Συνέντευξη με την Ντίνα Δαρδούμπα
Οι Θεματοφύλακες Βιβλίων φιλοξενούν στο blog τους, την δημιουργό της ποιητικής συλλογής “Στον Άγγελο Μου”, Ντίνα Δαρδούμπα. Η κυρία Δαρδούμπα μας μίλησε για το βιβλίο της αλλά και για την αιτία της δημιουργίας του. Πάμε να δούμε τι μας είπε.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Ντίνα Ν. Δαρδούμπα γεννήθηκε στο Μικρόβαλτο Σερβίων-Βελβεντού και κατοικεί στην Πτολεμαΐδα. Είναι πτυχιούχος τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων ΤΕΙ. Από την εφηβεία της γράφει ποιήματα, στίχους τραγουδιών και πεζά κείμενα, αρκετά από τα οποία έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε τοπικές εφημερίδες. Το 2013, με την ιδιότητα της μαθήτριας ΕΠΑΛ, κέρδισε με το ποίημά της «ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ» το Β’ βραβείο στον 4ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Εκδοτών Β. Ελλάδας. Το 2015 κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Στον Άγγελο Μου” από την Δύας Εκδοτική. Αξιοσημείωτο είναι ότι, τα έσοδα από την πώληση της ποιητικής συλλογής θα διατεθούν στο «ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ».
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Κύρια Δαρδούμπα καλησπέρα σας. Σας καλώς ορίζουμε στους Θεματοφύλακες Βιβλίων και σας ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για τον εαυτό σας;
Γεννήθηκα στο Μικρόβαλτο Κοζάνης και κατοικώ στην Πτολεμαΐδα. Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Λάρισας. Αρκετά χρόνια αργότερα απέκτησα πτυχίο Ηλεκτρολόγου Εγκαταστάσεων από εσπερινό ΕΠΑΛ ώστε να έχω τη δυνατότητα συμμετοχής σε διαγωνισμούς που προκηρύσσονται στο νομό. Την ίδια περίοδο κέρδισα το Β βραβείο στον 4ο πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό ποίησης με το ποίημά μου “ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ”.
Έχετε ασχοληθεί από νωρίς με την ποίηση, την στιχουργική αλλά και τον πεζό λόγο. Ποιο ήταν εκείνο το συμβάν που έδωσε το έναυσμα για να ασχοληθείτε με την συγγραφή;
Κι εγώ συχνά αναρωτιέμαι γι’ αυτό. Θυμάμαι μόνο ότι έγραψα τους πρώτους στίχους όταν ήμουν μαθήτρια Α Γυμνασίου. Εμένα σε οικοτροφείο, όπως και οι περισσότεροι μαθητές τότε, και καθώς μελετούσα στο αναγνωστήριο άρχισα να γράφω στίχους. Δεν ξέρω τι με οδήγησε σ’ αυτό και δε μ’ απασχολεί ιδιαίτερα αφού οι πρώτοι “άγουροι” στίχοι μου με οδήγησαν σε ονειρεμένα μονοπάτια.
Τι είναι η ποίηση για εσάς;
Το οξυγόνο μου. Κι όχι μόνο η ποίηση αλλά κάθε είδος γραπτού λόγου. Λατρεύω εξ’ ίσου να διαβάζω και να γράφω. Πολλές φορές έχω εμπνευστεί από τίτλους βιβλίων και ταινιών, λέξεων και εικόνων και γράφω, με μεγάλη ευκολία τολμώ να πω, σαν κάποιος να μου υπαγορεύει. Σπάνια κάνω διορθώσεις και μετά την πρώτη ανάγνωση θυμάμαι κάθε λέξη που έγραψα, όσον αφορά στα ποιήματά και στους στίχους τραγουδιών.
Ας μιλήσουμε λίγο για το βιβλίο σας με τίτλο «Στον άγγελο μου». Πρόκειται για την πρώτη σας ποιητική συλλογή;
Ναι, είναι η πρώτη κι εκδόθηκε πέρυσι. Η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή ήταν για μένα όνειρο ζωής τα τελευταία οχτώ χρόνια και χαίρομαι που, έστω κι αργά, βγήκε αληθινό.
Τα ποιήματα που εμπεριέχονται στο βιβλίο είναι βγαλμένα μέσα από πολύ πόνο, που τον προκάλεσε ο χαμός ενός πολύ αγαπημένου σας προσώπου. Πόσο δύσκολο ήταν ψυχολογικά να εκδώσετε μία τόσο προσωπική δουλειά;
Όλα τα ποιήματα είναι γραμμένα με πόνο ψυχής, αφού αναφέρονται στην απώλεια της κόρης μου κι αντί, όπως ο καθένας θα περίμενε, να με φορτίζουν συναισθηματικά, μου δίνουν τεράστια δύναμη και γαλήνη. Αυτό συμβαίνει επειδή αποτελούν τον μόνο τρόπο επικοινωνίας με το παιδί μου που για μένα πάντα θα είναι εδώ και το μόνο που μας χωρίζει είναι η απόσταση μεταξύ ουρανού και γης.
Τα έσοδα από το βιβλίο σας, θα δοθούν στο χαμόγελο του παιδιού. Πως πήρατε αυτή την απόφαση;
Αρχικά ήταν μία υπόσχεση που είχα δώσει στο παιδί μου, ότι δηλαδή θα εκδώσω μία ποιητική συλλογή για φιλανθρωπικό σκοπό, έγραφε άλλωστε κι εκείνη πολύ καλά και με παρότρυνε σ’ αυτό. Πώς θα μπορούσα τότε να φανταστώ ότι τα ποιήματα της πρώτης ποιητικής μου συλλογής θα αφορούσαν την απώλειά της; Η αφορμή για να εκδώσω το συγκεκριμένο βιβλίο δόθηκε από ένα ευχαριστήριο μήνυμα που διάβασα στην εφημερίδα που εκδίδει ο πολιτιστικός σύλλογος του τόπου καταγωγής μου. Κάποια κυρία που είχε διαβάσει το ποίημά μου με τίτλο “Στον άγγελό μου” έγραψε ότι ήταν βάλσαμο ψυχής για εκείνη και την οικογένειά της καθώς βίωναν ανάλογη απώλεια. Ήξερα πλέον τι πρέπει να κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη.
Επέλεξα το “Χαμόγελο Του Παιδιού” επειδή και η κόρη μου ήταν παιδί όταν έφυγε κι επειδή θεωρώ ότι τα παιδικά χαμόγελα πρέπει να είναι η προτεραιότητα όλων μας.
Θα θέλατε να δώσετε ένα μήνυμα σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που είναι δίπλα σας, αλλά και στους αναγνώστες σας;
Μέσα από τη γραφή μου τα μηνύματα που δίνω είναι πάντα αισιόδοξα κι ελπιδοφόρα. Χαίρομαι που πολλοί φίλοι μου έχουν σχολιάσει κατά καιρούς σε γραπτά μου “σα να το έγραψες για μένα” ή “σα να έκανα ψυχοθεραπεία”, κάποιοι δε μου είπαν ότι διαβάζοντας ποιήματά μου σε μία δύσκολη στιγμή της ζωής τους, πήραν κουράγιο κι ένιωσαν πιο δυνατοί.
Αυτό που θα πω λοιπόν στους φίλους και στους αναγνώστες είναι αυτό που λέω καθημερινά στον εαυτό μου.
Να δίνουμε αξία στις στιγμές και να μη θεωρούμε τίποτα δεδομένο.
Να μη σπαταλάμε το σήμερα με ανησυχίες για το αύριο, ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει.
Να προσφέρουμε απλόχερα αγάπη και συγχώρεση ακόμα και σ’ αυτούς που μας αδίκησαν, το έχουν άλλωστε περισσότερο ανάγκη.
Τέλος θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για την κάθε μέρα που ξημερώνει και να το δείχνουμε με την προσευχή.
Τότε μόνο θα έχουμε αγγίξει την ευτυχία.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για άλλη μία φορά για την συνέντευξη και για τον χρόνο σας. Είστε ένας άνθρωπος που παρόλο τον πόνο, αποφάσισε να κάνει κάτι καλό, που λίγοι πλέον τολμούν. Μακάρι να υπήρχαν περισσότεροι καλλιτέχνες με τον δικό σας χαρακτήρα. Ένα μεγάλο μπράβο από την καρδιά μας. Σας ευχαριστούμε θερμά και πάλι. Καλή σας συνέχεια.
Δεν έκανα τίποτα σπουδαίο, έβαλα μόνο ένα πολύ μικρό λιθαράκι σ’ αυτό το τεράστιο οικοδόμημα.
Κι εγώ σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία και για το χρόνο που μου διαθέσατε.
Συνέντευξη/Φωτογραφίες: Χριστίνα Μιχελάκη
Επιμέλεια Άρθρου: Βασιλική Μπούζα
http://thematofylakes10.blogspot.gr/
Πως σας φάνηκε το άρθρο;
+1
+1
+1
