Η ΔΕΗ ως μεγάλος κρατικός οργανισμός με συνδικαλιστικά κεκτημένα είχε πάντα προβλήματα. Όμως το 2014 παρουσίασε κερδοφορία 80 εκατ. και το κυριότερο υπήρχε ένα -εγκεκριμένο από την ΕΕ- σχέδιο, «η μικρή ΔΕΗ» που θεωρητικά προσέφερε μια διέξοδο. Με τον ΣΥΡΙΖΑ προ των θυρών της εξουσίας, στις 2 Ιανουαρίου 2015, η μετοχή της ΔΕΗ είχε κλείσει στα 5,55 ευρώ και η κεφαλαιοποίηση της έφτανε το 1,287 δις. ευρώ.
Χθες η μετοχή έκλεισε στα 2,08 ευρώ με την κεφαλαιοποίηση της μεγαλύτερης ελληνικής βιομηχανίας να έχει υποχωρήσει στα 482 εκατ. ευρώ. Πρέπει να υπολογιστεί και η απόσχιση του ΑΔΜΗΕ το 2017, η οποία αφαίρεσε χρηματιστηριακή αξία περίπου 450 εκατ. Ωστόσο η αποτίμηση της χρηματιστηριακής αγοράς αποκαλύπτει το πρόβλημα της επιχείρησης, όταν η κεφαλαιοποίηση του ΟΛΠ είναι στα 550 εκατ. της ΕΥΔΑΠ στα 807 εκατ. ενώ ιδιωτικές εταιρίες, όπως η ΛΑΜΔΑ έχει κεφαλαιοποίηση 757 εκατ. ή η Aegean 582 εκατ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι τα αίτια της κατάρρευσης είναι συγκυριακά και προέβαλε ότι το χρέος της ΔΕΗ από 5 δις. υποχώρησε στα 3,6 δισ. ευρώ, όπως και ότι πέτυχε να παραμείνουν σταθερά τα τιμολόγια του ρεύματος. Ο ουσιαστικός λόγος για την εξαιρετικά ανησυχητική πορεία της ΔΕΗ σήμερα, είναι ότι η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαμόρφωσε την πολιτική της με κεντρικό στόχο να παραμείνει σε δημόσιο έλεγχο. Και πράγματι η ΔΕΗ παρέμεινε δημόσια, μόνον που τώρα κινδυνεύουμε με blackout και η επιχείρηση -όπως πληροφορηθήκαμε- δεν έχει λεφτά ούτε για να αγοράσει κολόνες.
Ασφαλώς για την κατάσταση της ΔΕΗ ευθύνεται και η οικονομική συγκυρία με τις τεράστιες επισφάλειες που δημιουργήθηκαν λόγω της κρίσης, όπως και το ευρύτερο περιβάλλον που διαμορφώθηκε στην αγορά ενέργειας. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ευθύνεται για το χάλι της ΔΕΗ επειδή, όπως έκανε και για μια σειρά άλλων ζητημάτων, αγνόησε τις συνθήκες της αγοράς και το οικονομικό περιβάλλον πιστεύοντας ότι με κυβερνητικές εντολές είναι σε θέση να ορίσει τους κανόνες του παιχνιδιού. Παλιά το κόστος τέτοιων πολιτικών αποφάσεων καλυπτόταν από τα χρήματα των φορολογουμένων που έκλειναν τις μαύρες τρύπες. Σήμερα όμως, λόγω της ΕΕ τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πολύ περισσότερο όταν επί ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν να αναστρέψουν την πορεία της ΔΕΗ πουλώντας τις μονάδες Μελίτη και Μεγαλόπολης, των οποίων οι συνολικές ζημίες το 2018 ήταν 360 εκατ. Έδιναν ασπιρίνες σε έναν ασθενή που χρειαζόταν χειρουργείο.
Η ΔΕΗ παγιδεύτηκε λόγω της ιδεοληψίας ότι πρέπει να παραμείνει σε κρατικό έλεγχο. Ο κρατικός έλεγχος ήταν αυτός που αποτελείωσε την επιχείρηση καθώς η διοίκηση που ασκήθηκε όχι μόνον δεν είχε συνέχεια και στρατηγική στόχευση, αλλά χαρακτηρίστηκε και από αλλοπρόσαλλες αποφάσεις. Χαρακτηριστική η περίπτωση της νέας μονάδας «Πτολεμαΐδα 5» που ενώ ακόμη κατασκευάζεται και αποτελεί επένδυση που ξεπερνά το ένα δις ευρώ, δεν βγαίνει οικονομικά και θα γεννά και άλλες ζημίες. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 2015 όταν όλα τα οικονομικά δεδομένα της επένδυσης ήταν γνωστά και δεν υπάρχουν δικαιολογίες ότι δεν μπορούσαν να προβλεφθούν οι εξελίξεις. Όπως δεν υπάρχουν δικαιολογίες και για το κόστος CO2, το οποίο μόνον φέτος θα επιβαρύνει τη ΔΕΗ με την καταβολή 350 εκατομμυρίων.
