Η 19η Μαΐου κάθε έτους μάς θυμίζει ότι 353.000 Ελληνες του Πόντου σφαγιάστηκαν, εξοντώθηκαν από τα κτήνη του Κεμάλ. Με πρόγραμμα εκπονημένο από καιρό, με απερίγραπτη σκληρότητα και δόλο. Η σύγχρονη Τουρκία είναι ο αποδοχέας των ματωμένων προϊόντων αυτού του εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας και πρέπει να πληρώσει για όλα. Για καθέναν Ελληνα ξεχωριστά, Πόντιο, Μικρασιάτη, Κωνσταντινουπολίτη, Κύπριο, Ελλαδίτη, αλλά και για όλους μαζί.

Η αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας είναι ένας σταθμός της παγκόσμιας Ιστορίας, τον οποίον πρέπει να φτιάξουν οι Ελληνες. Κανείς άλλος δεν θα ασχοληθεί με τα δικά μας, αν εμείς τα αφήσουμε πίσω μας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ομιλίες του και τις δηλώσεις του στις ΗΠΑ μπορεί να «λησμόνησε» να αναφερθεί στους 353.000 Ελληνες του Πόντου που γενοκτονήθηκαν από τους Τούρκους, αλλά, αν ο λαός και οι υγιείς πολιτικές και πνευματικές δυνάμεις κρατήσουν τη φλόγα της μνήμης αναμμένη, θα έρθει και η ημέρα που οι ελληνικές ηγεσίες θα θεωρούν προτεραιότητα το σωστό και το δίκαιο, και όχι την εξυπηρέτηση των ξένων για να εξασφαλίσουν διάφορα οφέλη σε προσωπικό επίπεδο.

Η οδός που πρέπει να ακολουθήσει το έθνος για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων από τους Τούρκους είναι εκείνη που χάραξαν οι Αρμένιοι για τη δική τους Γενοκτονία από τους Τούρκους και οι Εβραίοι για το Ολοκαύτωμα: Καθημερινή άσκηση διπλωματικής και πολιτικής πίεσης, ομιλίες σε πανεπιστήμια και σχολεία, εκδηλώσεις μνήμης, εκπομπές σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, αρθρογραφία σε έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, και εκδόσεις βιβλίων. Ολα αυτά πρέπει να επαναλαμβάνονται διαρκώς, επί δεκαετίες, χωρίς υποχώρηση και αποκαρδίωση, αν τα αποτελέσματα δεν έρχονται αμέσως. Η επιμονή των απογόνων στον δίκαιο αγώνα είναι ο καλύτερος φόρος τιμής στους σφαγιασθέντες και βασανισθέντες προγόνους.

Το καλό μπορεί να αργεί, αλλά στο τέλος επικρατεί, διότι το καλό είναι το μόνο που ευλογείται από τον Θεό, το μόνο που αληθινά υπάρχει. Το κακό είναι μια φενάκη, που στο τέλος πλήττει περισσότερο τον αμετανόητο άδικο.