Σφιχτότερος έλεγχος δαπανών, βελτίωση της εισπραξιμότητας και του συστήματος εσωτερικού ελέγχου, μέχρι τα πιο δύσκολα, όπως για παράδειγμα αλλαγές στον εσωτερικό κανονισμό, εφόσον κριθεί ότι χρειάζεται, φέρνει το στρατηγικό σχέδιο της ΔΕΗ που έχει ετοιμάσει γι’ αυτην το υπερ-Ταμείο.
Οπως ακριβώς έκανε και για τις υπόλοιπες κρατικές επιχειρήσεις, των οποίων απέκτησε τις μετοχές, έτσι και για το 34% της ΔΕΗ, το υπερ-Ταμείο κατάρτισε το δικό του “στρατηγικό σχέδιο”, με τις κατά τη γνώμη του αλλαγές που πρέπει να γίνουν ώστε να βελτιωθεί η κερδοφορία και αποτελεσματικότητά της.
Στη συνάντηση επομένως που θα γίνει με την διοίκηση της επιχείρησης, για την οποία ακόμη δεν έχει οριστεί ημερομηνία, ωστόσο θεωρείται θέμα εβδομάδων, η ηγεσία του υπερ Ταμείου θα της παραδώσει το σχετικό “στρατηγικό σχέδιο”, βάσει του οποίου θα πρέπει εκείνη να προσαρμόσει το υφιστάμενο επιχειρησιακό της σχέδιο.
Ενδεχομένως να έχει δοθεί η λανθασμένη εντύπωση, λένε στο “Energypress” άνθρωποι με γνώση των διεργασιών, ότι οι ΔΕΚΟ, όπως και η ΔΕΗ, αρκεί να προσαρμόσουν τα “στρατηγικά σχέδια” του υπερ-Ταμείου, στα δικά τους business plan. Δεν είναι έτσι, το ακριβώς ανάποδο θα συμβεί. Είναι τα business plan των ΔΕΚΟ που πρέπει να καλύψουν τις απαιτήσεις των “στρατηγικών σχεδίων” που ετοίμασε για κάθε μια απ’ αυτές το Ταμείο.
Ειδικά στη περίπτωση της ΔΕΗ, δύο πράγματα έχουν ενδιαφέρον. Το πρώτο είναι ότι οι πάντες, άρα και το Ταμείο, αναγνωρίζουν ότι η επιχείρηση βρίσκεται εν μέσω ενός υποχρεωτικού βίαιου μετασχηματισμού (πώληση μονάδων, υποχρέωση μείωσης μεριδίων μέσω των δημοπρασιών ΝΟΜΕ), γεγονός που σημαίνει ότι οι όποιες αλλαγές δεν θα δρομολογηθούν άμεσα.
Είναι άλλωστε ένας κανόνας που ισχύει και για τις τρεις εισηγμένες ΔΕΚΟ, δηλαδή ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, που έχουν μεταβιβαστεί στο Ταμείο. Και αυτό καθώς η παρουσία ιδιωτών μετόχων μειοψηφίαςδημιουργεί περιορισμούς ως προς το εύρος των αλλαγών. Αν όμως για τις άλλες δύο εταιρείες, ο κανόνας ισχύει μία φορά, για τη ΔΕΗ ισχύει σε πολλαπλάσιο βαθμό δεδομένης της φάσης στην οποία βρίσκεται.
Το δεύτερο ενδιαφέρον στοιχείο σχετίζεται με την ίδια την επικεφαλής του υπερ-Ταμείου Ουρανία Αικατερινάρη, η οποία γνωρίζει από πρώτο χέρι τη ΔΕΗ, αφού είχε θητεύσει σε αυτήν, επί μακρόν, και μάλιστα σε κορυφαία θέση. Ηταν αναπληρώτρια διευθύνουσα σύμβουλος την περίοδο 2010-2015. Το γεγονός ότι η διευθύνουσα σύμβουλος του υπερ-Ταμείου ξέρει τις δυνατότητες αλλά και τις αδυναμίες της ΔΕΗ “από μέσα“, λέει από μόνο του πολλά.
Σε κάθε περίπτωση η επιχείρηση δεν θα συνεχίσει να πορεύεται όπως σήμερα. Και μόνο ότι, όπως για κάθε ΔΕΚΟ, έτσι και στη ΔΕΗ, καθιερώνονται δεσμευτικοί στόχοι και μετρήσιμες αποδόσεις, ενώ θα περάσουν από κρησάρα το μισθολογικό κόστος, και οι πάσης φύσεως δαπάνες, (όπως υπερωρίες, κ.ο.κ), σημαίνουν πολλά.
Από εκεί και πέρα, όπως το Δ.Σ. κάθε μιας εκ των ΔΕΚΟ, εισηγμένων και μη, θα αξιολογηθεί εκ του μηδενός, το ίδιο θα συμβεί και με την ΔΕΗ. Αν οι επιδόσεις των μελών του δεν κριθούν ικανοποιητικές, ασφαλώς και θα αντικατασταθεί. Ούτως ή άλλως πάντως η θητεία του προέδρου της Μανώλη Παναγιωτάκη λήγει σε λιγότερο από τρεις μήνες, δηλαδή στις 7 Απριλίου 2018.
