Ο Κόσμος σε περιδίνηση ( του Βασίλη Μαγκλάρα)
Και η ζωή τραβά την κατηφόρα, που σαφώς είναι πιο εύκολη από την ανηφόρα, μόνο που βυθίζεται διαρκώς κι ας κάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε, ενώ ξέρουμε ότι απλά μας επιβάλλουν να το αποδεχόμαστε. Κατρακυλάμε διαρκώς και εδώ και «έξω από δω», σε μία περιδίνηση που καταπίνει τις ανθρώπινες αξίες και ρουφά τον πολιτισμό μας σαν μια «Μαύρη Τρύπα» που καταπίνει ότι ΛΑΜΠΕΙ.
Ένας κόσμος σε μικρογραφία και η Χώρα μας, που στοιχισμένη παρακολουθεί την Παγκόσμια Κοινότητα και την ακολουθεί καταγράφοντας την ασχήμια της, με τα δικά της μεγέθη και τους δικούς της ιδιαίτερους τρόπους. Δηλαδή αυτή η ηθική κατάπτωση που διαχέεται στην κοινωνία μας και μας καθιστά έρμαια μιας πολιτικής αλλοφροσύνης, που χρησιμοποιεί τη Δημοκρατία μας ως παίγνιο αντί να τη σέβεται, είναι η εξέλιξη μιας γενικότερης στροφής της Ανθρωπότητας που μολυσματικά επιδρά πάνω μας. Εκτός κι’ αν οι επιλογές μας στο όνομα της Δημοκρατίας μας, έχουν προγράψει το ζοφερό όπως φαίνεται μέλλον μας, οπότε φέρουμε αποκλειστικά το μερίδιο της ευθύνης .
Έχουν περάσει κάποια χρόνια που οι άνθρωποι διαχειρίζονταν την κοινωνική τους καταξίωση με βάσει την πολιτική τους αντίληψη. Το απόσταγμα των πολιτικών τους ιδεών εκφραζόταν μέσα από την εκτίμηση της Ιδεολογίας που πίστευαν αφ’ ενός για την βελτίωσή τους και αφ’ ετέρου για έναν καλύτερο Κόσμο. Σήμερα τι μας έχει μείνει; Μόνο οι ετικέτες των πολιτικών σχημάτων, που με το ζόρι αθροίζουν τα ισχνά ποσοστά τους, απ’ όσους πιστούς απέμειναν και πίσω από αυτές, άνθρωποι γυρολόγοι που αξιολόγησαν τον εαυτό τους πάνω από την ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ που έλεγαν ότι υπηρετούσαν. Έτσι, περιδιαβαίνοντας τους πολιτικούς διαδρόμους, αναζήτησαν την πολιτική ενδυμασία που ταιριάζει στην Πολιτική τους καριέρα.
Όμως, όταν η Πολιτική γίνεται καριέρα, τότε λειτουργείς ως επαγγελματίας. Αν μάλιστα είσαι και σωστός «επαγγελματίας» όπως ορίζουν οι κανόνες της «αγοράς», τότε και «Συ Λαέ βασανισμένε» ετοιμάσου για τα χειρότερα. Διότι στους νόμους της αγοράς κυριαρχεί το «Δούναι και Λαβείν» και όπως καταλαβαίνουμε από την καθημερινότητα μας, εκείνο που μας αφορά είναι το ΔΟΥΝΑΙ, γιατί στο ΛΑΒΕΙΝ ο Λαός δεν συμμετέχει, άλλοι κτίζουν σταδιοδρομίες στην εκμετάλλευσή του. Με αυτούς τους όρους Πολιτικής, είναι να αναρωτιόμαστε τι και ποιόν εκφράζει η Δημοκρατία μας. Πόσο ΙΚΑΝΗ είναι και πόσο ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ, για να μπορεί να προστατεύσει το Λαό και να μην καταλύεται επί της ουσίας από έναν κυβερνητικό Φορμαλισμό.
Αν όντως αντέχουμε ή ανεχόμαστε μία φθίνουσα Δημοκρατία να καθορίζει τις ζωές μας, τότε είμαστε έτοιμοι να αποδεχτούμε τη ζωή μας να βολεύεται με ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ. Τότε είμαστε έτοιμοι να συμβιβαστούμε με την ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ μας στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ. Τότε είμαστε έτοιμοι να πληρώνουμε το καθημερινό μας «ΣΙΤΙΡΕΣΙΟΝ» με τις πιο ακριβές τιμές στις χώρες της ΕΕ και με δυσανάλογους μισθούς. Τότε είμαστε έτοιμοι να παραδεχτούμε ότι ο μεγάλος ΑΣΘΕΝΗΣ δεν είναι μόνο το ΕΣΥ αλλά και ΕΜΕΙΣ που επιτρέψαμε την εξασθένησή του. Τότε είμαστε έτοιμοι να υποστούμε κάθε έννοια ΔΙΚΑΙΟΥ άνωθεν, ερήμην της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Τότε είμαστε έτοιμοι να υποκύπτουμε στην αυθαιρεσία της ΕΞΟΥΣΙΑΣ ως Πασχαλιάτικα αμνοερίφια. Τότε… Τότε… Ε.., Τότε είμαστε έτοιμοι να οδηγούμαστε σε ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ, είτε αυτές είναι σε πυρκαγιές στην Ηλεία, είτε στον εμπρησμό της Μαρφίν, είτε στις πλημύρες στη Μάνδρα, είτε στην πυρκαγιά στο Μάτι, είτε στην πλέον οδυνηρά ανεύθυνη τραγωδία στα Τέμπη. Αν πράγματι δεν θέλουμε άλλη εγκληματική ανευθυνότητα πρέπει να το αποδείξουμε. Όχι βέβαια από τον τριθέσιο με τηλεοπτική θέα τη μιζέρια μας, κοιτώντας τα τρένα να περνούν. Αυτή είναι η εικόνα που θέλουν να βλέπουμε. Η σκληρή πραγματικότητα είναι στα ΤΕΜΠΗ.
Μαγκλάρας Βασίλης 6/2/2025 magklarasvas@yahoo.gr
