; Ενώ τις καλές χρονιές η Σητεία παράγει περίπου 16.000 τόνους ελαιολάδου και φέτος ανέμενε παραγωγή της τάξης των 12.000-13.000 τόνων, μετά την καρπόδεση έγινε αντιληπτό ότι η παραγωγή δεν θα ξεπεράσει τους 3.500 τόνους.
Δύσκολη χαρακτηρίζουν τη φετινή χρονιά και οι ελαιοπαραγωγοί στη Χαλκιδική. Οπως εξηγούν, φέτος λόγω της παρατεταμένης ανομβρίας ξεκίνησαν τα ποτίσματα από τον Απρίλιο -ενώ τις προηγούμενες χρονιές ξεκινούσαν από τον Μάιο, ακόμα και τον Ιούλιο!-, με την κατάσταση να επιδεινώνεται λόγω της λειψυδρίας στην περιοχή.
Μέσα σε όλα αυτά, όμως, υπάρχει και μια αισιόδοξη νότα από στελέχη της μεταποίησης του ελαιολάδου, τα οποία εκτιμούν ότι η τρέχουσα ελαιοκομική περίοδος θα κλείσει με θετικό πρόσημο. Οι ίδιοι πάντως βλέπουν αποκλιμάκωση των τιμών στο ράφι έως και 39%. Σε συνδυασμό με τις σχετικά καλές παραγωγές σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου, η μείωση της κατανάλωσης της τάξεως του 40% παντού είναι δεδομένο ότι θα πιέσει τις τιμές προς τα κάτω, καθώς θα υπάρξει επαρκέστατη προσφορά. Την ίδια στιγμή η αγορά, εκτιμώντας ότι θα υπάρξει μείωση τιμών, δεν θα αγοράζει παρά μόνο για να καλύψει άμεσες ανάγκες.
Χωρίς χυμούς
Στη Λάρισα, όπου παράγεται σχεδόν το 90% των αμυγδάλων της χώρας, οι παραγωγοί λένε ότι οι συνεχιζόμενες αδιάκοπες υψηλές θερμοκρασίες σκοτώνουν τα δέντρα. Ετσι, πολλές αμυγδαλιές παθαίνουν φόμοψη, μια σοβαρή ασθένεια που οφείλεται σε υψηλές θερμοκρασίες και ξεραίνει τα δέντρα.
Σε πολλές καλλιέργειες, ωστόσο, λόγω της ξηρασίας οι καρποί παθαίνουν μουμιοποίηση. Το θέμα έφτασε και στη Βουλή, με τον Λαρισαίο βουλευτή της Ν.Δ. Μάξιμο Χαρακόπουλο να αναφέρει: «Σημαντικό ποσοστό της ηρτημένης παραγωγής είναι ήδη ακατάλληλο για συγκομιδή, καθώς τα αμύγδαλα δεν αναπτύσσονται κανονικά εντός του κελύφους και ο καρπός να εμφανίζεται ως μουμιοποιημένος πάνω στα δέντρα
