Η Εκκλησία Μυσταγωγεί τους Πιστούς στο Πνευματικό Νόημα της Γεννήσεως του Χριστού

Η Εκκλησία Μυσταγωγεί τους Πιστούς στο Πνευματικό Νόημα της Γεννήσεως του Χριστού

Η Εκκλησία με τον λόγο του Θεού, την εικονογραφία και την υμνογραφία της εισάγει τους πιστούς στο πνεύμα της κατά σάρκα Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού και όχι στον συναισθηματικό ή τον φανταστικό εορτασμό. Όλοι αυτοί οι τρόποι διδασκαλίας της στους Χριστιανούς, σαφώς, δεν έχουν κάποιο νοησιαρχικό στόχο αλλά έναν βαθύ πνευματικό σκοπό, ώστε να συνειδητοποιήσουμε για  ποιό λόγο ενηνθρώπησε ο άσαρκος Υιός και Λόγος του Θεού και να συνεργήσουμε εμείς εκουσίως στο έργο της σωτηρίας μας ανταποκρινόμενοι στο απολυτρωτικό Του έργο, την Θεία Οικονομία.

Και αυτό βέβαια έγινε εν χρόνω και συνεχίζεται να βιώνεται εν Πνεύματι μέσα στην Εκκλησία από πρόσωπα υπαρκτά σε δεδομένη ιστορική περίοδο διαχρονικά όμως για όλες τις γενιές των ανθρώπων που θα περάσουν στην ιστορία του κόσμου. Ο Υιός και Λόγος του Θεού γίνεται πλέον για τον άνθρωπο η πιο απτή πραγματικότητα, ώστε ο Ιησούς Χριστός να αποτελεί ιστορικό πρόσωπο. Ιστορικό θα πει πραγματικό και όχι φανταστικό. Ο Θεός δεν μένει κάπου στο υπέρ πέραν, μακριά από τον άνθρωπο αλλά έρχεται να κοινωνηθεί από εμάς προσλαμβάνοντας την φύση μας την οποία και θεοποιεί.

Η ιστορικότητα του Ιησού συνδέεται όμως και με συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα όπως αυτό που αναφέρει το “Δοξαστικό” τροπάριο της εορτής των Χριστουγέννων, ένας πολύ σημαντικός ύμνος που αξίζει όχι μόνο να τον μελετήσουμε αλλά και να τον ακούσουμε! Ψάλλεται σε Ἦχο πλ. β’. Λέει χαρακτηριστικά τα παρακάτω που αποδίδουμε σε ελεύθερη μετάφραση με θεολογικές προεκτάσεις: “Ὅτε καιρός, τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας σου, πρώτη ἀπογραφὴ τῇ οἰκουμένῃ ἐγένετο”, (δηλαδή, όταν ήταν ο -προεγνωσμένος και προορισμένος- καιρός να γίνει η πρώτη παρουσία Σου επί της γης, έγινε η πρώτη  απογραφή,  σύμφωνα με την μαρτυρία της Γραφής: “αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου”(Λκ.2,2). Πρώτη όμως απογραφή στην Οικουμένη επί Κυρηνίου), και συνεχίζει: “τότε ἔμελλες τῶν ἀνθρώπων ἀπογράφεσθαι τὰ ὀνόματα, τῶν πιστευόντων τῷ τόκῳ σου” (τότε επρόκειτο να καταγράψεις τα ονόματα των ανθρώπων που πιστεύουν σε εσένα) “διὰ τοῦτο τὸ τοιοῦτον δόγμα, ὑπὸ Καίσαρος ἐξεφωνήθη” (για αυτό τέτοιο δόγμα [απόφαση] διακηρύχθηκε από τον Καίσαρα)· “τῆς γὰρ αἰωνίου σου βασιλείας, τὸ ἄναρχον ἐκαινουργήθη” ( διότι, της αιώνιας Βασιλείας Σου το άναρχο [ δηλαδή, αυτό που δεν έχει αρχή]  έλαβε αρχή, έγινε νέο, [με την ίδια έννοια που σημειώνεται και στο κοντάκιο της εορτής  η φράση: “Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός”] . “Διὸ σοι προσφέρομεν καὶ ἡμεῖς, ὑπὲρ τήν χρηματικὴν φορολογίαν, ὀρθοδόξου πλουτισμὸν θεολογίας, τῷ Θεῷ καὶ Σωτῆρι τῶν ψυχῶν ἡμῶν” (Γι’ αυτό σου προσφέρουμε και εμείς, ανώτερο, πάνω από την χρηματική φορολογία, πλουτισμό Ορθοδόξου Θεολογίας στον Θεό και Σωτήρα των ψυχών μας).