«Ἡ συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους στο όνομα μιας άκαμπτης δημοσιονομικής αυστηρότητας διέρρηξε το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, πού ήταν όμως το θεμέλιο της κοινωνικής συνοχής και της πολιτικής ομαλότητας.
Με αποκορύφωμα την αλαζονική, κοντόφθαλμη, τιμωρητική και οικονομικά εσφαλμένη αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης, ἡ ΕΕ στην ουσία απαρνήθηκε μία από τίς θεμελιώδεις αρχές της: την σύγκλιση μεταξύ των χωρών, δηλαδή τον επιμερισμό των κινδύνων από την έκθεση σέ κρίσεις χρέους ως την ανάγκη μεταφοράς πόρων από τον οικονομικά εύρωστο Βορρά στον ασθενέστερο Νότο. Ταυτόχρονα ἡ διαρκής διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων οξύνει το κοινωνικό και πολιτικό κλίμα, αφού κάνει τούς λίγους πλουσιότερους και περιθωριοποιεί ολοένα και μεγαλύτερα κοινωνικά στρώματα.»
Μιχάλης Ραμπίδης
Μοιραστείτε αυτό το άρθρο
Είπε επίσης: “Αν δεν καταλαβαίνεις γιατί δυσανασχετούν οι πολλοί, αν επιμένεις κόντρα σε όλες τις ενδείξεις ότι εσύ έχεις δίκιο και οι πολλοί άδικο, αν πιστεύεις ότι ξέρεις πάντα καλύτερα από αυτούς και η μόνη παραδοχή που κάνεις είναι ότι έπρεπε να το επικοινωνήσεις καλύτερα είναι σχεδόν βέβαιο ότι εκείνοι έχουν δίκιο και εσύ άδικο» και τόνισε: «Αν ούτε αυτό το καταλαβαίνεις τα πράγματα είναι απείρως χειρότερα».