Η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και η δημιουργία περιβαλλοντικών συνθηκών που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των πολιτών του πλανήτη, είναι πολύ σημαντική.
Σημαντικότερη όμως είναι η αποκατάσταση των αδικιών.
Σε μία περίοδο που οι κάτοικοι μιας περιφέρειας όπως η Δυτική Μακεδονία έχει να διαχειριστεί την πραγματικότητα που λέγεται «βίαιη απολιγνιτοποίηση», το να επικεντρωθείς σε «εορτασμούς», να πανηγυρίσεις την «πράσινη ιδέα», να υποστηρίξεις την «κλιματική ουδετερότητα» ή την συμφωνία για την «κλιματική αλλαγή» φαντάζει πραγματικά κωμικοτραγικό.
Πόσο μάλλον όταν η ιδέα για «καθαρό περιβάλλον» σχετίζεται σχεδόν πάντα με «τον ρυπαρό λιγνίτη», με τα «αναθεματισμένα ορυχεία», τις «δακτυλοδεικτούμενες μονάδες παραγωγής».
Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος 2020 είναι αφιερωμένη στη Βιοποικιλότητα και καλεί σε επείγουσες δράσεις για την προστασία της ποικιλίας της ζωή στη Γη, την ορατή και την αόρατη με το γυμνό μάτι.
Η βιολογική ποικιλομορφία (βιοποικιλότητα) αναφέρεται στο συνολικό άθροισμα των ζωντανών παραλλαγών, που ξεκινάει από το γενετικό επίπεδο, περνάει από το επίπεδο των ειδών και φτάνει μέχρι το επίπεδο των οικοσυστημάτων.
Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ έχει αναπτύξει και εξακολουθεί να αναπτύσσει πληθώρα δράσεων και παρεμβάσεων που σχετίζονται με το περιβάλλον, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι με συνεχείς βελτιώσεις, αλλαγές και ουσιαστικές παρεμβάσεις στον τομέα αυτό, μπορούμε πραγματικά να αναστρέψουμε τα αρνητικά και να βελτιώσουμε κατά πολύ την καθημερινότητά μας.
Ωστόσο, δεν μπορεί να αποδεχθεί και να «προσαρμοστεί» σε μία «πράσινη ιδέα» η οποία χτίζεται: αποδομώντας κοινωνίες επιφέροντας ανεργία, μαρασμό και αβεβαιότητα.
Ναι. Υπερασπιζόμαστε τη γη και το περιβάλλον αλλά πρωτίστως (οφείλουμε) να υπερασπιστούμε το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας.
Γραφείο Τύπου
